Του Δρα Γιάννου Χαραλαμπίδη
Νέα διάσταση του ζωτικού χώρου και αμυντική οργάνωση
Πώς η Κύπρος να ελέγξει την ΑΟΖ της και πώς να γίνει ασφαλής εκμετάλλευση αερίου χωρίς στρατηγικές συμμαχίες και όταν τα ραντάρ της καλύπτουν μόνο το 42%...
Η ΑΝΑΓΚΗ δημιουργίας Ειδικής Μονάδας Κυβερνοπολέμου, νέες απειλές, συμμαχίες και αποτροπή
Η θεωρία και η πρακτική εφαρμογή του ζωτικού χώρου είναι συναφής με ζητήματα γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής και είχε συνταυτιστεί με το καθεστώς του Χίτλερ και τις ιμπεριαλιστικές πολιτικές. Είναι μια θεωρία που προσαρμόζεται με την πολιτική και στρατηγική όλων των μεγάλων δυνάμεων και των κρατών διότι, εκτός της επέκτασης, ο καθείς θέλει να αναπνέει. Στην παρούσα φάση η θεωρία του ζωτικού χώρου δεν είναι μια «αμαρτωλή στρατηγική αντίληψη», αλλά συνάδει με ζωτικά ζητήματα κυριαρχικών δικαιωμάτων και επιβίωσης και είναι πολλές φορές συμβατή με το διεθνές δίκαιο και το κοινοτικό κεκτημένο.Επειδή δε η τεχνολογία προχωρεί και συνιστά εκ των πραγμάτων σημαντικό συντελεστή ισχύος, ο ζωτικός χώρος θα πρέπει να ιδωθεί και να μελετηθεί μέσα από τον κυβερνοχώρο (cyberspace).
Ο πόλεμος στον κυβερνοχώρο και τα όπλα του
Ο φυσικός ζωτικός χώρος εκτείνεται στην ξηρά, στη θάλασσα, στον αέρα και σε ό,τι αφορά τις μεγάλες δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα, η Γαλλία και η Βρετανία επεκτείνεται στο διάστημα. Σήμερα έχουμε μια νέα διάσταση: Αυτήν του κυβερνοχώρου. Συνεπώς, ο ζωτικός χώρος ξεκινά από τον κλασικό φυσικό του χώρο και περνά σε αυτόν του κυβερνοχώρου όπου διεξάγονται πλέον κάθε μορφής πόλεμοι, που αρχίζουν από αυτούς της κατασκοπίας και της υποκλοπής ή καταστροφής στοιχείων για εμπορικούς και εθνικούς λόγους -όπως οι λεγόμενες εκστρατείες της "Βροχή των Τιτάνων" και του "Λαβύρινθου του Φεγγαριού" που εκτοξεύθηκε από τους Κινέζους hackers σε βάρος συμφερόντων των ΗΠΑ- και φτάνουν μέχρι τους αντιπυρηνικούς.
Κλασική υπόθεση της τελευταίας κατηγορίας αποτελεί η επίθεση Αμερικανών και Ισραηλινών, οι οποίοι, αντί να χρησιμοποιήσουν συμβατικά όπλα, έδρασαν μέσω του κυβερνοχώρου εκτοξεύοντας τον λεγόμενο πύραυλο «stuxnet», ο οποίος έπληξε το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και προκάλεσε καθυστερήσεις, χωρίς να πέσει τουφεκιά.Υπάρχουν δε άλλα παραδείγματα κατασκοπίας και πολέμου μέσω κυβερνοχώρου, όπως είναι η "Νύκτα του Δράκου" που αφορά στις επιθέσεις τις οποίες δέχθηκαν αμερικανικές εταιρείες από το 2008 ώς το 2011 και αφορούν στην υποκλοπή στοιχείων από ηλεκτρονικούς υπολογιστές και πρόκληση ζημιών που φτάνουν ακόμη και στην απώλεια προσφορών σε διεθνείς διαγωνισμούς. Αμερικανικές εταιρείες είχαν το 2012 απώλειες 114 δισ. ευρώ από τον πάσης φύσεως πόλεμο στον κυβερνοχώρο, συν απώλειες της τάξης των 250 δισ. ευρώ από πνευματικά δικαιώματα.
