Το
βιβλίο των ιστορικών Γ. Πετρόπουλου και Ν. Χατζηδημητράκου «Νίκος
Ζαχαριάδης – Υπέρ Bωμών και Εστιών» φέρνει στο φως ένα μάλλον
«αδικημένο» κείμενο του «μεγάλου αρχηγού»Η αποχή του ΚΚΕ από τις εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946 έχει αποτελέσει κομβικό σημείο συζήτησης πολιτικών και ιστορικών για το εάν ήταν ένα τραγικό λάθος που οδήγησε στον εμφύλιο πόλεμο. Απόφαση που χρεώθηκε εξ ολοκλήρου στον Νίκο Ζαχαριάδη, μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού και τις εσωτερικές συγκρούσεις που καταγράφηκαν εκείνη την περίοδο στο εσωτερικό του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Το βιβλίο των ιστορικών Γ. Πετρόπουλου και Ν. Χατζηδημητράκου «Νίκος Ζαχαριάδης – Υπέρ Bωμών και Εστιών. Απαντα τα δημοσιευμένα 1946-1947» (Εκδόσεις Καστανιώτη) φέρνει στο φως ένα μάλλον «αδικημένο» κείμενο του «μεγάλου αρχηγού». Σε κείμενό του δημοσιευμένο στον «Ριζοσπάστη» (7-3-1946) λίγες μόνο μέρες πριν από τις εκλογές της 31/3/1946 με τίτλο «Μπροστά στον κίνδυνο της Δημοκρατίας», ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ έθετε τρεις προϋποθέσεις, οι οποίες αν είχαν γίνει αποδεκτές από την κυβέρνηση Θ. Σοφούλη, ίσως να είχαν ανατρέψει την απόφαση της αποχής. Η «Εφ.Συν.» προδημοσιεύει το κείμενο του Ν. Ζαχαριάδη, οι θέσεις του οποίου, όπως είχαν διατυπωθεί, αναμένεται να προκαλέσουν έναν νέο κύκλο συζητήσεων όχι μόνο στον χώρο των ιστορικών αλλά και της πολιτικής…
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΦΩΤΗΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ
«Η επίσημη αγγλική πολιτική στην Ελλάδα, η αντιδραστική Δεξιά και το παλαιοδημοκρατικό Κέντρο δημιούργησαν το σημερινό πολιτικό χάος και αδιέξοδο. Και παν να το ολοκληρώσουν στις 31 του Μάρτη με την εκλογική πλαστογραφία. Είνε φανερό ότι θέλουν τις εκλογές, που σήμερα είνε το μοναδικό μέσο για να εξασφαλίσουμε ειρηνικά την ησυχία και την ομαλότητα, να τις μεταβάλουν σε μέσο που θα μονιμοποιήσει και θα νομιμοποιήσει την ανωμαλία και την αναρχία στην Ελλάδα. Φυσικά η δημοκρατική Αριστερά δεν μπορούσε να πάρει μέρος στη συμπαιγνία αυτή, και έτσι η κοινή διακήρυξη της 3 του Μάρτη που δημοσίευσαν η Ενωση Δημοκρατικών Αριστερών, το ΣΚ-ΕΛΔ, οι Αριστεροί Φιλελεύθεροι, οι Δημοκρατικοί Σύλλογοι της Αθήνας και του Πειραιά και ο Πολιτικός Συνασπισμός των Κομμάτων του ΕΑΜ ξεκαθαρίζει ολόπλευρα το ζήτημα αυτό. Η ενιαία δημοκρατική Αριστερά δεν πρόκειται να πάρει μέρος στις «εκλογές» της 31 του Μάρτη. Και για να πάρει μέρος στις εκλογές βάζει ορισμένες ελάχιστες δημοκρατικές προϋποθέσεις. Δε ζητά η δημοκρατική Αριστερά «ιδεώδεις», «απόλυτα λεύτερες» εκλογές, γιατί για την Ελλάδα ένα τέτοιο πράμα στάθηκε πάντοτε ουτοπία. Ζητά να εξασφαλιστεί ορισμένο κατώτατο όριο προϋποθέσεων, που θάδινε τη δυνατότητα ο δημοκρατικός εκλογέας να μπορεί να πάει να ψηφίσει, ας είνε και με σπασμένο το κεφάλι, και όπου η μαυρομετωπίτικη καλπονόθευση θα έφτανε τα 10-20%, όχι όμως και τα 50 είτε 100%.
