Ο Φόβος , η Ενοχή και η Απειλή αποτέλεσε για δεκαετίες το τρίπτυχο πάνω στο οποίο βασίστηκε η απόσπαση της λαϊκής συναίνεσης και η νόθευση της λαϊκής εντολής στα μεταπολιτευτικά αλλά και στα μετεμφυλιακά χρόνια.Πράγματι η επίκληση της δημοκρατικής εκτροπής δύναται να αποτελέσει το σχήμα εκείνο που θα επηρεάσει την ποιότητα της δημοκρατικής διακυβέρνησης. Στο όνομα κινδύνων πραγματικών ή φανταστικών φορές είδαμε να επιβάλλονται αυταρχικά σχήματα ως μοντέλα επίλυσης των κρίσεων.Στο όνομα ενός κινδύνου που το ίδιο το πολιτικό σύστημα εξέθρεψε και αποδέχτηκε ως παράλληλη δομή , η πόλωση αποτελεί την φυσική συνέπεια.Η Πόλωση όμως συνιστά ταυτόχρονα και υποχώρηση της Δημοκρατίας σε όλα τα επίπεδα και δύναται να μετατραπεί και σε σοβαρό Εθνικό κίνδυνο μέσω της ανατροπής της κοινωνικής συνοχής .
Πράγματι η Πόλωση παράγει μια γενικότερη σύγχυση στην κοινωνία , η οποία και δεν επιτρέπει σε σε φωνές πολιτικού ρεαλισμού να βρουν ευήκοα ώτα. Δυστυχώς όμως η Μνημονιακή εμμονή της Αριστεράς και η αντιμνημονιακή της ρητορική δεν συνιστά ούτε πρόταση αλλά ούτε κλαι σοβαρό πολιτικό λόγο.Ο Συντάξας το κείμενο θα πρέπει να γνωρίζει πως τα διλήμματα τεχνητά ή υπαρκτά όταν τίθενται με αυτόν τον λαϊκιστικό τρόπο ουσιαστικά παράγουν κλίμα πολωτικό με τις διαχωριστικές γραμμές να μην επιτρέπουν την πραγμάτωση κανενός είδους σύνθεσης.
Φυσικά και η Αριστερά πρέπει να δώσει εξετάσεις δημοκρατικότητας και πρέπει να την δίνει κάθε μέρα. Η δημοκρατία δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, αποτελεί ένα σύνολο στοιχείων το οποίο και πρέπει καθημερινά να εμπλουτίζεται, να ενισχύεται και να ενδυναμώνεται. Την ίδια ώρα η αποχώρηση του Κου Σαμαρά απο την Πρωθιυπουργία αλλά και η ανατροπή της κυβέρνησης η οποία διαθέτει την δεδηλωμένη και προέκυψε απο σύννομη εκλογική διαδικασία αποτελεί και συνιστά εκτροπή. Κάποτε πρέπει να γίνει αντιληπτό πως ο αριστερισμός αποτελεί παιδική ασθένεια που δεν συνιστά με την ιστορική κατάκτηση της Αριστεράς τον Δημοκρατικό Πατριωτισμό.Αν κάποιοι ονειρεύονται επιθέσεις κατά των ανακτόρων καλό θα είναι να ξαναγυρίσουν και να δούν την Ιστορική περίοδο της Κατοχής όπου παρά τις στρεβλώσεις στην Ελεύθερη Ελλάδα έλαβε χώρα μαι ουσιαστική προσπάθεια για αλλαγή του μοντέλου ανάπτυξης και διακυβέρνησης της χώρας.Μια προσπάθεια εκδημοκρατικοποίησης δομών εξουσίας με ενισχυμένο τον κοινωνικό τους χαρακτήρα. Μια προσπάθεια που έφερε απτά στοιχεία της Αρχαίας Ελλάδας εμπλουτισμένη με τα όσα ο Ευρωπαϊκός και Νεοελληνικός Διαφωτισμός παρήγαγε.
Ο Νεοφασισμός δεν καταπολεμάτε με την ευκαιριακή αριθμητική στου συρρίκνωση αλλά με την κατανόηση του πλαισίου ανάπτυξης τους .Αν πράγματι η Αριστερά σκοπεύει στην Ελλάδα να δώσει στον πολιτικό της αγώνα στοιχεία εφάμιλλα των παραδόσεων μας πρέπει πρώτον πάραυτα να διακόψει κάθε σχέση με την ακροαριστερά, με την έκνομη δράση της και να πάψει να την προσφέρει απλόχερη πολιτική κάλυψη και δεύτερον να ζητήσει με επιτακτικό και καθολικό τρόπο την διάρρηξη της σχέσης Ακροδεξιάς-Νεοφασισμού -Σκληροπυρηνικής Δεξιάς.Να αναγάγει τον Δημοκρατικό πατριωτισμό ως πολιτική της πρόταση , να αποσπάσει την κοινωνική συναίνεση με την πειθώ και όχι με αριστερές ιδεοληψίες ενδεδυμένες με όρους ιστορικά παρωχημένους
Η Απάντηση του Ηλία Ηλιού στην βίαιη καταστολή του Δεξιού παρακράτους και Κράτους, στον διακαή πόθο του ΚΚΕ να καταστήσει την βία ως μέθοδο επιβολής και κατά συνέπεια ως πολιτική μορφή διακυβέρνησης ήταν θα σας Ταράξουμε στην Νομιμότητα.
Χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή όταν αναλύονται κείμενα αριστερής προέλευσης.Απαιτείται και προσοχή και νηφαλιότητα έτσι ώστε το αποτέλεσμα να ανατρέπει στην βάση τους τους όποιους ισχυρισμούς και να μην καθηλώνεται στην αποκόμιση εντυπώσεων.Παράλληλα απαιτείται κα ιισχυρή δόση αυτογνωσίας.Να γίνε ιαντιληπτό πως ο φασισμός όποιας μορφής όποιου ιδεολογικού χρώματος δεν είναι ξένος ως πρός τον πολιτικό βίο της Ελληνικής Δημοκρατίας, να σας φοβίζει η ευκολία με την οποία αποκτά δυναμική και καθολικότητα.Απαιτείται κατά συνέπεια νέος πολιτικός λόγος και νέες πολιτικές συμπεριφορές όχι άγνωστες για τον Πολιτισμός μας. .