Ταυτοχρόνως, υπάρχει ένας καταπληκτικός συνδυασμός συμβατικών όπλων και μεθόδων με εκείνους του ηλεκτρονικού πολέμου και του κυβερνοχώρου, τον οποίο εφαρμόζει με επιτυχία το Ισραήλ. Κλασικό παράδειγμα είναι οι επιθέσεις των Ισραηλινών το 2007 εναντίον της Συρίας με τον κυβερνοχώρο, ονόματι "senior suter" για την παράλυση των ραντάρ, προτού αρχίσουν οι επιθέσεις των πολεμικών αεροσκαφών.
Απειλές και ζωτικός χώρος
Υπό αυτές τις συνθήκες παρατηρούμε τα εξής:
1. Οι πόλεμοι μεταφέρονται σε μιαν άλλη διάσταση, αυτήν του κυβερνοχώρου, όπου εξελίσσονται νέες τεχνικές μέθοδοι και στρατηγικές που λειτουργούν είτε αυτόνομα είτε σε συνδυασμό με συμβατικά μέσα, μεθόδους και στρατηγικές του συμβατικού πολέμου.
2. Ο κυβερνοχώρος είναι μια άλλη μορφή ζωτικού χώρου. Ο φυσικός ζωτικός χώρος της Κύπρου βρίσκεται εντός της ΑΟΖ της όπου βρίσκεται ο φυσικό της πλούτος.
Και αυτός ο ζωτικός χώρος δεν εμπίπτει στη λογική και πρακτική της επεκτατικής πολιτικής, αλλά των νόμιμων δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας όπως αυτά καθορίζονται από το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο. Εάν η κυπριακή Κυβέρνηση θέλει να εκμεταλλευτεί το φυσικό αέριο θα πρέπει να οικοδομήσει αμυντικό σύστημα ασφάλειας για να μπορεί να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της. Η ασφάλεια είναι απαραίτητη προϋπόθεση για επενδύσεις και προπώληση φυσικού αερίου.Αρχικώς, λοιπόν, θα πρέπει να καθοριστούν οι απειλές που ελλοχεύουν για την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία διαθέτει θαλάσσιο χώρο, έντεκα φορές μεγαλύτερο από τον χερσαίο.
Οι απειλές καταγράφονται ως ακολούθως:
1. Συμβατικές, που εκδηλώνονται από ένα σε κράτος σε άλλο (Επιθέσεις με πυραύλους, υποβρύχιες δολιοφθορές, εδαφικές διεισδύσεις κτλ.).
2. Τρομοκρατικές απειλές.
3. Πυρηνικές απειλές.
4. Απειλές από τον κυβερνοχώρο, στον οποίο εμπλέκονται ιδιώτες και δη εταιρείες εναντίον κρατών ή εταιρειών, τρομοκράτες εναντίον κρατών ή και ιδιωτικών εταιρειών και ούτω καθεξής
.
Εάν δε η Κύπρος καταστεί μέσω της εγκαθίδρυσης LNG ενεργειακό κέντρο της ΕΕ στη Ανατολική Μεσόγειο, θα διατρέχει μεταξύ άλλων τον κίνδυνο να δεχθεί αυτές τις μορφές επιθέσεων με πλέον απομακρυσμένη την πυρηνική, αλλά πιο πιθανή αυτήν του κυβερνοχώρου σε συνδυασμό με συμβατικές τακτικές, όπλα, μεθόδους και στρατηγικές επιλογές.
