10 Αυγούστου 2013

Θέση Η τριμερής συμμαχία

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqVaqRBSLQXtQO_bfBtmP-fAYmdfSSQ4re38iY0WZtZ5Afoo3O48KiGdmhKWvyPeW5xaq6b16P5hBzGgLziOLbclFyb6dw93Arnh1AFIR18FcxJmiWdFPxlLR2r4KAsmFhn13p5ZPePf0/s640/Greece__Israel_Cyprus_-_Copy.jpg
Αυτή η εφημερίδα σεμνύνεται να λέγει ότι είναι ίσως η πρώτη που, από της ιδρύσεώς της, διείδε τη σημασία και την αξία της συνεργασίας της Κύπρου με το Ισραήλ. Με πυκνές αναλύσεις και αρθρογραφία υπέβαλε σε όλους τους Προέδρους, από τον Μακάριο μέχρι σήμερα, ότι τα συμφέροντά μας θα εξυπηρετούνταν καλύτερα αν προσεγγίζαμε και αναπτύσσαμε ισχυρούς δεσμούς με το κράτος του Ισραήλ. Ειρήσθω εν παρόδω, το Ισραήλ ήταν από τα πρώτα κράτη που αναγνώρισαν τη νεοσύστατη Κυπριακή Δημοκρατία και από τα πρώτα κράτη που άνοιξαν πρεσβεία στη Λευκωσία. Οι Κύπριοι πολίτες και επιχειρηματίες έκτισαν τη συνεργασία με το Ισραήλ, όταν το επίσημο κράτος καθυστέρησε δεκαετίες να ανοίξει πρεσβεία στη χώρα αυτή (επί Κληρίδη), διά τον κωμικό φόβο των Αράβων. Από την εποχή Μακαρίου μέχρι την προεδρία Κληρίδη, ακολουθείτο μια φιλοαραβική και φιλοπαλαιστινιακή πολιτική επειδή, λεγόταν, είχαμε ανάγκη τις ψήφους των αραβικών χωρών στο Κυπριακό. Και είδαμε έναν δικτάτορα Καντάφι να τροφοδοτεί τον Αττίλα με καύσιμα και άλλες αραβικές χώρες να στηρίζουν το κατοχικό μόρφωμα.

Εδώ και χρόνια, οι αρθρογράφοι και αναλυτές της «Σ» επιμένουν στη σφυρηλάτηση ενός τριμερούς άξονα Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ επειδή αυτές οι χώρες, δημοκρατικές και ελεύθερες σε μια περιοχή αναταραχής, δεσποτών και δικτατόρων, έχουν κοινά συμφέροντα σε όλους τους τομείς. Οι εξελίξεις στην περιοχή και η γεωπολιτική αναβάθμισή τους εξαιτίας του φυσικού αερίου, επέβαλλε τη σύμπηξη αυτού του άξονα. Επιτέλους, αυτός είναι γεγονός!

Μετά από δυόμισι χρόνια διαπραγματεύσεων, προχθές υπογράφτηκε στη Λευκωσία Μνημόνιο Συναντίληψης μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ στους τομείς της ενεργειακής ασφάλειας και υδάτινων πόρων. Πέραν της σύνδεσής τους με φτηνό ηλεκτρικό ρεύμα ιδιωτικής εταιρείας, η σημασία αυτής της τριμερούς συνεργασίας αποκτά στρατηγική και γεωπολιτική σημασία. Με τις ευλογίες των ΗΠΑ (και της Βρετανίας), αυτή η συμμαχία είναι μια νησίδα δημοκρατίας σε μια περιοχή που θεωρείται η πιο εύφλεκτη στον κόσμο.


Η υπογραφή του Μνημονίου σηματοδοτεί την απαρχή μιας νέας εποχής στη συνεργασία των τριών χωρών. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν θα παραμείνει μόνο στον τομέα της αξιοποίησης της ενέργειας αλλά και στην ασφάλειά της. Αυτό σημαίνει πως οι τρεις χώρες καλούνται να αναβαθμίσουν τις στρατιωτικές δυνατότητές τους, ώστε από κοινού να είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν πιθανές εχθρικές, τρομοκρατικές ή άλλες ασύμμετρες απειλές εναντίον των υδρογονανθράκων τους και της ίδιας της επικράτειάς τους. Αναφερόμαστε ειδικά, η μεν Ελλάδα και Κύπρος να αντιμετωπίσουν απειλές εκ μέρους της κατοχικής Τουρκίας, το δε Ισραήλ εκ μέρους τρομοκρατικών οργανώσεων ή και χωρών (π.χ. το Ιράν). Επειδή οι απειλές όπως και τα συμφέροντα πολλών είναι δεδομένα και ορατά, γι’ αυτό Αθήνα και Λευκωσία καλούνται να συμπεριφέρονται με σοβαρότητα, αποφασιστικότητα, αξιοπιστία και διεκδικητικότητα.

Οι εταίροι μας αξιώνουν από εμάς υπευθυνότητα και αξιοπιστία στη συνεργασία και στις συναλλαγές μας. Κυρίως, αναμένουν σοβαρότητα στην πολιτική μας σε όλους τους τομείς. Καλή πολιτική είναι εκείνη που εξυπηρετείς και απαιτείς να εξυπηρετείσαι. Δηλαδή, αμοιβαιότητα στην υπεράσπιση και εξυπηρέτηση συμφερόντων. Τα συμφέροντα είναι η κινητήριος δύναμη. Η προώθησή τους εναπόκειται στην υπεύθυνη και αξιόπιστη συμπεριφορά μας. Να το ξαναπούμε προς την Κυβέρνηση, τους εταίρους της και την υπόλοιπη πολιτική ηγεσία: Η νέα στρατηγική συμμαχία Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ να ιδωθεί μακριά από κομματικές και άλλες σκοπιμότητες ή ιδιοτέλειες. Να ιδωθεί μόνο με τον φακό του ευρύτερου συμφέροντος του τόπου, της ανάπτυξης και της επιβίωσής του.
 http://www.sigmalive.com/simerini/columns/thesi/571499