Δραστική μείωση υπέστησαν σε περίοδο επτά
ετών τα αποθέματα γλυκού νερού στις φυσικές λεκάνες της Μέσης Ανατολής,
και πλέον έχουν φτάσει σε επίπεδο συναγερμού, βάσει των μετρήσεων που
έκαναν οι δορυφόροι της ΝΑΣΑ.
Από το 2003 και ώς το 2010 οι φυσικές λεκάνες γλυκού νερού σε
Τουρκία, Συρία, Ιράκ και Ιράν, και κυρίως γύρω από τους ποταμούς Τίγρη
και Ευφράτη, έχουν χάσει 144 κυβικά χιλιόμετρα γλυκού νερού, ποσότητα
ίση με το νερό της Νεκράς Θάλασσας. Το 20% αυτής της απώλειας οφείλεται
στην ξηρασία που έπληξε την περιοχή το 2007.
Ακόμα ένα 20% της απώλειας εξηγείται από τη φυσική εξάτμιση του
νερού στην επιφάνεια των λιμνών, ενώ το υπόλοιπο 60% οφείλεται στην
υπεράντληση υδάτων, που προκαλεί μεγάλη συρρίκνωση του υδροφόρου
ορίζοντα.Είναι μια τεράστια ποσότητα νερού «που αρκεί για να ικανοποιήσει
τις ανάγκες δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων κάθε χρόνο», δήλωσε στο
Γαλλικό Πρακτορείο ο Τζέι Φαμιλιέτι, καθηγητής Υδρολογίας στο
Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας.
Η μελέτη του πανεπιστημίου θα δημοσιευτεί μεθαύριο στο περιοδικό
«Επισκόπηση Υδάτινων Πόρων» και είναι η πρώτη διευρυμένη υδρολογική
εκτίμηση της περιοχής του Τίγρη και του Ευφράτη. Ο Φαμιλιέτι δήλωσε ότι
οι δορυφόροι δείχνουν πως η περιοχή υφίσταται τη δεύτερη πιο γρήγορη
απώλεια υδάτων στον πλανήτη μετά την Ινδία, και εξήγησε ότι σε περιόδους
ξηρασίας οι άνθρωποι για να αντιμετωπίσουν την έλλειψη ύδατος
στρέφονται στην άντληση υδάτων από τον υδροφόρο ορίζοντα.Η Μέση Ανατολή έχει σοβαρό πρόβλημα λειψυδρίας και η διαχείριση των υδάτινων πόρων εκεί είναι πολύ δύσκολη.