Το αντιτορπιλικό των ΗΠΑ
Για την αντιμετώπιση των απειλών επιβάλλεται δέσμη μέτρων όπως:
Πρώτο, η ανάπτυξη συμμαχιών όπως είναι αυτές με το Ισραήλ και την Ελλάδα, σε στρατηγικό επίπεδο για την αποτροπή εκτός των άλλων της κρατική τουρκικής απειλής. Ταυτοχρόνως, με τον τρόπο αυτό αυξάνονται και οι αποτρεπτικές ικανότητες σε ό,τι αφορά τρομοκρατικές επιθέσεις ή και επιθέσεις από τον κυβερνοχώρο. Η στενότερη συνεργασία με το ΝΑΤΟ, χωρίς να αποκλείεται η Ρωσία, ενισχύει τις δυνατότητες της Κύπρου στον πόλεμο του κυβερνοχώρου.
Το ΝΑΤΟ έχει αναπτύξει από το 2010 συγκροτημένο στρατηγικό δόγμα και βρίσκεται σε συνεργασία με την ΕΕ, της οποίας η Κύπρος είναι κράτος-μέλος. Δεύτερο, η αναβάθμιση αμυντικών υποδομών όπως είναι οι ναυτικές Βάσεις και η δημιουργία νέων, εάν αυτό επιβάλλεται, συν το ότι θα πρέπει να τεθεί σε πλήρη επιχειρησιακή ικανότητα η «Βάση Ανδρέας Παπανδρέου».
Είναι απαράδεκτο η Κύπρος να μη διαθέτει ναυτικές μονάδες ή/και συμμαχικές ναυτικές μονάδες, όπως οι ελληνικές, για την προστασία της. Αληθές είναι ότι οι έρευνες της Noble δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν εάν δεν υπήρχε συγκυρία συμφερόντων με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, με αποτέλεσμα να βρίσκεται μονίμως -εντός της ζώνης ασφαλείας των 500 μέτρων που έχει ανακηρύξει η Κυπριακή Δημοκρατία- ένα αντιτορπιλικό των ΗΠΑ. Το κυπριακό κράτος αδυνατεί να καλύψει τις ελάχιστες ανάγκες του εντός της ΑΟΖ, αφού μόνο το 42% μπορεί να καλύπτουν τα ραντάρ του!
Στην ουσία η κυπριακή ΑΟΖ ελέγχεται από το τουρκικό πολεμικό ναυτικό και η αποτροπή σεναρίων κρίσης είναι αποτέλεσμα της διαπλοκής συμφερόντων λόγω της εμπλοκής ξένων πετρελαϊκών εταιρειών. Όμως, είναι τέτοιο το παιχνίδι που κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει τα κυπριακά συμφέροντα παρά μόνο το ίδιο το κυπριακό κράτος υπό την έξης έννοια: Δεν μπορεί κάποιο ξένο κράτος, όπως π.χ. το Ισραήλ, να στηρίξει την Κύπρο σε κρίση εάν δεν υπάρχει στρατηγική συμμαχία και αν δεν διακυβεύονται και δικά του ζωτικά εθνικά συμφέροντα.
Με άλλα λόγια δεν θα κάνει πόλεμο το Ισραήλ ή δεν θα εμπλακεί σε κρίση με την Τουρκία για τα δικά μας κυπριακά και μόνο συμφέροντα. Εκείνο που θα πρέπει να λεχθεί είναι ότι το ζωτικό συμφέρον του Ισραήλ βρίσκεται προς την κυπριακή ΑΟΖ, διότι αποτελεί τη μοναδική στρατηγική του διέξοδο από τον κλοιό των Αράβων και της Τουρκίας. Δεύτερο, η απόκτηση συμβατικών και δη αεροναυτικών μέσων συν τη δημιουργία ειδικών δυνάμεων με σύγχρονα οπλικά συστήματα για να υπερασπίζονται τις εγκαταστάσεις του τερματικού ή/και των αγωγών. Τρίτο, η δημιουργία ειδικής υπηρεσίας και ομάδας κυβερνοχώρου -ειδικώς εντός της ΚΥΠ και της Εθνικής Φρουράς- για την αντιμετώπιση ανάλογων απειλών.
