05 Σεπτεμβρίου 2013

Η συνείδηση της παράταξης είναι η συνείδηση του Έθνους

http://www.antinews.gr/wp-content/uploads/2013/06/PM-ANT.SAMARAS-SYNEDRIO-ND-THESSALONIKH-2-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF.jpg
AntinewsΓια πολλοστή φορά μια παράθεση ξεκινά έχοντας ως πρώτο δεδομένο την απόσταση/απόκλιση του Κου Σαμαρά και της Ηγετικής ομάδας της Ν.Δ. απο τον υπόλοιπο κομματικό σχηματισμό.Για μια ακόμη φορά προβάλλεται ως ισχυρό χαρτί η φυσιογνωμία του Κου Σαμαρά ως γαλουχήθηκε στην πολιτική του πορεία.Το ζητούμενο λοιπόν  είναι γιατί γίνεται συστηματικά αυτό.Ισως γιατί τα στεγανά , τα κομματικά φέουδα και οι αγκυλώσεις του Κόμματος της Ν.Δ. ακυρώνουν εν τη γενέσει την όποια εκσυγχρονιστική πορεία.Δεν είναι η πρώτη φορά που λαμβάνει χώρα τέτοιο συμβάν, ο επαρχιωτισμός και ο λαϊκισμός της Δεξιάς και στο παρελθόν ακύρωσε ανάλογη προσπάθεια του Κωνσταντίνου Καραμανλή.Η σκληροπυρηνική δεξιά πνιγμένη στα εμφυλιακά και μετεμφυλιακά διλήμματα, χωρίς να εμπλουτίζει την όποια ιδεολογία της με σύγχρονες ιδέες και αντιλήψεις προσπαθεί με συνταγές του χτές να δώσει απαντήσεις στα προβλήματα του σήμερα.Με τον τρόπο αυτό περιχαρακώνεται, οδηγείται σε πολιτική ακινησία και σε παράλυση.

Είναι πολύ δύσκολο να γραφεί πως το οικονομικό, κοινωνικό και κατ' επέκτασιν πολιτικό μοντέλο ανάπτυξης της Ελληνικής Κοινωνίας ως  εφαρμόστηκε απο το 1947 και ένθεν (προιόν βαθιάς ιστορικής διεργασίας) χρεοκόπησε.Το μοντέλο αυτό συνειδητά απο την μεταπολίτευση και μετά το υπηρέτησε και το εξυπηρέτησε η Ν.Δ. ως και το ΠΑΣΟΚ.Επαναλαμβάνω πως και η Αριστερά φέρει σημαντική ευθύνη για την καχεκτικότητα της Ελληνικής κοινωνίας σε όλα τα επίπεδα καθώς με την εν γένει στάση και συμπεριφορά της  σε μεγάλο προσέφερε τα μέγιστα στο να αποκτήσουν οι στρεβλώσεις αυτές καθολικό χαρακτήρα

Απο την άλλη πρέπει καθαρά να λεχθεί πως η Ελλάδα χάνοντας την αξιοπιστία της απέναντι στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα εκχώρησε σημαντικό τμήμα της Εθνικής της Κυριαρχίας και πλέον αξιολογείται με το αν οι πολιτικές που εφαρμόζει απέναντι στις αγορές χρήματος είναι φιλικές ή εχθρικές. Η Εκπόνηση και εφαρμογή παράλληλου Εθνικού σχεδιασμού είναι παρα πολύ δύσκολο εγχείρημα  και δεν βοηθά σε αυτό και η Ελληνική πολιτική σκέψη 

Μιά Ελληνική πολιτική σκέψη  που λόγω των σοβαρών αγκυλώσεων της  δεν μπορεί να αντιληφθεί πως:
- το δημόσιο έλλειμμα δεν μειώνεται με τον περιορισμό του κράτους μόνο αλλά με την αναβάθμιση της λειτουργικότητας του και με τον εκσυγχρονισμό του.
-Το εξωτερικό χρέος δεν μειώνεται με την αύξηση των εισαγωγών αλλα με την εγχώρια υποκατάσταση των εισαγωγών και με την αλλαγή καταναλωτικού προτύπου.
- Η μείωση της  ανεργίας δεν θα επέλθει μέσα απο την άνοδο του χρηματιστηρίου, απο τις τοποθετήσεις ξένων οίκων, απο αποσπασματικές ξένες επενδύσεις.
-  Η καρδιά της Ελληνικής οικονομίας είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, σε αυτές το μισθολογικό κόστος δεν αποτελεί το κύριο μέρος του συνολικού κόστους.Οπως και η κερδοφορία τους δεν αποτελεί την μόνη αναγκαιότητα.Η Αύξηση της φορολογίας δεν αποτελεί απο μόνη της λύση αν δεν υπάρξει δικαιότερη κατανομή της , αν δεν παταχθεί το φαινόμενο της φοροδιαφυγής , αν δε γίνει αντιληπτό πως οι έμμεσοι φόροι πρέπει να εξορθολογιστούν. Δέν είναι δυνατόν αυτές καθεαυτές οι παραμορφώσεις της αγοράς να επιβαρύνουν με τέτοιο τρόπο την κατανάλωση.
 -  Η  αναδιάταξη του παραγωγικού δυναμικού της Ελλάδας  πρέπει να γίνει με όρους σύγχρονους
- Η  δημιουργία υποδομών είναι αναγκαία ως υπόβαθρο για την ανάληψη σοβαρής επενδυτικής δραστηριότητα Ελλήνων πατριωτών, σοβαρής επενδυτικής δραστηριότητας επι του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα της οικονομίας. 

