Γνωστή η γραφή του Ανωτέρω δημοσιογράφου. Αναπτύσσει τα πάντα με τέτοιο τρόπο ώστε να δικαιολογούν τα συμπεράσματα του.Πολύ καλό το ευφυολόγημα ΑΕΠ-Ανεργία ίσως να μην βόλευε η αναφορά σε Έλλειμμα Εμπορικού Ισοζυγίου και Υφεση γιατί αν υιοθετηθεί το σχήμα αυτό τότε οι αιτίες της Ελληνικής Υπανάπτυξης- οι οποίες και θα έρθουν στο φως- δεν είναι αυτές που θα επιθυμούσε ο αρθρογράφος.Σενάρια μπορεί κάποιος να παράγει όσα θέλει δεν είναι κακό το κακό είναι να υποκρύπτει σκέψεις πίσω από αυτά Πάμε λοιπόν στο τρίτο σενάριο.
Η Ελλάδα αποκόπτεται απο τον Ευρωπαϊκό Νότο και εντάσσεται στο Βαλκανικό πρόβλημα.Απο την άλλη η σχέση με την Τουρκία δεν είναι σχέση χώρας μέλους της Ε.Ε. με άλλη χώρα μη μέλος όπου δεν θα υπάρξει το Ευρωπαϊκό αλληλέγγυο , όπως δεν υπήρξε και το Νατοϊκό το 1974 και ένθεν.Βολική σκέψη γιατί οι διαφορές λύνονται με πολεμική δράση.Η Ελλάδα γυμνή λοιπόν στις ορέξεις του Τούρκου γείτονα και τις ονειρώξεις του Αρθρογράφου. Η Άγκυρα δεν έχει εκμεταλλευτεί την Ελληνική κρίση γιατί πολύ απλά η πολιτική των μηδενικών προβλημάτων έχει επιτύχειι.με καμιά απο τις γειτονικές χώρες η Τουρκία δεν έχει ανοικτά θέματα.Στο εσωτερικό της έχει επιτύχει την σταθεροποίηση της κοινωνικής κατάστασης του πολιτικού συστήματος. Είπαμε σενάρια είναι αυτά ή καλύτερα ασκήσεις επί χάρτου
Η Ελλάδα λοιπόν αδύναμη και η Τουρκία πανίσχυρη αρα διαπραγματεύσεις και μάλιστα με το τέλος προδιαγεγραμμένο ο γιατί η πολεμική σύρραξη δεν αποτελεί σώφρονα πολιτική.Πολύ σωστό συμπέρασμα.Αδύναμη γιατί το επιθυμεί ο αρθογράφος πανίσχυρη το ίδιο , τον διάλογο Μηλίων-Αθηναίων με ότι παράγει τον αγνοεί, είπαμε σενάριο είναι.Καμιά αναφορά στην καρδιά του Αμυντικού συστήματος στην Νοτιοανατολική μεσόγειο η οποία και βρίσκεται στην Σούδα.Καμιά αναφορά στα τεράστια γεωπολιτικά συμφέροντα που δραστηριοποιούνται στον ευρύτερο Ελλαδικό χώρο και έχουν ζωτικότατα συμφέροντα στην περιοχή του Αιγαίου και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.