Περισσότερη συγκαταβατικότητα και υποχωρητικότητα θα συνόρευε ασφαλώς με την πολιτική ανοησία και αυτοχτονία. Το ότι η δημοκρατική Αριστερά είνε τόσο μετριόπαθη εξηγείται πέρα για πέρα απ’ την απόλυτη προσήλωσή της στην ιδέα για μια ομαλή εσωτερική δημοκρατική εξέλιξη, που ανταποκρίνεται επίσης απόλυτα στο συμφέρον της χώρας και του Λαού. Πέρα απ’ το συμφέρον αυτό κάθε υποχώρηση θα σήμαινε απεριόριστη παράδοση της χώρας και του Λαού στους ξένους ιμπεριαλιστές και τους ντόπιους εκμεταλλευτές, στον εσωτερικό νεοφασισμό και την ξενική υποδούλωση, και θάταν μια προδοσία προς την Ανεξαρτησία και τη Δημοκρατία. Μια τέτοια προδοσία, που θα σήμαινε άρνηση και καταστροφή της Δημοκρατίας, η ενιαία δημοκρατική Αριστερά δεν μπορεί να την κάνει. Γι’ αυτό και καλεί το Λαό σε διαρκή συναγερμό. Η Δημοκρατία, η Λευτεριά και η Ανεξαρτησία της χώρας βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο. Και ο Λαός καλείται να προασπίσει τα αγαθά αυτά με τη δύναμη και την αποφασιστικότητα που τόσες φορές έχει δείξει.
(…) Ο κύριος εκπρόσωπος του αγγλικού ιμπεριαλισμού, ο κ. Τσώρτσιλ, που ξανάρχεται σήμερα πάλι ανοιχτά στον παλιό του ρόλο, να είνε δηλαδή ο τροφοδότης και εμπνευστής του νεοφασισμού σε παγκόσμια κλίμακα και ο οργανωτής καινούριου παγκόσμιου πολέμου, κατάντησε στην αθλιότητα να προβάλλει τη μεταδεκεμβριανή Ελλάδα, όπου κυριαρχεί απόλυτα, με την προστασία που του δίνουν τα αγγλικά όπλα, ο χιτλεροφασιστικός πεμπτοφαλαγγιτισμός, σαν το μοναδικό παράδειγμα «ελευθερίας», μέσα στο ποτάμι από αίμα που η πολιτική του χύνει σήμερα στην Ινδονησία, στις Ινδίες, στην Αίγυπτο και στην Παλαιστίνη, αφού πρώτα τόχυσε εδώ σε μας στην Αθήνα.
Είνε έξω από κάθε αμφιβολία πως η νέα τσωρτσιλική ιμπεριαλιστική υποτροπή, έτσι όπως εμφανίζεται στην Ινδονησία, Ινδίες κλπ., και έτσι όπως υποδαυλίζεται με το λόγο του Φούλτον, μπορεί ν’ αποτελέσει το έναυσμα για τον καινούριο παγκόσμιο πόλεμο (έτσι όπως η ιταλική επίθεση στην Αβησσυνία στα 1935 και η γιαπωνέζικη ιμπεριαλιστική επιδρομή ενάντια στην Κίνα στα 1937 αποτέλεσε ουσιαστικά την απαρχή για το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο), αν δεν την αποτρέψει η δημοκρατική και ειρηνική συνεργασία και αντίσταση των Λαών.
