13 Μαρτίου 2013

Η υποκριτική στάση των ευρωπαϊκών θεσμών απέναντι στην Ελλάδα

Βαγγέλης Δεμίρης
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8C00PZRuoppVDLX_N2fcmbeme5GTnj6DVdyIiyK2h0TGtEy2Q50PiBZg_iqzmGHO-lQSDVU4Z1y4fnVSz8-JONLZOYLD1SkwztmX8Zx4nVtUsCHDnngoaVx0UdpTUxUNAeUyEFlJUzGA/s1600/MR_101010.jpg
«Η ελληνική κοινωνία έχει εξαντλήσει τα όρια αντοχής της. Η ελληνική οικονομία χρειάζεται ανάσες και μέτρα που θα αντιμετωπίσουν την ύφεση. Η τρόικα και οι Ευρωπαίοι εταίροι οφείλουν να καταλάβουν ότι χρειάζεται ευελιξία, συμπληρώσεις και τροποποιήσεις που θα κάνουν δυνατή την εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής»,
Αποκαρδιωτικά είναι τα στοιχεία που δημοσιοποιεί κάθε μήνα η Eurostat σχετικά με την κατάσταση της ανεργίας στην Ελλάδα, η οποία έχει πλέον τη θλιβερή πρωτιά στην Ε.Ε. σε άνδρες, γυναίκες και νέους ανέργους. Είναι πρωτοφανές η ανεργία σε μια ευρωπαϊκή χώρα να φτάνει στο 27% και στους νέους στο 59,4%(!). Η οριακή μείωση που παρατηρήθηκε τον Δεκέμβριο του 2012 δεν είναι ενδεικτική της δραματικής κατάστασης.Την ίδια στιγμή, τα μέτρα της Ε.Ε. για την αναχαίτιση αυτής της «τραγωδίας» είναι περιορισμένα και διστακτικά. Ιδιαίτερα λυπηρή είναι η στάση της Κομισιόν, η οποία περιορίζεται σε «κροκοδείλια δάκρυα», υπογραμμίζοντας ότι αυτά τα επίπεδα ανεργίας είναι «απαράδεκτα» και ότι η καταπολέμηση της ανεργίας των νέων αποτελεί «προτεραιότητα» για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Ωστόσο, παρά τη σοβαρότητα της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης την οποία αναγνωρίζει δημοσίως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δεν διαφαίνονται σημάδια ευελιξίας για αλλαγή του μείγματος πολιτικής που εφαρμόζεται στις μνημονιακές χώρες.Επιμένει τυφλά σε αδιέξοδες πολιτικές και αόριστες υποσχέσεις για επιμέρους διορθωτικές κινήσεις. Και βέβαια όλα αυτά μετά τις γερμανικές εκλογές του Φθινοπώρου. Η στείρα αντιμετώπιση των Βρυξελλών παρατηρείται και στο θέμα των απολύσεων στο Δημόσιο, όπου οι Κοινοτικοί ιθύνοντες κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν πόσο σοβαρή για τη συνοχή της κυβέρνησης και τελικά για τη σταθερότητα της χώρας είναι η εν λόγω «κόκκινη γραμμή».

Με τις νέες απειλές και τα αλλεπάλληλα τελεσίγραφα, η τρόικα το μόνο που καταφέρνει είναι να σπρώχνει την κατάσταση στα άκρα με απρόβλεπτες συνέπειες. Από υποκρισία χαρακτηρίζεται επίσης και η συμπεριφορά του προέδρου της ΕΤΕπ Βέρνερ Χόγιερ, ο οποίος αποδίδει τα σχετικά περιορισμένα δάνεια που έχει χορηγήσει έως τώρα η τράπεζα στην Ελλάδα στην πολιτική αβεβαιότητα που κυριάρχησε το 2012, τη γραφειοκρατία και τα πολύπλοκα νομικά προβλήματα.

 Αυτό, όμως, που δεν λέει ο τοποτηρητής (πρώην υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων) της Αγκ. Μέρκελ στο Λουξεμβούργο είναι ότι για πολλούς μήνες χρονοτριβούσε με τις δανειοδοτήσεις προς την Ελλάδα γιατί ανησυχούσε πως η μεγάλη έκθεση στη χώρα μας θα μπορούσε να πλήξει την πιστοληπτική ικανότητα της τράπεζας και την υποβάθμισή της από τους οίκους αξιολόγησης.

 Κατόπιν εορτής και αφού η χώρα βρίσκεται στα όρια της κοινωνικής έκρηξης, ο Β. Χόγιερ διαπιστώνει ότι υπάρχει «ισχυρή και δραστήρια» κυβέρνηση και δηλώνει έτοιμος να χρηματοδοτήσει περισσότερα και καλύτερα προγράμματα γιατί «η Ελλάδα χρειάζεται καλές ειδήσεις»...

Πάντως, στην πολιτική ηγεσία της χώρας εναπόκειται να διαψεύσει τις Κασσάνδρες και να στερήσει από τους δύσπιστους τα επιχειρήματα για άρνηση συνδρομής προς την Ελλάδα. Με «καλές ιδέες» τις οποίες ο κ. Χόγιερ υποσχέθηκε ότι θα χρηματοδοτήσει, η Ελλάδα έχει ελπίδες να επανέλθει στον δρόμο της ανάπτυξης και της δημιουργίας θέσεων απασχόλησης.