1) την Ιστορία του τόπου μας και δη και του πολιτικού τους χώρου
2) την σημερινή κατάσταση ως εξελίσσεται εντός της Ελλάδας
3) το ευρωπαικό και διεθνές γίγνεσθαι
Πάμε λοιπόν ξανά να ασχοληθούμε με την πολιτική σκέψη της Ελληνικής δεξιάς.
Στα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια ήταν εγκλωβισμένη στα όρια της Ελληνικής επικράτειας και δέσμια των όσων λάμβαναν χώρα εντός της.Το ιδεολογικό της οπλοστάσιο άρχισε να εμπλουτίζεται (απεγκλωβίστηκε απο τον συντηρητισμό, τον "επαρχιωτισμό", τον παραδοσιακό, και τον εθνοκεντρικό της χαρακτήρα) μόνο όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής προσπάθησε συστηματικά να αλλάξει την δομή του συντηρητικού χώρου και απο το Δόγμα "Ανήκομεν είς την Δύση" να προσδώσει στην ένταξη της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα επιτακτικό χαρακτήρα Μέσω της ένταξης πίστευε πως θα μπορούσε να επιτύχει νέους ιδεολογικούς συσχετισμούς εντάσσοντας στην πολιτική σκέψη της Ελληνικής Δεξιάς "δυτικές" αξίες και συμπεριφορές αυτές του πλουραλισμού, του ορθολογισμού και του κράτους δικαίου. Δυστυχώς η προσπάθεια του αυτή δεν είχε τα επιθυμητά αποτελέσματα κυρίως λόγω του ότι στην Ελληνική κοινωνία-και όχι μόνο στη εκλογική βάση της Ν.Δ. είναι βαθιά ριζωμένα μετεμφυλιακά φοβικά σύνδρομα.Παρά το γεγονός πως πολλοί για πολλούς λόγους δεν αγγίζουν την δεκαετία του 1990 λέγω καθαρά πως ο τότε πρωθυπουργός -με το παρελθόν που κουβαλούσε- έδωσε την χαριστική βολή στην ιδεολογική μετεξέλιξη της Ν.Δ. Στα επόμενα χρόνια βρεθήκαμε σε απέναντι σε έναν δεξιό χώρο ο οποίος και κατέθεσε "φρέσκιες" ιδέες - οφείλω δε να ομολογήσω με παρρησία - πως ο φιλελευθερισμός που η Ν.Δ. εξέπεμπε της προσέφερε το πλεονέκτημα της πρωτοβουλίας των κινήσεων -και παρά το γεγονός ότι υπήρχε ισχυρός αντίλογος στην βάση της δημιουργικής κριτικής- αυτό μεταφράζονταν σε διείσδυση της σε ευρύτερους κοινωνικούς χώρους και κοινωνικά στρώματα Παρά το γεγονός πως στις τότε ιδέες της Ν.Δ. υπήρχαν κα στοιχεία ξένων ιδεολογημάτων τα οποία και φάνταζαν ορθώς εκτός ελληνικής πραγματικότητας είμαι πεπεισμένος πως μέσω της ιδεολογικής διαπάλης θα 'ηταν σε θέση να τα απομακρύνει έγκαιρα ώστε το ιδεολογικό της οικοδόμημα να είναι αυτό που άρμοζε στην Ελληνική κοινωνία Δυστυχώς την πραγματική Άνοιξη την διαδέχθηκε πολύ γρήγορα ο χειμώνας καθώς οι εξελίξεις της επέβαλλαν την συντηρητική αναδίπλωση και αναφέρομαι στο "Μακεδονικό" και στην παρουσία του τότε Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου ο οποίος ήταν φορέας μιας παλαιοκομματικής νοοτροπίας και οποίος δεν αντιλήφθηκε πώς με το αναπτύξει δράση έξω απο τα όρια του θεσμού της εκκλησίας προκάλεσε τριγμούς στο ιδεολογικό οικοδόμημα της Ν.Δ..
