Παρά το γεγονός πως πολλοί για πολλούς λόγους δεν αγγίζουν την δεκαετία του 1990 λέγω καθαρά πως ο τότε πρωθυπουργός -με το παρελθόν που κουβαλούσε- έδωσε την χαριστική βολή στην ιδεολογική μετεξέλιξη της Ν.Δ.
Στα επόμενα χρόνια βρεθήκαμε σε απέναντι σε έναν δεξιό χώρο ο οποίος και κατέθεσε "φρέσκιες" ιδέες - οφείλω δε να ομολογήσω με παρρησία - πως ο φιλελευθερισμός που η Ν.Δ. εξέπεμπε της προσέφερε το πλεονέκτημα της πρωτοβουλίας των κινήσεων -και παρά το γεγονός ότι υπήρχε ισχυρός αντίλογος στην βάση της δημιουργικής κριτικής- αυτό μεταφράζονταν σε διείσδυση της σε ευρύτερους κοινωνικούς χώρους και κοινωνικά στρώματα Παρά το γεγονός πως στις τότε ιδέες της Ν.Δ. υπήρχαν κα στοιχεία ξένων ιδεολογημάτων τα οποία και φάνταζαν ορθώς εκτός ελληνικής πραγματικότητας είμαι πεπεισμένος πως μέσω της ιδεολογικής διαπάλης θα 'ηταν σε θέση να τα απομακρύνει έγκαιρα ώστε το ιδεολογικό της οικοδόμημα να είναι αυτό που άρμοζε στην Ελληνική κοινωνία Δυστυχώς την πραγματική Άνοιξη την διαδέχθηκε πολύ γρήγορα ο χειμώνας καθώς οι εξελίξεις της επέβαλλαν την συντηρητική αναδίπλωση και αναφέρομαι στο "Μακεδονικό" και στην παρουσία του τότε Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου ο οποίος ήταν φορέας μιας παλαιοκομματικής νοοτροπίας και οποίος δεν αντιλήφθηκε πώς με το αναπτύξει δράση έξω απο τα όρια του θεσμού της εκκλησίας προκάλεσε τριγμούς στο ιδεολογικό οικοδόμημα της Ν.Δ..
Όταν υποκύπτεις στην λογική της μή σύγκρουσης με ότι εγκλωβίζει την εξέλιξη της κοινωνίας -στο βωμό της διαχείρισης της εξουσίας - τότε αυτόματα χάνεις και την μαχητική σου ικανότητα και από διαμορφωτής των εξελίξεων γίνεσαι παθητικός θεατής τους
Απέναντι στο ερώτημα τι θα χρειάζονταν για την διατύπωση ενός νέου ελληνικού συντηρητισμού δεν υπάρχουν έτοιμες απαντήσεις και έτοιμες λύσεις.Υπάρχει όμως η βασική αναγκαιότητα μέσω της όποιας ιδεολογίας διαμορφωθεί η Ελλάδα να ξεπεράσει την πολύμορφη και πολυεπίπεδη κρίση που την ταλανίζει και να μετασχηματιστεί σε ένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό κράτος.. Το να υπάρξει διαδικασία αυτογνωσίας και επανακαθορισμού του αξιακού υπόβαθρου σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο είναι κάτι σημαντικό όμως χρονικά δεν υπάρχουν τα περιθώρια , η πραγματικότητα είναι αμείλικτη.
Μια αγαπημένη φράση στα χείλη πολλών Ελλήνων είναι "Ανοίξου στο λαό" . Έλληνες υπάρχουν οι όποιοι μπροστά στην ιστορική πρόκληση της επιβίωσης του Ελληνισμού αφήνουν στην άκρια το ότι μπορεί να χωρίζει και υπακούσουν στο ιερό χρέος του Εθνικώς απαράβατου και απαραβίαστου .Εμμονικοί Ελληνες στην ιδέα της σύνθεσης, της δημοκρατικής νομιμότητας, του δημοκρατικού πατριωτισμού με σεβασμό στην Δημοκρατία και τους θεσμούς, με πάθος για τον μετασχηματισμό της Ελληνικής κοινωνίας σε μια πιο δημοκρατική και πολιτική ώριμη Κοινωνία
Πολλοί ίσως φοβηθούν πως αυτό το άνοιγμα, η Νέα Σύνθεση, θα προκαλέσει αλλοίωση της φυσιογνωμίας της Ελληνικής Δεξιάς.Δεν γνωρίζω αν το ζητούμενο είναι η ιδεολογική καθαρότητα γνωρίζω όμως άριστα την επιτακτική αναγκαιότητα λύσεων η οποία προϋποθέτει και επιβάλλει την συνάντηση ιδεών, απόψεων, αξιών,αρχών .
Βήματα πρός αυτή την κατεύθυνση πρέπει να γίνουν από όλους και ή όποια ενσωμάτωση προκύψει - στην βάση της ισότιμης σχέσης και του αλληλοσεβασμού - θα προσφέρει στην Ελληνική κοινωνία ένα νέο ιδεολογικό μόρφωμα Ο όποιος πολιτικός χώρος θα μπορέσει να το μετασχηματίσει σε ιδεολογία του θα μπορέσει και να ασκήσει Ηγεμονία επί της Ελληνικής κοινωνίας .Παράλληλα δε η διεξαγωγή την πολιτικής πάλη με δημοκρατικές και συναινετικές μεθόδους θα αναγάγει τον νέο φορέα ως τον απόλυτο διαμορφωτή των πολιτικών εξελίξεων
