Στην Ιρλανδία η κοινωνία αποστραγγίστηκε για να σωθεί και να αναστηλωθεί ένα σάπιο τραπεζικό σύστημα, που δεν είναι εθνικό, αλλά μια εγγυημένη βάση χαλαρού εποπτικού ελέγχου για ευρωπαϊκούς και αγγλοσαξονικούς διεθνείς τραπεζικούς ομίλους.Σήμερα οι τραπεζικοί όμιλοι που χρηματοδοτήθηκαν από την αφαίμαξη των πολιτών της Ισλανδίας αναλαμβάνουν να στηρίξουν την επιστροφή του Δουβλίνου στις αγορές, καθώς δυσφορούν από τις δουλείες μνημονιακών ελέγχων των δραστηριοτήτων τους.
Επιπλέον η προοπτική αποχώρησης της Βρετανίας από την ΕΕ, λόγω της αυτοπαγίδευσης του Κάμερον στο σχετικό δημοψήφισμα, αναβαθμίζει τη γεωπολιτική αξία της χώρας ως ευρωπαϊκού προγεφυρώματος της Βρετανίας ή για να είμαστε πιο ακριβείς του Σίτι.Η Ιρλανδία έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς η περίπτωσή της είναι η απόλυτη αντίστιξη της Ελλάδας και της Κύπρου:
- Στην Ελλάδα ένα διογκωμένο και σπάταλο Δημόσιο κατέστρεψε ένα σχετικά υγιές και δραστήριο περιφερειακά τραπεζικό σύστημα. Αντίθετα στην Ιρλανδία ένα σάπιο τραπεζικό σύστημα οδήγησε σε κατάρρευση ένα νοικοκυρεμένο Δημόσιο.
- Στην Κύπρο η χαμηλή φορολογία των επιχειρήσεων και η χαλαρή έως ανύπαρκτη εποπτεία του τραπεζικού τομέα νομιμοποίησε τη θεραπεία-σοκ του κουρέματος των καταθέσεων. Τα ίδια δεδομένα στην Ιρλανδία δεν απασχόλησαν τους δανειστές της χώρας. Προφανώς στην Κύπρο οι πελάτες ήταν Ρώσοι και στην παρόμοιων πρακτικών Ιρλανδία και Γερμανοί!
kapopoulos@pegasus.gr