- Όταν υποκύπτεις στην λογική της μή σύγκρουσης με ότι εγκλωβίζει την εξέλιξη της κοινωνίας -στο βωμό της διαχείρισης της εξουσίας - τότε αυτόματα χάνεις και την μαχητική σου ικανότητα και από διαμορφωτής των εξελίξεων γίνεσαι παθητικός θεατής τους.Απέναντι στο ερώτημα τι θα χρειάζονταν για την διατύπωση ενός νέου ελληνικού συντηρητισμού δεν υπάρχουν έτοιμες απαντήσεις και έτοιμες λύσεις.Υπάρχει όμως η βασική αναγκαιότητα μέσω της όποιας ιδεολογίας διαμορφωθεί η Ελλάδα να ξεπεράσει την πολύμορφη και πολυεπίπεδη κρίση που την ταλανίζει και να μετασχηματιστεί σε ένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό κράτος.. Το να υπάρξει διαδικασία αυτογνωσίας και επανακαθορισμού του αξιακού υπόβαθρου σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο είναι κάτι σημαντικό όμως χρονικά δεν υπάρχουν τα περιθώρια , η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Μια αγαπημένη φράση στα χείλη πολλών Ελλήνων είναι "Ανοίξου στο λαό" . Έλληνες υπάρχουν οι όποιοι μπροστά στην ιστορική πρόκληση της επιβίωσης του Ελληνισμού αφήνουν στην άκρια το ότι μπορεί να χωρίζει και υπακούσουν στο ιερό χρέος του Εθνικώς απαράβατου και απαραβίαστου .Εμμονικοί Ελληνες στην ιδέα της σύνθεσης, της δημοκρατικής νομιμότητας, του δημοκρατικού πατριωτισμού με σεβασμό στην Δημοκρατία και τους θεσμούς, με πάθος για τον μετασχηματισμό της Ελληνικής κοινωνίας σε μια πιο δημοκρατική και πολιτική ώριμη Κοινωνία Πολλοί ίσως φοβηθούν πως αυτό το άνοιγμα, η Νέα Σύνθεση, θα προκαλέσει αλλοίωση της φυσιογνωμίας της Ελληνικής Δεξιάς.Δεν γνωρίζω αν το ζητούμενο είναι η ιδεολογική καθαρότητα γνωρίζω όμως άριστα την επιτακτική αναγκαιότητα λύσεων η οποία προϋποθέτει και επιβάλλει την συνάντηση ιδεών, απόψεων, αξιών,αρχών . Βήματα πρός αυτή την κατεύθυνση πρέπει να γίνουν από όλους και ή όποια ενσωμάτωση προκύψει - στην βάση της ισότιμης σχέσης και του αλληλοσεβασμού - θα προσφέρει στην Ελληνική κοινωνία ένα νέο ιδεολογικό μόρφωμα Ο όποιος πολιτικός χώρος θα μπορέσει να το μετασχηματίσει σε ιδεολογία του θα μπορέσει και να ασκήσει Ηγεμονία επί της Ελληνικής κοινωνίας .Παράλληλα δε η διεξαγωγή την πολιτικής πάλη με δημοκρατικές και συναινετικές μεθόδους θα αναγάγει τον νέο φορέα ως τον απόλυτο διαμορφωτή των πολιτικών εξελίξεων
Στο τρίτο ερώτημα απάντησε ο πρωθυπουργός με την ομιλία τουστην ετήσια γενική συνέλευση του ΣΕΒ παραθέτω προς διευκόλυνση τα κάτωθι σημεία της τα οποία και θεωρώ πως δείχνουν την απάντηση στο ερώτημα για την Στρατηγική και τακτική της ΝΔ:
-Η διαφορά της σημερινής τρικομματικής Κυβέρνησης από τις περισσότερες προηγούμενες, είναι ότι η σημερινή αλλάζει εκείνα που οι άλλοι ανέχονταν. Ότι αυτή ανατρέπει ό,τι εκείνες ευνοούσαν. Ότι αυτή καταργεί και τελειώνει, όλες εκείνες τις στρεβλώσεις, που οι σύγχρονοι υποψήφιοι «θαυματοποιοί», πασχίζουν να διατηρήσουν! Ότι αυτή σπάει ταμπού, που εκείνοι προσκυνούν ακόμα. Μην το ξεχνάμε αυτό...
