Φαίνεται πως, ακόμα μια φορά, το Κυπριακό είναι περισσότερο θέμα
επικοινωνιακό και εντυπώσεων, παρά ζήτημα ουσίας, διαπραγμάτευσης και
επίλυσης. Και από τις δύο πλευρές, την ελληνική και την τουρκική. Ο
Πρόεδρος Αναστασιάδης, σε μια προσπάθεια να σπάσει το αδιέξοδο, που έχει
προκληθεί από την αταλάντευτη τουρκική αρνητικότητα και αδιαλλαξία,
προσκάλεσε για καφέ, σε μιαν άτυπη συνάντηση, τον κατοχικό ηγέτη
Έρογλου. Οι δύο ηγέτες θα συναντηθούν με συνεργάτες τους και θα
επιχειρηθεί να γεφυρώσουν τις μέχρι σήμερα αγεφύρωτες διαφορές τους, που
εκκινούν από δύο τελείως διαφορετικές αντιλήψεις και φιλοσοφίες για την
επίλυση του προβλήματος. Προσκαλώντας τον Έρογλου, ο Ν. Αναστασιάδης
κερδίζει ταυτόχρονα στο σημείο του επικοινωνιακού παιγνιδιού και της
εντυπωσιοθηρίας. Υποβάλλει, σε δικούς μας και ξένους, ότι αυτός
ενδιαφέρεται περισσότερο από τους Τούρκους για την επίλυση του
Κυπριακού, γι’ αυτό και προκάλεσε την άτυπη συνάντηση με τον Έρογλου.
Από την άλλη, είναι ο Τούρκος Πρωθυπουργός. Μόλις πριν από λίγες ημέρες, γι' ακόμα μια φορά, αποφάνθηκε με σουλτανική αλαζονεία ότι δεν υπάρχει χώρα με το όνομα Κύπρος, παρά μόνο η λεγόμενη «ΤΔΒΚ» στον βορρά και η κατ’ αυτόν ε/κ διοίκηση, όχι η Κυπριακή Δημοκρατία στον νότο, που η Τουρκία πεισματικά αρνείται να αναγνωρίσει. Προχθές, σε δηλώσεις του σε ρωσική εφημερίδα, ο Ερντογάν έδειξε φαινομενικά ένα άλλο πρόσωπο. Κάλεσε τους ηγέτες της «βόρειας» και της «νότιας» Κύπρου να καθίσουν κάτω και να βρουν μία λύση στο πρόβλημα. «Πρέπει να αναγκαστούν», είπε με επιτηδευμένη αφέλεια, «όλοι να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και θα πρέπει να βγει ένα αποτέλεσμα για όλη την Κύπρο». Και πρόσθεσε: «Στο τέλος να βγει μία μόνο Κύπρος». Ο Ερντογάν έκανε και τον… ανήξερο για την ύπαρξη της πράσινης γραμμής ή μάλλον της γραμμής Αττίλα, που χαράχθηκε διά των τουρκικών αρμάτων και λογχών.
Άλλαξε η πολιτική του Τούρκου Πρωθυπουργού στο Κυπριακό; Ξένοι διπλωμάτες στην Κύπρο, όπως και Αμερικανοί, Βρετανοί και κοινοτικοί επίσημοι, υποβάλλουν έντονα ότι τώρα είναι η μεγάλη και ίσως τελευταία ευκαιρία για λύση του Κυπριακού. Ταυτόχρονα, διασυνδέουν την οικονομική κρίση με τους υδρογονάνθρακες και το πρόβλημα, θέση που απορρίπτεται από την επίσημη ελληνική πλευρά. Από την άλλη, παρατηρούνται κάποια φαινόμενα στην τουρκική εξωτερική πολιτική που υποβάλλουν ότι, ενδεχομένως, η Τουρκία να αναπροσαρμόζει αυτήν την πολιτική εξαιτίας διαφόρων παραγόντων. Πρώτον, της αποτυχίας του δόγματος Νταβούτοβλου για μηδενικά προβλήματα με τις γειτονικές χώρες. Δεύτερον, της συριακής κρίσης. Τρίτον, των νέων σχέσεων Τουρκίας-Κούρδων και της συνάντησης Ερντογάν-Μπαρζανί πρόσφατα, στο Ντιγιάρμπακιρ. Τέταρτον, του ρόλου που η Τουρκία επιδιώκει να παίξει στην περιοχή. Η Άγκυρα πολλαπλασιάζει τις επικοινωνιακές πρακτικές της για να αποδείξει ότι, τάχα, ενδιαφέρεται για λύση. Δίνει την εικόνα ότι δεν είναι αυτή που κατέχει 37% του κυπριακού και ευρωπαϊκού εδάφους, αλλά κάποιοι… εξωγήινοι!
