Η πρόσφατη σύνοδος των είκοσι πλουσιοτέρων χωρών στην Αγία Πετρούπολη
ανέδειξε έκδηλα την διστακτικότητα τόσο του Αμερικανού προέδρου Ομπάμα
όσο και των συμμάχων του για το ενδεχόμενο αεροπορικής επέμβασης τους
στην Συρία. Κυρίως όμως φάνηκε η αποφασιστικότητα του Ρώσου προέδρου
Πούτιν ενάντια στην πρόθεση των ΗΠΑ να επιτεθούν μονομερώς κατά του
Ασσάντ. Η τολμηρά επιθετική στάση του Πούτιν έναντι των Βρετανών («το
μικρό νησί») και των Αμερικανών (Τζον Κέρι) προκάλεσε αίσθηση. Ποιό το
μήνυμα του Πούτιν, λοιπόν, στην Δύση;Αλήθεια είναι ότι ο Ρώσος πρόεδρος δεν χαρακτηρίζεται από την αναποφασιστικότητα που είχε επιδείξει στο θέμα του Ιράκ πριν από δέκα χρόνια. Και δείχνει ότι μαθαίνει γρήγορα από τα λάθη του. Έχοντας μεγαλύτερη εμπειρία, λ.χ. τον επιτυχή πόλεμο της Γεωργίας (2008), αλλά και μία ρωσική διοίκηση πιο έτοιμη από τότε, ο Πούτιν δείχνει αποφασισμένος να αντιπαρατεθεί μέχρι τέλους με την Ουάσινγκτον και να προστατεύσει τον Ασσάντ από το ενδεχόμενη αεροπορικής επέμβασης της Δύσης στην Συρία. Απόδειξη αυτού είναι ότι όχι μόνο χαρακτηρίζεται από άνευ προηγουμένου παρρησία έναντι της Δύσης αλλά συνδυάζει με λόγο με έργο, διατάσσοντας την κάθοδο μέρους του ρωσικού στόλου της Βαλτικής και της Μαύρης Θάλασσας στην Αν. Μεσόγειο και αναγκάζοντας και την Τουρκία να στείλει τον δικό της στόλο στην περιοχή. Σπάνια συγκυρία για το Λεβάντε τέτοια συγκέντρωση στόλων τους τελευταίους πέντε αιώνες.
Το αν μπλοφάρει ο Πούτιν μένει να αποδειχθεί από τις εξελίξεις. Μέχρι τώρα έχει επενδύσει πολλά στην Κρίση της Συρίας, ακόμη και την πολιτική του εικόνα στο εσωτερικό της Ρωσίας. Γνωρίζοντας ότι η Δαμασκός αποτελεί το προπύργιο της ρωσικής επιρροής στην περιοχή και ότι δεν πρέπει να χαθεί για τα ρωσικά συμφέροντα, δείχνει έτοιμος για πρώτη φορά να δράσει σε μία ενδεχόμενη αμερικανική αεροπορική εμπλοκή. Η ρωσική βάση στη Συρία σε συνδυασμό με την αυξανόμενη παρουσία του ρωσικού στόλου δίνει στη Ρωσία σημαντική ισχύ για να στηρίξει την Δαμασκό. Τα σενάρια εμπλοκής ποικίλλουν, συμπεριλαμβανομένου εκείνου της ταυτόχρονης και έμμεσης εμπλοκής των ΗΠΑ και της Ρωσίας στην Συρία. Δεν χρειάζεται να φθάσουν τα πράγματα ως εκεί. Ωστόσο ο Πούτιν επενδύει στις αδυναμίες τους αντιπάλου. Έχει πεισθεί ότι ο δισταγμός δεν έχει θέση σε τέτοιες στιγμές. Βρυχάται η αρκούδα για να μείνει ο αετός στη φωλιά του.
http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_mc3_1_07/09/2013_517702