- Προωθούμε μαζί με τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις κι ένα πλήθος από πολλές αλλά κρίσιμες μικρότερες τομές. Γιατί συχνά, τα μεγάλα πολιτικά εγχειρήματα, μπορεί να διατυπώνονται ως οράματα, αλλά τελικά κρίνονται στις λεπτομέρειές τους. Που συχνότατα αποδεικνύονται καθοριστικές. Απολύτως καθοριστικές.
-Έχουμε σχέδιο και το αποδείξαμε. Και τώρα φαίνεται πια... Αλλά δεν έχουμε μόνο σχέδιο για το σήμερα και το αύριο. Έχουμε και όραμα για την Αναπτυξιακή Αναγέννηση της Ελλάδας. Που πάει πολύ πιο πέρα από τα άμεσα, τα τρέχοντα, τα τωρινά και τα αυριανά. Και αφορά όχι την Ανάκαμψη πλέον – που είναι το στοίχημα του αμέσως επόμενου χρονικού διαστήματος, του επόμενου ενάμιση χρόνου – αλλά τη μακροχρόνια Ανάπτυξη της χώρας.
Μιλάμε για πραγματική Αναγέννηση του Τόπου! Η οποία, όμως απαιτεί και προϋποθέτει τις κάτωθι αλλαγές:( Πρώτον, επενδύσεις μέσα στη χώρα... Δεύτερον, χρειάζεται σταθερότητα. Οικονομική και πολιτική.... Τρίτον, χρειάζεται ανταγωνιστικότητα και εξωστρέφεια)
- Εσείς είστε η μεγαλύτερη ένωση παραγωγικών τάξεων της χώρας. Αναλογιστείτε για μια στιγμή, που βρισκόμασταν πέρσι τέτοιο καιρό και που βρισκόμαστε σήμερα. Μια τρικομματική κυβέρνηση, που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στον τόπο μας και που λίγοι της έδιναν πάνω από μερικούς μήνες, άλλαξε σε ελάχιστο διάστημα, όσα δεν άλλαξαν στον τόπο αυτό για χρόνια. Και τώρα τη μεταμόρφωση της χώρας μας την ομολογούν δημόσια ακόμα κι εκείνοι που, λίγο πριν, προέβλεπαν την κατάρρευσή της. Μόνο που εμείς, τώρα πια δεν μιλάμε για «μεταμόρφωση» της Ελλάδας. Τώρα ετοιμάζουμε την Αναγέννησή της. Σας ξαναλέω τη λέξη: την Αναγέννησή της! Και σας θέλουμε όλους στο πλάι μας.
Δεν δύναται λοιπόν κανείς να παραγνωρίζει λοιπόν ούτε την Ιστορία μας, ούτε τις εξελίξεις στο εσωτερικό της Ελληνικής Κοινωνίας ούτε και σε Διεθνές επίπεδο.Σχετικά δε με το ερώτημα για τον προσδιορισμό “ευρωπαϊκή” και την αγωνία για το αν θα είναι δόκιμος ύστερα από λίγο καιρό, η απάντηση είναι ας μην προτρέχουμε ειδικά όταν οι εξελίξεις δείχνουν ότι η Ευρωπαική Ενωση αποκτά μεγαλύτερο στρατηγικό βάθος παρά τα τεκμαινόμενα στον Ευρωπαικό Νότο και η θέση της Ελλάδας συνεχώς αναβαθμίζεται.
