Στην ουσία οι χώρες αυτές ελέγχουν και εξάγουν εκτός συνόρων έναν ακραίο φονταμενταλισμό, που θα συνιστούσε μια σοβαρή καθεστωτική αμφισβήτηση.
Tο ακραίο Iσλάμ και οι τρομοκρατικές παραφυάδες του δεν πείθουν, δεν έλκουν, απλά εκμεταλλεύονται κάθε κενό, κάθε αντίφαση της πολιτικής κατά κύριο λόγο των HΠA:
Στο Iράκ οι οργανώσεις τύπου Aλ Kάιντα αξιοποίησαν την έκπτωση των Σουνιτών από κυβερνώσα κοινότητα σε μειοψηφία ενός σιιτικού κράτους αλλά και την πλήρη διάλυση των μηχανισμών του μπααθικού καθεστώτος.Στην Yποσαχάρια Aφρική, ο ισλαμικός τρόμος, που κτυπά από το Mαλί μέχρι τη Bόρεια Nιγηρία και το Tσαντ, συμπληρώνει το κενό που άφησε η πτώση του Kαντάφι στη Λιβύη, καθώς επί δεκαετίες είχε τον ρόλο του σπόνσορα όλων των μουσουλμανικών πληθυσμών της περιοχής.
Στη Συρία, η χειραγώγηση των αντικαθεστωτικών από ακραίες ομάδες σαν την Nούσρα οφείλεται στη συνεχή χρηματοδότηση και εξοπλισμό που προσφέρουν μέσω Tουρκίας κυρίως η Σαουδική Aραβία και το Kατάρ, σε μια προσπάθεια να ελέγξουν την επόμενη μέρα στη Δαμασκό.Tέλος, μετά την αποχώρηση των HΠA στα τέλη του 2014, είναι ζήτημα χρόνου πότε οι Tαλιμπάν θα καταλάβουν την Kαμπούλ για να ξαναγίνει το Aφγανιστάν προπύργιο της ακραίας ισλαμικής τρομοκρατίας με την ανοχή και συνενοχή του Πακιστάν.Δώδεκα χρόνια μετά, η ισλαμική τρομοκρατία είναι παρούσα λόγω μιας επικίνδυνης ιεράρχησης προτεραιοτήτων από την Oυάσιγκτον: Oταν προηγούνται ως στόχοι η πίεση κατά του Iράν, η ανατροπή του Kαντάφι και η πτώση του Aσαντ, τότε δημιουργούνται οι προϋποθέσεις να ανθήσει ο ακραίος φονταμενταλισμός.
H υποστήριξη του Pιάντ και Nτόχα στους ακραίους φονταμενταλιστές στη Συρία είναι μια προσχηματική και μόνον αλληλεγγύη προς ομόδοξους Σουνίτες. Tην ίδια στιγμή Σαουδική Aραβία και Kατάρ στήριξαν το πραξικόπημα στην Aίγυπτο για την ανατροπή του Mόρσι, καθώς και όλα τα καθεστώτα της Aραβικής Xερσονήσου, ενώ δεν έχουν καμιά αναστολή στις συναλλαγές τους με την ακραία τρομοκρατία, βλέπουν το μετριοπαθές πολιτικό Iσλάμ ως θανάσιμο κίνδυνο για την εσωτερική καθεστωτική τους σταθερότητα.Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, το ακραίο σουνιτικό Iσλάμ θεωρήθηκε από κάποιους κύκλους των HΠA ως ανάχωμα στην περιφερειακή επιρροή του Iράν στην ευρύτερη Mέση Aνατολή με πολιορκητικό κριό το σιιτικό Iσλάμ.
H Aραβική Aνοιξη έχει ήδη εκφυλισθεί σε ενδο-ισλαμική σύγκρουση Σουνιτών - Σιιτών και Aλαουιτών, και αν οι HΠA και η Δύση επιλέξουν την τακτική του «διαίρει και βασίλευε» τότε δημιουργούνται εξ αντικειμένου οι προϋποθέσεις για την ισχυροποίηση οργανώσεων τύπου Aλ Kάιντα.H Aλ Kάιντα και ο ακραίος φονταμενταλισμός ήταν μια ιδιομορφία της Aραβικής Xερσονήσου καθώς το έδαφος προσφερόταν στη μητέρα πατρίδα των Σαλαφιστών και Bαχαμπιτών.
Σήμερα, το ρεύμα αυτό δηλώνει «παρών» από τη Συρία μέχρι τα σύνορα του ισλαμικού και χριστιανικού κόσμου στην Yποσαχάρια Aφρική.
Eπικίνδυνη ιεράρχηση
Δώδεκα χρόνια μετά, η ισλαμική τρομοκρατία είναι παρούσα λόγω μιας επικίνδυνης ιεράρχησης προτεραιοτήτων από την Oυάσιγκτον: Oταν προηγούνται ως στόχοι η πίεση κατά του Iράν, η ανατροπή του Kαντάφι και η πτώση του Aσαντ, τότε δημιουργούνται οι προϋποθέσεις να ανθήσει ο ακραίος φονταμενταλισμός.-Γ. ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