Κοντός ψαλμός: Αν ο Τούρκος Πρωθυπουργός εννοεί αυτά που μισοείπε στη ρωσική εφημερίδα, να τα αποδείξει με συγκεκριμένες αποφάσεις και κινήσεις, που να πείθουν τους Έλληνες ότι πραγματικά η κατοχική χώρα θέλει και αυτή επίλυση του Κυπριακού. Ας αρχίσει από την παράδοση της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της και με απόσυρση των κατοχικών στρατευμάτων και εποίκων. Ας σεβαστεί, επιτέλους, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες των Ελλήνων και των Τούρκων της Κύπρου. Και ας αποφασίσει αν η Τουρκία θέλει να ενταχθεί στην Ε.Ε. Αν ναι, τότε οφείλει να δεχθεί λύση στηριγμένη στις αρχές και αξίες της Ευρώπης. Διαφορετικά, οι δηλώσεις του είναι απλώς αέρας κουπανιστός και ένδειξη ασυνάρτητου ηγέτη, που τη μια λέει έτσι και την άλλη αλλιώς. Τους Έλληνες, δεν μπορεί να τους κοροϊδεύει!
http://www.sigmalive.com/simerini/columns/thesi/583437
Από την άλλη, είναι ο Τούρκος Πρωθυπουργός. Μόλις πριν από λίγες ημέρες, γι' ακόμα μια φορά, αποφάνθηκε με σουλτανική αλαζονεία ότι δεν υπάρχει χώρα με το όνομα Κύπρος, παρά μόνο η λεγόμενη «ΤΔΒΚ» στον βορρά και η κατ’ αυτόν ε/κ διοίκηση, όχι η Κυπριακή Δημοκρατία στον νότο, που η Τουρκία πεισματικά αρνείται να αναγνωρίσει. Προχθές, σε δηλώσεις του σε ρωσική εφημερίδα, ο Ερντογάν έδειξε φαινομενικά ένα άλλο πρόσωπο. Κάλεσε τους ηγέτες της «βόρειας» και της «νότιας» Κύπρου να καθίσουν κάτω και να βρουν μία λύση στο πρόβλημα. «Πρέπει να αναγκαστούν», είπε με επιτηδευμένη αφέλεια, «όλοι να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και θα πρέπει να βγει ένα αποτέλεσμα για όλη την Κύπρο». Και πρόσθεσε: «Στο τέλος να βγει μία μόνο Κύπρος». Ο Ερντογάν έκανε και τον… ανήξερο για την ύπαρξη της πράσινης γραμμής ή μάλλον της γραμμής Αττίλα, που χαράχθηκε διά των τουρκικών αρμάτων και λογχών.
Άλλαξε η πολιτική του Τούρκου Πρωθυπουργού στο Κυπριακό; Ξένοι διπλωμάτες στην Κύπρο, όπως και Αμερικανοί, Βρετανοί και κοινοτικοί επίσημοι, υποβάλλουν έντονα ότι τώρα είναι η μεγάλη και ίσως τελευταία ευκαιρία για λύση του Κυπριακού. Ταυτόχρονα, διασυνδέουν την οικονομική κρίση με τους υδρογονάνθρακες και το πρόβλημα, θέση που απορρίπτεται από την επίσημη ελληνική πλευρά. Από την άλλη, παρατηρούνται κάποια φαινόμενα στην τουρκική εξωτερική πολιτική που υποβάλλουν ότι, ενδεχομένως, η Τουρκία να αναπροσαρμόζει αυτήν την πολιτική εξαιτίας διαφόρων παραγόντων. Πρώτον, της αποτυχίας του δόγματος Νταβούτοβλου για μηδενικά προβλήματα με τις γειτονικές χώρες. Δεύτερον, της συριακής κρίσης. Τρίτον, των νέων σχέσεων Τουρκίας-Κούρδων και της συνάντησης Ερντογάν-Μπαρζανί πρόσφατα, στο Ντιγιάρμπακιρ. Τέταρτον, του ρόλου που η Τουρκία επιδιώκει να παίξει στην περιοχή. Η Άγκυρα πολλαπλασιάζει τις επικοινωνιακές πρακτικές της για να αποδείξει ότι, τάχα, ενδιαφέρεται για λύση. Δίνει την εικόνα ότι δεν είναι αυτή που κατέχει 37% του κυπριακού και ευρωπαϊκού εδάφους, αλλά κάποιοι… εξωγήινοι!
Κοντός ψαλμός: Αν ο Τούρκος Πρωθυπουργός εννοεί αυτά που μισοείπε στη ρωσική εφημερίδα, να τα αποδείξει με συγκεκριμένες αποφάσεις και κινήσεις, που να πείθουν τους Έλληνες ότι πραγματικά η κατοχική χώρα θέλει και αυτή επίλυση του Κυπριακού. Ας αρχίσει από την παράδοση της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της και με απόσυρση των κατοχικών στρατευμάτων και εποίκων. Ας σεβαστεί, επιτέλους, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες των Ελλήνων και των Τούρκων της Κύπρου. Και ας αποφασίσει αν η Τουρκία θέλει να ενταχθεί στην Ε.Ε. Αν ναι, τότε οφείλει να δεχθεί λύση στηριγμένη στις αρχές και αξίες της Ευρώπης. Διαφορετικά, οι δηλώσεις του είναι απλώς αέρας κουπανιστός και ένδειξη ασυνάρτητου ηγέτη, που τη μια λέει έτσι και την άλλη αλλιώς. Τους Έλληνες, δεν μπορεί να τους κοροϊδεύει!
http://www.sigmalive.com/simerini/columns/thesi/583437