Επένδυση στην αποτροπή
Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ Δημοκρατία δεν θα μπορέσει να ασκεί κυριαρχία επί του φυσικού της αερίου εάν δεν ασκεί έλεγχο επί της ΑΟΖ, δηλαδή του ζωτικού της χώρου ο οποίος προσλαμβάνει νέα διάσταση στον κυβερνοχώρο. Συνεπώς, ένα ποσό από την όποια προπώληση θα πρέπει να διατεθεί για σύγχρονη αμυντική οργάνωση. Ακόμη και αν αρχίσει η εκμετάλλευση του φυσικού αερίου, ο έλεγχος θα ασκείται από άλλους.
Η Τουρκία διεκδικεί μέσω της λύσης όπως νομιμοποιήσει τις παράνομες σήμερα διεκδικήσεις της επί του κυπριακού ζωτικού χώρου, που για ευνόητους λόγους συμπίπτει με τον τουρκικό, ακόμη και με εκείνον του Ισραήλ. Και δεν διστάζει να απειλεί. Όσο μεγαλύτερες είναι οι αποτρεπτικές ικανότητες της Κυπριακής Δημοκρατίας και όσο πιο αξιόπιστες είναι, τόσο λιγότερες είναι οι πιθανότητες για θερμό επεισόδιο.
Εάν η κυπριακή Κυβέρνηση θέλει να διατηρήσει τον έλεγχο εντός της ΑΟΖ και τον έλεγχο της εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου και να αποτρέψει τις πάσης φύσεως απειλές πριν από και μετά την εκμετάλλευση, θα πρέπει να επενδύσει με σοβαρότητα και επί τη βάσει στρατηγικής στην αμυντική της οργάνωση, την οποία θα πρέπει να προσαρμόσει στα νέα δεδομένα και λαμβάνοντας υπόψη ότι εκ των πραγμάτων η Κύπρος βρίσκεται σε μια ταραχώδη και ευαίσθητη γεωπολιτική περιοχή, αλλά και εντός του κυκλώνα ενός αθέατου πολέμου που εξελίσσεται εντός του κυβερνοχώρου.
Πώς η Κύπρος να ελέγξει την ΑΟΖ της και πώς να γίνει ασφαλής εκμετάλλευση αερίου χωρίς στρατηγικές συμμαχίες και όταν τα ραντάρ της καλύπτουν μόνο το 42%...
Η ΑΝΑΓΚΗ δημιουργίας Ειδικής Μονάδας Κυβερνοπολέμου, νέες απειλές, συμμαχίες και αποτροπή
Η θεωρία και η πρακτική εφαρμογή του ζωτικού χώρου είναι συναφής με ζητήματα γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής και είχε συνταυτιστεί με το καθεστώς του Χίτλερ και τις ιμπεριαλιστικές πολιτικές. Είναι μια θεωρία που προσαρμόζεται με την πολιτική και στρατηγική όλων των μεγάλων δυνάμεων και των κρατών διότι, εκτός της επέκτασης, ο καθείς θέλει να αναπνέει. Στην παρούσα φάση η θεωρία του ζωτικού χώρου δεν είναι μια «αμαρτωλή στρατηγική αντίληψη», αλλά συνάδει με ζωτικά ζητήματα κυριαρχικών δικαιωμάτων και επιβίωσης και είναι πολλές φορές συμβατή με το διεθνές δίκαιο και το κοινοτικό κεκτημένο.Επειδή δε η τεχνολογία προχωρεί και συνιστά εκ των πραγμάτων σημαντικό συντελεστή ισχύος, ο ζωτικός χώρος θα πρέπει να ιδωθεί και να μελετηθεί μέσα από τον κυβερνοχώρο (cyberspace).
