Πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει τις τελευταίες ώρες για την
υπόθεση του πλοίου «Nour M», δίνουν νέα διάσταση στις εξελίξεις, αφού
εάν επαληθευθούν, τότε η επικοινωνιακή διαχείριση της υπόθεσης, ίσως να
δημιουργήσει προβλήματα στην Τουρκία…Μπορεί αποστολέας του φορτίου που ελέγχεται από τις λιμενικές αρχές στο λιμάνι της Ρόδου να εμφανίζεται στα παραστατικά η ουκρανική εταιρεία «UKRINMASH Co» που έχει έδρα στο Κίεβο, η οποία φέρεται να είναι κρατικών συμφερόντων, όμως φαίνεται πως υπάρχουν κάποιες ενδιαφέρουσες «λεπτομέρειες».
Καταρχάς,
θα πρέπει να διευκρινιστεί, ότι βρέθηκαν μόνο σφαίρες διαφόρων
διαμετρημάτων και οι αναφορές περί AK-47 Kalashnikov… που θα έπρεπε να
καταλήξουν στην Εθνική Φρουρά (…) ήταν προϊόν της γνωστής καλπάζουσας
φαντασίας και της άκριτης υιοθέτησης κάθε λογής διακίνησης «βεβιασμένων»
πληροφοριών, μια κριτική που ασφαλώς δεν εξαιρεί κανέναν, άρα κι εμάς
τους ίδιους. Σε αυτά οδηγεί ενίοτε το άγχος για την «έγκαιρη»
δημοσιοποίηση μιας είδησης, που αποβαίνει σε βάρος του ρεπορτάζ. Αυτά
προς γνώση και συμμόρφωση όλων.
Όπως έγινε γνωστό, το φορτίο έχει πλέον δεσμευθεί υπέρ του ελληνικού δημοσίου από την Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες και της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας. Θα επανέλθουμε αφού παραθέσουμε τις υπάρχουσες πληροφορίες…
Παρότι οι σχέσεις της Ουκρανίας με τη Ρωσία δεν είναι απολύτως ομαλές, φαίνεται πως οι δύο χώρες, σε επίπεδο κρατικών αξιωματούχων, συνεργάζονται στη διάθεση στη διεθνή αγορά, υλικού που προέρχεται από την πρώην Σοβιετική Ένωση… Η πληροφορία λοιπόν, αναφέρει, ότι υπάρχει συνεργασία Ρωσίας και Ουκρανίας στην προώθηση του υλικού αυτού στη διεθνή αγορά.
Η λογική είναι απλή. Οι δυο χώρες διαθέτουν παρόμοιο οπλοστάσιο το οποίο έχει προφανώς ημερομηνία λήξης, ενώ μεγάλο μέρος του είναι απηρχαιωμένο. Κατά συνέπεια, αποτελεί κοινό συμφέρον το να προωθηθεί έναντι κάποιου τιμήματος, από το να μείνει στα οπλοστάσια των χωρών, να λήξει και να απαιτούνται χρήματα για την εξουδετέρωσή του.
Αυτό οδηγεί στον δεύτερο συλλογισμό. Ότι αυτό το υλικό μπορεί να «απορροφηθεί» από εμπόλεμες ζώνες, όπου στη σύγκρουση οι εμπόλεμοι χρησιμοποιούν παλαιάς τεχνολογίας οπλικά συστήματα, ενώ η δυσκολία πρόσβασης στις «αγορές», του καθιστούν πρόθυμους αγοραστές παλαιού υλικού.
Σε αυτές τις κατηγορίες που εμπίπτουν περιοχές όπως η Συρία και – ακόμα και σήμερα – η Λιβύη, με τις διάφορες ομάδες που έχουν χρηματοδότηση από διάφορες πλευρές, αυξάνουν τη ζήτηση για τα συγκεκριμένα προϊόντα…
Τούτων λεχθέντων, προκύπτει, ότι εάν όντως πρόκειται για μια νόμιμη διακρατική συναλλαγή Ουκρανίας (με ρωσικές ευλογίες) και Λιβύης (υπουργείο Άμυνας), η υπόθεση θα μπορούσε να έχει διπλωματικές προεκτάσεις. Κατά συνέπεια, αν θα πρέπει κάτι να διευκρινιστεί από κυβερνητικής πλευράς, είναι το αν ο παραλήπτης διευκρινιζόταν ξεκάθαρα και εάν αυτό συνέβη, εάν το φορτίο θα φθάσει στον προορισμό του.Δενχρειάζεται καν να αναφερθεί ότι οι όποιες διευκρινίσεις που θα λαμβάναμε από επίσημα χείλη θα ήταν πολύτιμες, αφού στόχος του ρεπορτάζ είναι να πληροφορηθούμε όσα πραγματικά ισχύουν και τι ενδεχομένως υποκρύπτεται, ώστε να προστατεύεται η χώρα πάνω από όλα.
Εκτός κι αν η κινητοποίηση προήλθε μετά από κάποιο διεθνές σήμα που απαιτούσε συγκεκριμένες ενέργειες, ενώ τα στοιχεία που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα υπολείπονται των υπαρχόντων… Για παράδειγμα: Εάν το σήμα ήταν όντως για ναρκωτικά, το Λιμενικό αυτονόητα επενέβη, όμως βρήκε ό,τι βρήκε.
Η
καθυστέρηση αυτή θα μπορούσε να είναι κρίσιμη για την έκβαση μιας
σύγκρουσης, οπότε κάποιον εξυπηρετεί… Παράλληλα, αποστέλλεται και μήνυμα
προς τον προμηθευτή ότι τελεί υπό ασφυκτική παρακολούθηση. Διότι
παίζονται πολλά και ιδιαιτέρως βρόμικα, θεμιτά και μη «παιχνίδια» στον
όμορφο και αγγελικό κόσμο που ζούμε…
