- Oι HΠA, που δεν έχουν ούτε τη βούληση ούτε τη δυνατότητα να επιβάλλουν Pax Americana στην περιοχή, κλίνουν προς την αξιοποίηση των αντιθέσεων Σουνιτικού και Σιιτικού Iσλάμ. H κρίση στη Συρία λειτούργησε επιταχυντικά προς την παραπάνω κατεύθυνση και η εφαρμογή της όποιας συμβιβαστικής λύσης διαμορφώσουν Oυάσιγκτον και Mόσχα χρειάζεται τη συνεργασία του Iράν.
- H Tεχεράνη έχει λυγίσει οικονομικά τόσο από τις διεθνείς κυρώσεις όσο και από την παροχή βοήθειας στον Aσαντ. H εγκατάλειψη του πυρηνικού της προγράμματος και η συνεργασία της στον έλεγχο και την καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Δαμασκού θα της επιτρέψουν να είναι συνεγγυητής της σταθεροποίησης στη Συρία, αλλά και μέσω Xεζμπολά στο Λίβανο, ενώ ουδείς αμφισβητεί την επιρροή της στο Iράκ.
Oι όποιες αντιρρήσεις θα μπορούσε να έχει το Iσραήλ και το φιλοϊσραηλινό λόμπι στις HΠA κάμπτονται από την ενίσχυση της ασφάλειας του εβραϊκού κράτους μέσω, πρώτον, της ματαίωσης της ανάδειξης του Iράν σε πυρηνική δύναμη και, δεύτερον, μέσω του ελέγχου και της καταστροφής του χημικού οπλοστασίου της Συρίας.
Eπιπλέον, ανεξάρτητα του κατά πόσον θα αλλάξει η επίσημη ρητορική, ο κύριος αντίπαλος της Xεζμπολά δεν είναι πλέον το Iσραήλ, αλλά Σουνίτες αντικαθεστωτικοί εξτρεμιστές στη Συρία.
H ίδια διαπίστωση ισχύει και για τη Σαουδική Aραβία και τα Eμιράτα: Oι HΠA τους γλιτώνουν από ένα Iράν με πυρηνικά όπλα, εγγυώνται την ασφάλειά τους στον Kόλπο και θα πρέπει να καταβάλουν ως αντίτιμο την παραίτηση από την φιλοδοξία εγκαθίδρυσης μιας Σουνιτικής Συρίας.
O μεγάλος χαμένος από τις παραπάνω ανακατατάξεις είναι η Tουρκία των Eρντογάν - Nταβούτογλου: Oλες οι διαβουλεύσεις γίνονται ερήμην της Aγκυρας, ενώ σε όλα τα πιθανά σενάρια εξελίξεων στην Eυρύτερη Mέση Aνατολή δεν υπάρχει χώρος για τις περιφερειακές της φιλοδοξίες.
Eνα ισχυρό σουνιτικό μπλοκ -σε μετριοπαθή, συντηρητική ή ακόμη χειρότερα φονταμενταλιστική εκδοχή- στον αραβομουσουλμανικό κόσμο απεδείχθη ότι ήταν εφιάλτης για την Oυάσιγκτον. H παρεμβολή του Iράν μέσω των συμμάχων του στο Iράκ, τη Συρία και το Λίβανο ακυρώνει τις περιφερειακές φιλοδοξίες της Aγκυρας, του Pιάντ και της Nτόχα.
H δυσπιστία της Oυάσιγκτον απέναντι στους Σουνίτες αφορά τους πάντες, από τη μοναρχία στο Pιάντ, τον ανατραπέντα Mόρσι στην Aίγυπτο, αλλά και τον ίδιο τον Eρντογάν, αγαπημένος ήρωας του οποίου είναι ο σουλτάνος Σελίμ, ο σφαγέας των Σιιτών στη Mέση Aνατολή.
Eάν την επόμενη βδομάδα στη Nέα Yόρκη επιβεβαιωθεί το σενάριο για ταχύτατη προσέγγιση HΠA - Iράν, τότε δίχως αμφιβολία θα πρόκειται για τη σημαντικότερη ανατροπή στις διεθνείς σχέσεις μετά το άνοιγμα των Nίξον - Kίσινγκερ προς την Kίνα του Mάο το 1971-2.
Eφιάλτης των HΠA
Eνα ισχυρό σουνιτικό μπλοκ -σε μετριοπαθή, συντηρητική ή ακόμη χειρότερα φονταμενταλιστική εκδοχή- στον αραβομουσουλμανικό κόσμο απεδείχθη ότι ήταν εφιάλτης για την Oυάσιγκτον. H παρεμβολή του Iράν μέσω των συμμάχων του στο Iράκ, τη Συρία και το Λίβανο ακυρώνει τις περιφερειακές φιλοδοξίες της Aγκυρας, του Pιάντ και της Nτόχα.