Ο πόλεμος στον κυβερνοχώρο και τα όπλα του
Ο φυσικός ζωτικός χώρος εκτείνεται στην ξηρά, στη θάλασσα, στον αέρα και σε ό,τι αφορά τις μεγάλες δυνάμεις όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα, η Γαλλία και η Βρετανία επεκτείνεται στο διάστημα. Σήμερα έχουμε μια νέα διάσταση: Αυτήν του κυβερνοχώρου. Συνεπώς, ο ζωτικός χώρος ξεκινά από τον κλασικό φυσικό του χώρο και περνά σε αυτόν του κυβερνοχώρου όπου διεξάγονται πλέον κάθε μορφής πόλεμοι, που αρχίζουν από αυτούς της κατασκοπίας και της υποκλοπής ή καταστροφής στοιχείων για εμπορικούς και εθνικούς λόγους -όπως οι λεγόμενες εκστρατείες της "Βροχή των Τιτάνων" και του "Λαβύρινθου του Φεγγαριού" που εκτοξεύθηκε από τους Κινέζους hackers σε βάρος συμφερόντων των ΗΠΑ- και φτάνουν μέχρι τους αντιπυρηνικούς.
Κλασική υπόθεση της τελευταίας κατηγορίας αποτελεί η επίθεση Αμερικανών και Ισραηλινών, οι οποίοι, αντί να χρησιμοποιήσουν συμβατικά όπλα, έδρασαν μέσω του κυβερνοχώρου εκτοξεύοντας τον λεγόμενο πύραυλο «stuxnet», ο οποίος έπληξε το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και προκάλεσε καθυστερήσεις, χωρίς να πέσει τουφεκιά.Υπάρχουν δε άλλα παραδείγματα κατασκοπίας και πολέμου μέσω κυβερνοχώρου, όπως είναι η "Νύκτα του Δράκου" που αφορά στις επιθέσεις τις οποίες δέχθηκαν αμερικανικές εταιρείες από το 2008 ώς το 2011 και αφορούν στην υποκλοπή στοιχείων από ηλεκτρονικούς υπολογιστές και πρόκληση ζημιών που φτάνουν ακόμη και στην απώλεια προσφορών σε διεθνείς διαγωνισμούς. Αμερικανικές εταιρείες είχαν το 2012 απώλειες 114 δισ. ευρώ από τον πάσης φύσεως πόλεμο στον κυβερνοχώρο, συν απώλειες της τάξης των 250 δισ. ευρώ από πνευματικά δικαιώματα.
Ταυτοχρόνως, υπάρχει ένας καταπληκτικός συνδυασμός συμβατικών όπλων και μεθόδων με εκείνους του ηλεκτρονικού πολέμου και του κυβερνοχώρου, τον οποίο εφαρμόζει με επιτυχία το Ισραήλ. Κλασικό παράδειγμα είναι οι επιθέσεις των Ισραηλινών το 2007 εναντίον της Συρίας με τον κυβερνοχώρο, ονόματι "senior suter" για την παράλυση των ραντάρ, προτού αρχίσουν οι επιθέσεις των πολεμικών αεροσκαφών.
Απειλές και ζωτικός χώρος
Υπό αυτές τις συνθήκες παρατηρούμε τα εξής:
1. Οι πόλεμοι μεταφέρονται σε μιαν άλλη διάσταση, αυτήν του κυβερνοχώρου, όπου εξελίσσονται νέες τεχνικές μέθοδοι και στρατηγικές που λειτουργούν είτε αυτόνομα είτε σε συνδυασμό με συμβατικά μέσα, μεθόδους και στρατηγικές του συμβατικού πολέμου.
2. Ο κυβερνοχώρος είναι μια άλλη μορφή ζωτικού χώρου. Ο φυσικός ζωτικός χώρος της Κύπρου βρίσκεται εντός της ΑΟΖ της όπου βρίσκεται ο φυσικό της πλούτος.
