Ανώτερο στέλεχος
του αγωγού TAP δήλωσε την Τετάρτη ότι ίσως τελικά κατασκευαστούν και οι
δύο αγωγοί που σήμερα ανταγωνίζονται για να μεταφέρουν φυσικό αέριο από
το Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη, σύμφωνα με το Reuters.Κάτι τέτοιο δεν
πρόκειται, ωστόσο, να συμβεί ταυτόχρονα αλλά διαδοχικά, με τον ένα αγωγό
να γίνει ενδεχομένως αργότερα από τον άλλον, είπε στο Reuters ο
υπεύθυνος εξωτερικών σχέσεων του ΤΑΡ, Michael Hoffman.
"Δέκα δις κυβικά
μέτρα φυσικού αερίου θα είναι διαθέσιμα από τη δεύτερη φάση του
(αζέρικου κοιτάσματος) Shah Deniz. Σε αυτό το πλαίσιο,
δεν μπορούν να κατασκευαστούν ταυτόχρονα δύο μεγάλοι αγωγοί", δήλωσε ο
Hoffman. "Αλλά μπορεί να έχουμε δύο αγωγούς διαδοχικά. Θα είναι μόνο
ζήτημα χρόνου πριν μπει σε ροή περισσότερο αέριο από το Αζερμπαϊτζάν, αν και αυτό ίσως χρειαστεί άλλα 5 με 10 χρόνια", συμπλήρωσε o Hoffman.Oι δηλώσεις του
Ηοffman έγιναν μετά την τελετή υπογραφής διακρατικής συμφωνίας υπέρ του
TAP μεταξύ Ελλάδας, Αλβανίας και Ιταλίας, δια μέσου των οποίων θα
περάσει ο σχεδιαζόμενος αγωγός εάν επιλεγεί τελικά από την κοινοπραξία
του Shah Deniz εις βάρος του ανταγωνιστή του, Nabucco. H επιλογή προβλέπεται να γίνει αργότερα φέτος.Στον TAP συμμετέχουν η ελβετική Axpo (42,5%), η νορβηγική Statoil (42,5%) και η γερμανική E.ON Ruhrgas (15%).Στο Nabucco συμμετέχουν η αυστριακή OMV, η ουγγρική MOL, η τουρκική Botas και η Transgaz.http://www.reporter.gr
Η κόντρα TAP - «South Stream»
Γράφουμε
όλες αυτές τις μέρες για τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στη Ρωσία και τα
άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα σχετικά με τους αγωγούς και τους δρόμους της
Ενέργειας. Για να δοθεί καλύτερα η εικόνα των αντιθέσεων που φουντώνουν
στο παρασκήνιο, παραθέτουμε χωρίς άλλα σχόλια την αντίδραση ενός Ρώσου
αναλυτή στην υπογραφή της συμφωνίας για τον ΤΑΡ. Σε ερώτηση για το αν ο
ΤΑΡ μπορεί να λειτουργήσει ανταγωνιστικά στο ρώσικο αγωγό «South
Stream», τον οποίο κατασκευάζει ήδη η Ρωσία στη Μαύρη Θάλασσα, ο Γενικός
διευθυντής του ρωσικού Ιδρύματος Εθνικής Ενεργειακής Ασφάλειας,
Κωνσταντίν Σίμονοφ, είπε στη «Φωνή της Ρωσίας»: «Κανένα από τα ευρωπαϊκά
σχέδια μεταφοράς φυσικού αερίου, ούτε ο TAP, ούτε ο γνωστός "Nabucco",
ούτε ο εντελώς γελοίος "White Stream", από τη Γεωργία προς την Ευρώπη,
δε θα καταφέρουν να ανταγωνιστούν το δικό μας "South Stream". Για έναν
απλό λόγο: Ολοι αυτοί οι αγωγοί, χωρίς εξαίρεση, στοχεύουν στη μοναδική
πηγή φυσικού αερίου που βρίσκεται στο Αζερμπαϊτζάν! Για να είμαστε πιο
ακριβείς, στοχεύουν στο κοίτασμα Σαχ Ντενίζ-2, η κατασκευή του οποίου
αναμενόταν να ολοκληρωθεί το 2017, ενώ στην πραγματικότητα η εξόρυξη
φυσικού αερίου θα ξεκινήσει περίπου το 2018 - 2019. Μάλιστα, η
χωρητικότητά του θα είναι 16 δισ. κυβικά μέτρα ετησίως, εκ των οποίων τα
6 δισ. προορίζονται για την Τουρκία και μόνο τα 10 δισ. θα κατευθυνθούν
στην ευρωπαϊκή αγορά. Λοιπόν, μοιάζει ο αγωγός αυτός να είναι
ανταγωνιστικός του ρωσικού "South Stream", που έχει χωρητικότητα 63 δισ.
κυβικά μέτρα;»
Απαντώντας στην
ερώτηση, εάν οι Ευρωπαίοι εξετάζουν άλλες πηγές φυσικού αερίου, εκτός
από το Αζερμπαϊτζάν, ο αναλυτής σημείωσε: «Στην αρχή πραγματικά
εξέταζαν το Ιράκ, το Ιράν και το Τουρκμενιστάν. Αλλά στο Ιράκ, όπως
αποδείχθηκε, οι προβλέψεις ήταν λανθασμένες. Ολο το διαθέσιμο φυσικό
αέριο θα χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες της δικής του οικονομίας, η
οποία ανασυγκροτείται γρήγορα. Από τους Ιρανούς, η Ευρώπη δεν μπορεί να
αγοράζει πρώτες ύλες για πολιτικούς λόγους - ισχύει το γνωστό εμπάργκο.
Για να προμηθευτούν το τουρκμένικο φυσικό αέριο, είναι απαραίτητο να
κατασκευαστεί αγωγός στο βυθό της Κασπίας Θάλασσας. Αυτό όμως δεν μπορεί
να γίνει, επειδή δεν έχει καθοριστεί ακόμα το νομικό καθεστώς της
Κασπίας. Οι Τουρκμένοι εδώ και 10 χρόνια μας απειλούν, πως αύριο κιόλας
θα ξεκινήσουν κατασκευή. Ομως, γνωρίζουν πως η παραβίαση των διεθνών
κανόνων θα προκαλέσει σοβαρή αντίδραση της Ρωσίας. Με δύο λόγια, η
Ευρώπη δεν έχει καμιά άλλη λύση εκτός από το Μπακού. Δεν είναι ακόμα
σαφές πότε θα δούμε αυτό το φυσικό αέριο. Ενώ η αποθεματική βάση του
"South Stream" είναι ξεκάθαρα καθορισμένη. Με λίγα λόγια, καμία
διακυβερνητική συμφωνία για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου TAP
δεν θα επιταχύνει το έργο, εάν δεν θα βρεθεί εγγυημένος προμηθευτής του
φυσικού αερίου».
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