Η ιδιαίτερη «κολακευτική μνεία» που έκανε για τις «ελευθερίες» που επικρατούν στην Ελλάδα αποτελεί έναν άμεσο θανάσιμο κίνδυνο για τη Λευτεριά και τη Δημοκρατία στη χώρα μας. Δείχνει πως η επίσημη αγγλική πολιτική των κ.κ. Ατλυ και Μπέβιν, που δεν είνε παρά πιστό αντίγραφο και συνέχεια της πολιτικής του τότε προέδρου των στην κυβέρνηση κ. Τσώρτσιλ, πάει με τις «ελευθερίες» του Μαύρου Μετώπου, της Χ, ΣΑΝ, Μαγγανά, Σούρλα και Σία, που τόσο εκθειάζει ο ηγέτης των Τόρηδων, να χαντακώσει τελειωτικά την Ελευθερία και Δημοκρατία στην Ελλάδα. Ο κίνδυνος αυτός καλεί τη δημοκρατική Ελλάδα σε παλλαϊκή πανστρατιά.
Η δημοκρατική Αριστερά έχει κιόλας πάρει ξάστερη θέση. Η ευθύνη σήμερα βαρύνει κυρίως το παλαιοδημοκρατικό Κέντρο, που έχει και την κυβέρνηση. Εκείνο που χρειάζεται είνε με στοιχειωδώς λεύτερες εκλογές να συντριβεί ο μοναρχοφασισμός και να θριαμβεύσει η Δημοκρατία. Οι όροι που προβάλλει η δημοκρατική Αριστερά είνε οι πιο μετριόπαθοι δυνατοί. Και επειδή τις τελευταίες βδομάδες η παρασκηνιακή δραστηριότητα του παλαιοδημοκρατικού Κέντρου προς τ’ αριστερά έχει και πάλι ενταθεί, κάνουμε ένα ακόμα βήμα, μια ακόμα πρόταση:
Να καταρτιστούν κοινοί εκλογικοί συνδυασμοί απ’ τη δημοκρατική Αριστερά και το παλαιοδημοκρατικό Κέντρο με αναλογία 50 προς 50% πάνω στους βουλευτές ΠΟΥ ΘΑ ΕΚΛΕΓΟΥΝ. Με την προϋπόθεση ότι θα δοθεί ΜΟΝΟ μια δίμηνη αναβολή, θα μπορέσουν οι δημοκρατικοί εκλογείς να γραφούν στους καταλόγους και θα βρεθεί τρόπος ν’ αποφευχθούν οι διπλοτριπλοψηφίες, ο θρίαμβος της Δημοκρατίας είνε εξασφαλισμένος 100%. Αυτό για μας είνε το βασικό. Και αυτό σημαίνει ότι το παλαιοδημοκρατικό Κέντρο θάχει τη δυνατότητα νάνε κυβέρνηση, ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΙΝΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΗΜΕΡΑ, για άλλα τέσσερα χρόνια. Εμείς θα ζητούσαμε μόνον τούτο: Να μείνει η Ελλάδα δημοκρατική χωρίς ιδιώνυμο και Μαγγανάδες. Να μείνει Ανεξάρτητη χωρίς ξένες αναμίξεις. Νάχει το σθένος και τη δύναμη η δημοκρατική κυβέρνησή της, όταν χρειάζεται, να λέει όχι και στους Αγγλους. Αυτό ζητάμε, αυτό θέλουμε. Και τίποτα άλλο. Γιατί πρωταρχικό μας μέλημα είνε να σώσουμε τη Δημοκρατία μας, που η προχτεσινή κρούση του κ. Τσώρτσιλ δείχνει πόσο άμεσα και σοβαρά κινδυνεύει.
Το λόγο για μια ακόμα φορά έχουν οι παλαιοδημοκρατικοί ηγέτες. Κρατούν πάλι την τύχη της Δημοκρατίας στα χέρια τους. Αν και αυτή τη φορά την προδώσουν, τότε την άλλη φορά το γήπεδο του Παναθηναϊκού θάνε απόλυτα έρημο και αδειανό…».
http://www.efsyn.gr/?p=131262