Και αυτός ο ζωτικός χώρος δεν εμπίπτει στη λογική και πρακτική της επεκτατικής πολιτικής, αλλά των νόμιμων δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας όπως αυτά καθορίζονται από το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο. Εάν η κυπριακή Κυβέρνηση θέλει να εκμεταλλευτεί το φυσικό αέριο θα πρέπει να οικοδομήσει αμυντικό σύστημα ασφάλειας για να μπορεί να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της. Η ασφάλεια είναι απαραίτητη προϋπόθεση για επενδύσεις και προπώληση φυσικού αερίου.Αρχικώς, λοιπόν, θα πρέπει να καθοριστούν οι απειλές που ελλοχεύουν για την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία διαθέτει θαλάσσιο χώρο, έντεκα φορές μεγαλύτερο από τον χερσαίο.
Οι απειλές καταγράφονται ως ακολούθως:
1. Συμβατικές, που εκδηλώνονται από ένα σε κράτος σε άλλο (Επιθέσεις με πυραύλους, υποβρύχιες δολιοφθορές, εδαφικές διεισδύσεις κτλ.).
2. Τρομοκρατικές απειλές.
3. Πυρηνικές απειλές.
4. Απειλές από τον κυβερνοχώρο, στον οποίο εμπλέκονται ιδιώτες και δη εταιρείες εναντίον κρατών ή εταιρειών, τρομοκράτες εναντίον κρατών ή και ιδιωτικών εταιρειών και ούτω καθεξής
.
Εάν δε η Κύπρος καταστεί μέσω της εγκαθίδρυσης LNG ενεργειακό κέντρο της ΕΕ στη Ανατολική Μεσόγειο, θα διατρέχει μεταξύ άλλων τον κίνδυνο να δεχθεί αυτές τις μορφές επιθέσεων με πλέον απομακρυσμένη την πυρηνική, αλλά πιο πιθανή αυτήν του κυβερνοχώρου σε συνδυασμό με συμβατικές τακτικές, όπλα, μεθόδους και στρατηγικές επιλογές.
Το αντιτορπιλικό των ΗΠΑ
Για την αντιμετώπιση των απειλών επιβάλλεται δέσμη μέτρων όπως:
Πρώτο, η ανάπτυξη συμμαχιών όπως είναι αυτές με το Ισραήλ και την Ελλάδα, σε στρατηγικό επίπεδο για την αποτροπή εκτός των άλλων της κρατική τουρκικής απειλής. Ταυτοχρόνως, με τον τρόπο αυτό αυξάνονται και οι αποτρεπτικές ικανότητες σε ό,τι αφορά τρομοκρατικές επιθέσεις ή και επιθέσεις από τον κυβερνοχώρο. Η στενότερη συνεργασία με το ΝΑΤΟ, χωρίς να αποκλείεται η Ρωσία, ενισχύει τις δυνατότητες της Κύπρου στον πόλεμο του κυβερνοχώρου.
Το ΝΑΤΟ έχει αναπτύξει από το 2010 συγκροτημένο στρατηγικό δόγμα και βρίσκεται σε συνεργασία με την ΕΕ, της οποίας η Κύπρος είναι κράτος-μέλος. Δεύτερο, η αναβάθμιση αμυντικών υποδομών όπως είναι οι ναυτικές Βάσεις και η δημιουργία νέων, εάν αυτό επιβάλλεται, συν το ότι θα πρέπει να τεθεί σε πλήρη επιχειρησιακή ικανότητα η «Βάση Ανδρέας Παπανδρέου».
Είναι απαράδεκτο η Κύπρος να μη διαθέτει ναυτικές μονάδες ή/και συμμαχικές ναυτικές μονάδες, όπως οι ελληνικές, για την προστασία της. Αληθές είναι ότι οι έρευνες της Noble δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν εάν δεν υπήρχε συγκυρία συμφερόντων με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, με αποτέλεσμα να βρίσκεται μονίμως -εντός της ζώνης ασφαλείας των 500 μέτρων που έχει ανακηρύξει η Κυπριακή Δημοκρατία- ένα αντιτορπιλικό των ΗΠΑ. Το κυπριακό κράτος αδυνατεί να καλύψει τις ελάχιστες ανάγκες του εντός της ΑΟΖ, αφού μόνο το 42% μπορεί να καλύπτουν τα ραντάρ του!
