Γράφει ο γενικός γραμματέας Θρησκευμάτων του υπουργείου Παιδείας Γιώργος Καλαντζής'
Οι μουσουλμάνοι στην Αττική δεν ξεπερνούν συνολικά τους 150.000 επί
4.500.000 κατοίκων. Οι νόμιμοι μουσουλμάνοι μετανάστες ήταν 32.000 το
2010, 28.000 το 2012 και η τάση μείωσης συνεχίζεται λόγω της ύφεσης. Η
μεγαλύτερη ομάδα μουσουλμάνων κατοίκων της Αθήνας που έχουν ελληνική
υπηκοότητα είναι αραβικής καταγωγής. Τα Πρεσβυγενή Πατριαρχεία
βρίσκονται, σχεδόν όλα, σε αραβικές χώρες. Είναι παράλογο από τη μια να
επιδιώκουμε επενδύσεις και συμμαχίες με τις αραβικές χώρες και από την
άλλη να ταυτίζουμε το Ισλάμ με την Τουρκία, τη στιγμή που η γλώσσα του
Ισλάμ είναι τα αραβικά. Είναι αυτοκαταστροφικό να μιλάμε με τρόπο
προσβλητικό για μια θρησκεία ενός δισεκατομμυρίου πιστών σε 184 χώρες
επειδή οι Τούρκοι διέπραξαν τη γενοκτονία εναντίον των χριστιανών
ορθοδόξων σε Πόντο και Μικρά Ασία.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι Τούρκοι κατέκτησαν και τους Άραβες, που
επαναστάτησαν το 1916 κάνοντας το αποφασιστικό βήμα για την ελευθερία
τους. Οι Ιρανοί (Πέρσες), αναμφισβήτητα πιστοί μουσουλμάνοι, επί 3
αιώνες υπερασπίζονταν την πατρίδα και την πίστη τους (σιίτες) εναντίον
των Τούρκων με την πρώτη σύγκρουση το 1514 και τελευταία το 1821.Το
επιχείρημα «πρώτα να γίνει η Αγία Σοφία εκκλησία και μετά να φτιάξουμε
τζαμί στην Αθήνα» είναι πολύ επικίνδυνο για ένα έθνος που θέλει να
στηρίζει την Ορθοδοξία σε μια Μέση Ανατολή, όπου το συντηρητικό Ισλάμ
είναι ανερχόμενη δύναμη. Εκείνοι που συνδέουν την Τουρκία με το τέμενος
της Αθήνας παίζουν άθελά τους το παιχνίδι των τουρκομουσουλμανικών
αδελφοτήτων, της μεγαλύτερης απειλής. Η τελευταία χώρα στον κόσμο που
επιθυμεί να χτιστεί τέμενος στην Αθήνα είναι η Τουρκία. Αυτό που
πραγματικά θέλει είναι η «δωρεάν» επαναλειτουργία ενός παλιού οθωμανικού
τζαμιού διότι έτσι η Ελλάδα θα αναγνωρίσει εμμέσως την ηγέτιδα θέση της
Τουρκίας στο Ισλάμ.
Τουλάχιστον 8 εκατομμύρια Έλληνες ζουν σε όλο τον κόσμο. Είναι
παντού μειονότητες. Οι ορθόδοξοι χριστιανοί, επίσης, είμαστε μια
μειονότητα σε παγκόσμιο επίπεδο. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι αν εμείς οι
Έλληνες έχουμε την ικανότητα να «δρούμε τοπικά σκεπτόμενοι παγκόσμια» ή
αν εξακολουθούμε να παραμένουμε προσκολλημένοι στις αντιλήψεις της
Ελλάδας της Ταράτσας (τα σύνορα της Ελλάδας πριν από το 1881). Στην
ασφάλεια μιας χώρας που το να μην είσαι ορθόδοξος χριστιανός είναι η
εξαίρεση, είναι πολύ εύκολο να ξεχνάμε ότι σχεδόν σε όλο τον άλλο κόσμο
είμαστε μειονότητα. Για μια χώρα σαν τη δική μας, η υπεράσπιση των
ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ιδιαίτερα της θρησκευτικής ελευθερίας
ταυτίζεται με την υπεράσπιση του εθνικού συμφέροντος. Δεν πρόκειται να
υπάρξει καλύτερος σχεδιασμός για τη χωροθεσία (ελαιώνας), τον τρόπο
λειτουργίας και σειρά άλλων κρίσιμων θεμάτων του τεμένους των Αθηνών.
Κατασκευάζεται ένας συνήθης χώρος προσευχής με σεβασμό στο περιβάλλον
και την ιστορία της Αθήνας σε μια περιοχή όπου δεν επιτρέπεται η
οικιστική ανάπτυξη. Το κτίριο θα είναι ενταγμένο αρμονικά στο περιβάλλον
και θα περιβάλλεται από έναν ανοιχτό χώρο πρασίνου, ελεύθερα επισκέψιμο
για όλους τους πολίτες. ένας χώρος που εδώ και δεκαετίες ήταν
απροσπέλαστος στους Αθηναίους αποδίδεται και πάλι στην πόλη. Δεν υπάρχει
κανένας λόγος να δραματοποιούμε το ζήτημα.
Άφησα για το τέλος το ερώτημα «γιατί να πληρώσει το κράτος». Όποιος
πληρώνει είναι ο νοικοκύρης. Το Ισλάμ δεν έχει κλήρο και ιεραρχία όπως
οι χριστιανικές εκκλησίες. Γι' αυτό και το επίσημο τέμενος των Αθηνών
πρέπει να ανήκει στο κράτος, που σημαίνει ότι δεν υπάρχει καμιάς μορφής
παραχώρηση κυριαρχίας και εδάφους σε ξένη δύναμη ή ιδιώτη. Το τέμενος
δεν είναι η λύση του προβλήματος αλλά χωρίς αυτό δεν θα υπάρξει η
ενδεδειγμένη λύση. Μετά την κατασκευή του, ευκτήριοι οίκοι για τους
μουσουλμάνους θα λειτουργούν μόνο αν πάρουν νόμιμη άδεια. Έτσι θα
τερματιστεί η σημερινή επικίνδυνη κατάσταση με την παράνομη λειτουργία
δεκάδων ευκτηρίων οίκων ως «τζαμιά» με άγνωστους ιμάμηδες και ανώνυμες
χρηματοδοτήσεις.
ΥΓ: Στον Ελαιώνα υπήρχε χωματερή μέχρι το 1960 και είναι τραγικά
επιβαρημένος από τη λειτουργία ρυπογόνων εγκαταστάσεων. Είναι η «πίσω
αυλή» της Αθήνας, το κόστος της οποίας πληρώνουν γειτονικοί δήμοι, όπως
το Αιγάλεω. Η Πολιτεία επί έτη προσπαθεί να αλλάξει αυτή την κατάσταση
ώστε ο ελαιώνας να αποτελέσει πνεύμονα πρασίνου και ήπιων μορφών
ανάπτυξης για όλους τους όμορους δήμους. Το τέμενος είναι ένα από τα
έργα, χάρη στα οποία το όραμα αυτό μπορεί να γίνει πραγματικότητα.
