Κύριοι,
αυτός είναι ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν και έμπιστός μου στις
Βρυξέλλες, φέρεται να λέει η Μέρκελ προς τους Ολάντ και Βαν Ρομπάι,
δείχνοντας προς την κατεύθυνση του Σουλτς.
«Με το SPD, η Μέρκελ θα γίνει ακόμη πιο ισχυρή στην Ευρώπη». Αυτός ήταν ο τίτλος της ανάλυσης η οποία δημοσιεύτηκε στη βερολινέζικη εφημερίδα Tagesspiegel στις 28 Οκτωβρίου και, ανάμεσα στα άλλα, αποκάλυψε ένα σχέδιο της καγκελαρίου που, σήμερα πλέον, δεν είναι τόσο κρυφό: να στηρίξει η καγκελάριος τον πολιτικό της αντίπαλο και νυν πρόεδρο της Ευρωβουλής, τον Σοσιαλδημοκράτη Μάρτιν Σουλτς, στην προσπάθειά του να διαδεχθεί τον Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο στο τιμόνι της Κομισιόν, μετά τις ευρωεκλογές που θα γίνουν τον Μάιο του 2014.
Δεν πρόκειται, φυσικά, για μια προσωπικά ανταλλαγή, αλλά για μια καθαρά πολιτική συμφωνία. Όπως χαρακτηριστικά εξηγεί η συγκεκριμένη ανάλυση, «μέσω του μεγάλου συνασπισμού, η Μέρκελ δεν θα καταστήσει συμμέτοχο στις ευθύνες μόνο το SPD, αλλά εμμέσως ολόκληρη την οικογένεια των Ευρωπαίων Σοσιαλδημοκρατών (...) Εάν έχει στην ίδια βάρκα το SPD, θα είναι δυσκολότερο για τους άλλους αρχηγουν κρατών να αμφισβητήσουν ή να αρνηθούν τις προτάσεις της (...) Έτσι, η προφανής στήριξη που που παρέχει στον Μάρτιν Σουλτς για την προεδρία της Κομισιόν, συνάδει με αυτή ακριβώς την άποψη».
Οι δυο τους ταιριάζουν...
Ανάλογη εκτίμηση έκανε και η βιεννέζικη εφημερίδα Die Presse, σε δημοσίευμα της 5ης Νοεμβρίου με τίτλο «Ο Σουλτς στην Ευρώπη, η Μέρκελ στο Βερολίνο: ένα σύμφωνο ανάμεσα σε δύο αντίθετους πόλους;». «Το ταμπεραμέντο των δύο πολιτικών τους κάνει να μοιάζουν σαν τον σκύλο με τη γάτα (...) Ωστόσο, με πιο προσεκτική παρατήρηση, οι δυο τους ταιριάζουν αρμονικά, πολύ περισσότερο από ό,τι φαίνεται αρχικά», γράφει το ρεπορτάζ, για να καταλήξει: «Η Μέρκελ έχει ήδη ανακηρύξει μυστικά τον Σουλτς σε σύνδεσμό της. Επιδίωξή της είναι να προχωρήσουν ταχύτερα οι μεταρρυθμίσεις στις χώρες που βρίσκονται σε κρίση (...) Οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες θα αναλάβουν να καταστήσουν αυτόν τον στόχο πιο εύπεπτο στους Ευρωπαίους φίλους τους -τόσο από το Βερολίνο όσο και από τις Βρυξέλλες». Η ύπαρξη του άτυπου συμφώνου ανάμεσα στην Μέρκελ και τον Σουλτς -αν όχι ανάμεσα στους Χριστιανοδημοκράτες και τους Σοσιαλδημοκράτες- έρχεται να επιβεβαιωθεί και από τις πληροφορίες που δημοσιεύει στο τελευταίο του τεύχος και το περιοδικό Der Spiegel.
Αντιρρήσεις
Σύμφωνα με αυτές, η Μέρκελ προβάλλει αντιρρήσεις στην προσπάθεια πολλών άλλων εταίρων της στο κλάμπ της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς να παρουσιάσει εγκαίρως το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα ένα υποψήφιο για την προεδρία της Κομισιόν -όπως έχουν κάνει οι Σοσιαλιστές με τον Σουλτς και η Αριστερά με τον Αλέξη Τσίπρα. Μάλιστα, όταν στη σύνοδο του ΕΛΚ που έγινε στα τέλη Οκτωβρίου στις Βρυξέλλες, κάποιος της υπενθύμισε ότι υπάρχει ήδη ειλημμένη απόφαση για κοινό υποψήφιο, απάντησε «συγγνώμη, δεν το είχα πάρει είδηση»!
Όπως σημειώνει στο ίδιο ρεπορτάζ το συνήθως καλά πληροφορημένο περιοδικό, «στην πραγματικότητα, η Μέρκελ θέλει ένα πρόεδρο ο οποίος θα είναι εξαρτώμενος απευθείας από αυτήν. Βασιλιάς στις Βρυξέλλες δεν θα είναι ο λαός, αλλά η καγκελάριος και οι άλλοι ηγέτες των χωρών-μελών. Όταν πρόκειται για την Ευρώπη, η Μέρκελ είναι μια υπέρμαχος της περιορισμένης δημοκρατίας».
Καγκελάριος όλων
Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά, δύο πράγματα:
Πρώτον, ότι οι πομπώδεις διακηρύξεις των «28» περί ενίσχυσης της δημοκρατίας, του Ευρωκοινοβουλίου και της Κομισιόν δεν είναι παρά πολιτικά φληναφήματα. Και δεύτερον, ότι η Μέρκελ θέλει, στην τρίτη της θητεία, να γίνει καγκελάριος όχι μόνο όλων των Γερμανών, αλλά και όλων των Ευρωπαίων.
Σε μια Ευρωπαϊκή Ενωση της οποίας η πραγματική πρωτεύουσα θα είναι το Βερολίνο και οι αποφάσεις δεν θα καθορίζονται ούτε από τις μικρές και ασήμαντες χώρες ούτε όμως και από μια «Γαλλία χωρίς ιδέες», οι πολίτες της οποίας «δεν ακούν πλέον όσα τους λέει o συνεπαρμένος πρόεδρός τους», όπως έγραφε χθες το πρωτοσέλιδο σχόλιο της εφημερίδας Frankfurter Allgemeine Zeitung.
Υπό αυτό το πρίσμα, ο Μάρτιν Σουλτς είναι ένας ιδανικός υποψήφιος για την προεδρία της Κομισιόν -πολύ περισσότερο που θα είναι και το μοναδικό αξιόλογο αντάλλαγμα που θα πάρει το SPD στο «παζάρι» για τη νέα κυβέρνηση «μεγάλου» συνασπισμού...