Από εκεί και πέρα  φυσικά και πρέπει να υπάρξει σύζευξη της εφαρμοζόμενης οικονομικής και κοινωνικ΄ς πολιτικής με  στόχευση την  ανεργία και δη την διαρθρωτική ανεργία Ομως πρώτα πρέπει  να υπάρξει παραγωγή πλούτου και εκμετάλλευση στο έπακρο όλων των πλουτοπαραγωγικών πόρων που διαθέτει η Ελληνική Κοινωνία.

Ο Κος Σαμαράς  σε μια αυστηρά κομματική εκδήλωση ενόψει του τακτικού συνεδρίου της ΝΔ. στην Θεσσαλονίκη  προχώρησε σε μια παρέμβαση ισάξιας της ιστορικής ομιλίας  του Αβραάμ Λίνκολν( ομιλία της 19 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1863 στο Γκέτισμπεργκ η οποία και θεωρείται ως  το πλέον θεμελιώδες κείμενο της πολιτικής Ιστορίας των ΗΠΑ και διδάσκεται στα σχολεία) η παρέμβαση του αυτή δεν βρήκε ευήκοα ώτα .Αν είχε γίνει αντιληπτό το βάθος της σήμερα άπαντες θα εργάζονταν πάνω στο αξιακό υπόβαθρο που αυτή παρήγαγε, δεν θα στροβιλίζονταν, ούτε θα περιφέρονταν ασκόπως, ούτε θα αναμασούσαν  πολιτικά χρεοκοπημένες ιδέες, ούτε θα εγκλωβίζονταν σε ιστορικά  παρωχημένες ιδεολογικές γραμμές.

Αυτό που ζητούν λοιπόν πολλοί απο τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας να το πράξει κατά την διάρκεια  της κεντρικής του ομιλίας στην ΔΕΘ τό έχει πράξει ήδη μήνες πρίν.Το ζητούμενο λοιπόν δεν είναι η επανάληψη του, το ζητούμενο είναι ο κομματικός μηχανισμός, το κόμμα της Ν.Δ. να διαβεί τον Ρουβίκωνα του, να πάψει δηλαδή να κινείται εκ του ασφαλούς στην λογική της συμπαράταξης και συμπαράστασης. Απαιτείται άνοιγμα σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα και απόσπαση της συναίνεσης τους στην βάση της πειθούς, όσοι δεν μπορούν να το πράξουν ευθέως αποτελούν ιδεολογικό αντίπαλο στο εσωτερικό του κόμματος της Ν.Δ., λειτουργούν αποσταθεροποιητικά και υπονομεύουν την εκσυγχρονιστική προσπάθεια του. Κάποια στιγμή πρέπει επίσημα να το καταθέσει ο Ελληνας Πρωθυπουργός. Κάποιοι Ξεχνούν, Κάποιοι Θυμούνται και θα θυμόμαστε πάντα το πως το πολιτικό και κοινωνικό κατεστημένο αντιμετώπισε την στάση του στο Βορειοηπειρωτικό, στο Μακεδονικό ζήτημα.Μίλησε στην καρδιά πολλών  Ελλήνων εκτός της Ν.Δ. με την συνέπεια λόγου και έργου με την συνέχεια στην εν γένει παρουσία και συμπεριφορά του.

Εμφανίστηκε λοιπόν μπροστά σας σε μια  αυστηρή κομματική εκδήλωση ως ΗΓΕΤΗΣ και σας έδειξε ότι αυτός και η ηγετική του ομάδα βλέπει , αυτό που θα είναι ορατό σε όλους αύριο. Η Ευθύνη βαραίνει τους υπόλοιπους , ο ίδιος το χρεος του το έπραξε και είναι κρίμα να βρεθούμε στην υιοθέτηση της Λογικής " Αυτή είναι η Ελλάδα "

Μια μικρή επισήμανση στον συντάξαντα το κείμενο , ας ανατρέξει το 1999 στην τότε διαμορφωθείσα κατάσταση στην Τουρκία και στο πώς μια ηγετική ομάδα ξεκίνησε την προσπάθεια ανασύνταξης μετά το σοβαρό πλήγμα απο τους σεισμούς .Η Τουρκία ως γειτνιάζουσα χώρα με υποδομές και συμπεριφορές πολύ κοντά στα της Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για το πώς μια ελίτ κινητοποιεί ολάκερη την κοινωνία. Φυσικά και δεν υπάρχει μοντέλο προς αντιγραφή θα χρειαστεί  η αναγωγή του στον Ελλαδικό χώρο και στις ιδιαιτερότητες του.