Στην ουσία η κυπριακή ΑΟΖ ελέγχεται από το τουρκικό πολεμικό ναυτικό και η αποτροπή σεναρίων κρίσης είναι αποτέλεσμα της διαπλοκής συμφερόντων λόγω της εμπλοκής ξένων πετρελαϊκών εταιρειών. Όμως, είναι τέτοιο το παιχνίδι που κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει τα κυπριακά συμφέροντα παρά μόνο το ίδιο το κυπριακό κράτος υπό την έξης έννοια: Δεν μπορεί κάποιο ξένο κράτος, όπως π.χ. το Ισραήλ, να στηρίξει την Κύπρο σε κρίση εάν δεν υπάρχει στρατηγική συμμαχία και αν δεν διακυβεύονται και δικά του ζωτικά εθνικά συμφέροντα.
Με άλλα λόγια δεν θα κάνει πόλεμο το Ισραήλ ή δεν θα εμπλακεί σε κρίση με την Τουρκία για τα δικά μας κυπριακά και μόνο συμφέροντα. Εκείνο που θα πρέπει να λεχθεί είναι ότι το ζωτικό συμφέρον του Ισραήλ βρίσκεται προς την κυπριακή ΑΟΖ, διότι αποτελεί τη μοναδική στρατηγική του διέξοδο από τον κλοιό των Αράβων και της Τουρκίας. Δεύτερο, η απόκτηση συμβατικών και δη αεροναυτικών μέσων συν τη δημιουργία ειδικών δυνάμεων με σύγχρονα οπλικά συστήματα για να υπερασπίζονται τις εγκαταστάσεις του τερματικού ή/και των αγωγών. Τρίτο, η δημιουργία ειδικής υπηρεσίας και ομάδας κυβερνοχώρου -ειδικώς εντός της ΚΥΠ και της Εθνικής Φρουράς- για την αντιμετώπιση ανάλογων απειλών.
Επένδυση στην αποτροπή
Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ Δημοκρατία δεν θα μπορέσει να ασκεί κυριαρχία επί του φυσικού της αερίου εάν δεν ασκεί έλεγχο επί της ΑΟΖ, δηλαδή του ζωτικού της χώρου ο οποίος προσλαμβάνει νέα διάσταση στον κυβερνοχώρο. Συνεπώς, ένα ποσό από την όποια προπώληση θα πρέπει να διατεθεί για σύγχρονη αμυντική οργάνωση. Ακόμη και αν αρχίσει η εκμετάλλευση του φυσικού αερίου, ο έλεγχος θα ασκείται από άλλους.
Η Τουρκία διεκδικεί μέσω της λύσης όπως νομιμοποιήσει τις παράνομες σήμερα διεκδικήσεις της επί του κυπριακού ζωτικού χώρου, που για ευνόητους λόγους συμπίπτει με τον τουρκικό, ακόμη και με εκείνον του Ισραήλ. Και δεν διστάζει να απειλεί. Όσο μεγαλύτερες είναι οι αποτρεπτικές ικανότητες της Κυπριακής Δημοκρατίας και όσο πιο αξιόπιστες είναι, τόσο λιγότερες είναι οι πιθανότητες για θερμό επεισόδιο.
Εάν η κυπριακή Κυβέρνηση θέλει να διατηρήσει τον έλεγχο εντός της ΑΟΖ και τον έλεγχο της εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου και να αποτρέψει τις πάσης φύσεως απειλές πριν από και μετά την εκμετάλλευση, θα πρέπει να επενδύσει με σοβαρότητα και επί τη βάσει στρατηγικής στην αμυντική της οργάνωση, την οποία θα πρέπει να προσαρμόσει στα νέα δεδομένα και λαμβάνοντας υπόψη ότι εκ των πραγμάτων η Κύπρος βρίσκεται σε μια ταραχώδη και ευαίσθητη γεωπολιτική περιοχή, αλλά και εντός του κυκλώνα ενός αθέατου πολέμου που εξελίσσεται εντός του κυβερνοχώρου.