-Για να δούμε τι λέγει ο Καθηγητής Καρυώτης "- Η τροπολογία Μανιάτη ήταν μια σημαντική πράξη, γιατί ο χάρτης, που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και κατατέθηκε στον ΟΗΕ, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας ανεπίσημος χάρτης της ελληνικής ΑΟΖ, που δείχνει τα θαλάσσια σύνορά μας με την Αλβανία, την Ιταλία, τη Λιβύη και την Αίγυπτο. Αυτή είναι η περιοχή που τώρα ερευνά το νορβηγικό πλοίο της PGS. Αυτός ο χάρτης φαίνεται να περιλαμβάνει τουλάχιστον το 75% των ελληνικών υδρογονανθράκων. Δεν νομίζω ότι οι Τούρκοι ενδιαφέρονται να βρεθεί λύση για τα θαλάσσια σύνορά μας. Οχι μόνο διότι πιστεύουν ότι εάν πάμε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης θα χάσουν, αλλά κυρίως διότι θέλουν να υπάρχει πάντα μια διένεξη με την Ελλάδα, ώστε η Ελλάδα να μην μπορεί να μειώσει τις στρατιωτικές δαπάνες και να αναπτύξει την οικονομία της"
-Για να δούμε τι λέγει ο Αντιστράτηγος Κούρτης "Ο Κεμάλ διακήρυξε την αρχή «ειρήνη στην Τουρκία, ειρήνη στον κόσμο» και προχώρησε με τον Ελευθέριο Βενιζέλο σε προσέγγιση των δύο κρατών, με κοινή επιδίωξη την ελληνοτουρκική φιλία. Μετά το θάνατό του, σταδιακά επικράτησαν αναθεωρητικές τάσεις απέναντι στις διεθνείς συνθήκες και η Τουρκία προχώρησε στην προσάρτηση της επαρχίας Αλεξανδρέττας, στην εμπλοκή στο Κυπριακό, στην εισβολή και κατοχή μέρους των εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας και στην παρουσίαση πάμπολλων διεκδικήσεων σε βάρος της χώρας μας. Με το δόγμα του νεοοθωμανισμού που υιοθετεί, κατέχει πλέον και το θεωρητικό εργαλείο για να δικαιολογεί τον αναθεωρητισμό της.Ισχύει ο ισχυρισμός ότι οι δημοκρατίες δεν πολεμούν μεταξύ τους; Στη χώρα μας κάποιοι το πίστεψαν και ελπίζουν ότι όσο η Τουρκία «εκδημοκρατίζεται» από τον Ερντογάν και αποκαθηλώνεται το στρατοκρατικό κεμαλικό κατεστημένο, τόσο απομακρύνεται η πιθανότητα συμπλοκής των δύο γειτονικών χωρών. Τελικά όμως η Τουρκία μετατρέπει τον ισχυρισμό σε μύθο της φιλελεύθερης αντίληψης των διεθνών σχέσεων;"
Για να δούμε τι γράφει ο Κωνσταντίνος Φίλης σε άρθρο του με τίτλο "Η έξυπνη τακτική της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο".
Η Ανατολική Μεσόγειος αναδεικνύεται σε διαμορφωτή των ενεργειακών εξελίξεων της Γηραιάς Ηπείρου. Με Κύπρο και Ισραήλ ως δυνητικούς παραγωγούς και την Ελλάδα ως μια ελκυστική επιλογή διαμετακομιστή, δεδομένου πως συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά ενός μετριοπαθούς, προβλέψιμου και προσανατολισμένου στις ευρωπαϊκές ανάγκες εταίρου.Εντούτοις, υπάρχει μία προϋπόθεση προκειμένου να ενσωματωθεί στους ευρωπαϊκούς σχεδιασμούς. Ο περιορισμός των αβεβαιοτήτων, χωρίς, όμως, να απαιτείται απαραίτητα ούτε ο εκμηδενισμός των διαχρονικών προβλημάτων που μαστίζουν την περιοχή ούτε η συναίνεση όλων.Η Ευρώπη, από την πλευρά της, όχι μόνο θα ενθαρρύνει αλλά και θα χρηματοδοτήσει projects που κατοχυρώνουν τόσο τη διαφοροποίηση όσο και την ασφάλεια τροφοδοσίας της. Η Ελλάδα οφείλει να αναδείξει το ευρωπαϊκό χαρτί και την ανάγκη συμπόρευσης όσο το δυνατόν περισσότερων κρατών που θα προσανατολίσουν τις εξαγωγές τους στη διψασμένη Γηραιά Ηπειρο. Γι' αυτό θεωρώ λάθος τακτική τη δημιουργία ενός άξονα Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδας, διότι αυτό θα εξυπηρετούσε περισσότερο λογικές μηδενικού αθροίσματος, θα δημιουργούσε κλίμα αποκλεισμών και θα έδινε το τέλειο άλλοθι σε αυτούς (βλ. Τουρκία) που πασχίζουν να βρουν συμπαραστάτες στον ολισθηρό δρόμο της αντιπαράθεσης.
Σε ότι αφορά την επισήμανση του Αρθογράφου ότι το 2010 ήμασταν ανεξάρτητη χώρα και λαϊκή κυρίαρχη και σήμερα δεν είμαστε, αυτό είναι ΑΝΑΞΙΟ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΎ ΛΟΓΙΚΌ ΣΧΉΜΑ
