Επιπλέον, με τις ΗΠΑ να θέλουν να αποφύγουν απευθείας εμπλοκή, ο μόνος τρόπος ενίσχυσης των «μετριοπαθών» του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού» (FSA) είναι μέσω Σαουδικής Αραβίας - Εμιράτων και Τουρκίας.
Ως προς τα κράτη της Αραβικής Χερσονήσου ουδείς μπορεί να έχει εμπιστοσύνη για το πού τελικά θα προωθήσουν τα αμερικανικά όπλα, ενώ ως προς την Τουρκία η Δαμασκός παίζει ήδη με επιτυχία το χαρτί του ντε φάκτο δεύτερου ανεξάρτητου Κουρδιστάν στη Βορειοανατολική Συρία: Κάθε μέρα καταγράφονται σκληρές μάχες Κούρδων ανταρτών εναντίον ισλαμιστών, μια σαφής προειδοποίηση προς την Αγκυρα ότι αν αναμειχθεί στη ενίσχυση των αντικαθεστωτικών στη Συρία θα πληρώσει ακριβό αντίτιμο στο Κουρδικό τόσο με αιματηρές συγκρούσεις όσο και με πιθανό βραχυκύκλωμα της διαδικασίας αποχώρησης των ενόπλων του ΡΚΚ που συμφώνησαν προ μηνών οι Ερντογάν -Οτσαλάν, μια διαδικασία που ήδη έχει επηρεαστεί δυσμενώς από την πρόσφατη εσωτερική αναταραχή στην Τουρκία.
Το δίλημμα για την Ουάσιγκτον στη Συρία είναι σκληρό: Νέο Αφγανιστάν -Πακιστάν με όλη τη χώρα και στην καλύτερη περίπτωση τμήμα της υπό τον έλεγχο ακραίων ισλαμιστών δίπλα στο Ισραήλ, ή επικράτηση του Ασαντ και ενίσχυση της συμμαχίας Δαμασκού - Τεχεράνης, συν ισχυροποίηση της Χεζμπολάχ στον Νότιο Λίβανο; Το πιο πιθανό σενάριο εξελίξεων είναι να αποδειχθεί ότι η Ουάσιγκτον δεν έχει τη δυνατότητα και τη βούληση καθαρών επιλογών, με αποτέλεσμα η αμερικανική πολιτική να γίνει εκ των πραγμάτων παράγων περιπλοκής της σύγκρουσης και παράτασής της όχι για μήνες, αλλά για χρόνια, με αποσταθεροποιητικές παρενέργειες στην ευρύτερη περιοχή. kapopoulos@pegasus.gr
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
