Παρά τον ενθουσιασμό και τις θριαμβευτικές δηλώσεις του Ντέιβιντ
Κάμερον, η αλήθεια για τη συμφωνία των Βρυξελλών είναι πολύ πιο σύνθετη
για τα συμφέροντα της Βρετανίας, επισημαίνουν αναλυτές.Με τον αέρα του νικητή επέστρεψε στο Λονδίνο ο Ντέιβιντ Κάμερον μετά την
Σύνοδο της Ευρωπαικής Ενωσης για τον προϋπολογισμό 2014-2020. Η απόδοση
του στις διαπραγματεύσεις για τις μειώσεις στον επταετες προϋπολογισμό
της ΕΕ, κρίνεται άκρως ικανοποιητική από την δεξιά πτέρυγα του κόμματός
του και τον ευρωσκεπτικιστικό τύπο, κι αυτό αντικατοπριζεται στους
τίτλους των φιλικών προς τους συντηρητικούς εφημερίδων. Πόσο όμως η
υποτιθέμενη νίκη του κ. Κάμερον ευνοεί τα εθνικά συμφέροντα της
Βρετανίας;Ο «λογαριασμός» γα το Λονδίνο θα είναι αυξημένος
Η Ντάουνινγκ Στριτ διαφημίζει ως δικαίωση της σκληρής στάσης
του Ντέιβιντ Κάμερον την συμφωνία για μειώση του κοινοτικού
προϋπολογισμού για την επόμενη επταετία. " Ο πρωθυπουργός απέδειξε πως,
όχι μόνο η Βρετανία δεν απομονώθηκε, μετά την ανακοίνωση του
δημοψηφίσματος, αλλά εξασφάλισε συμμαχίες και πάνω από όλα διαμόρφωσε
έναν βρετανογερμανικό άξονα" υπογραμμίζουν κυβερνητικές πηγές. Ωστόσο,
παρά το θριαμβευτικό κλίμα, η αλήθεια για τη συμφωνία είναι πολύ πιο
σύνθετη για τα συμφέροντα της Βρετανίας, επισημαίνουν αναλυτές. Οι
περικοπές στον προϋπολογισμό ελάχιστα επηρρεάζουν το κόστος της Κοινής
Αγροτικής Πολιτικής, ενός τομέα, κατά γενική ομολογία,
κακοδιαχειριζόμενου και αδιαφανούς, αλλά αφορούν κυρίως τους τομείς της
έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης, στους οποίους η Βρετανία έχει την
μεγαλύτερη απορροφητικότητα κονδυλίων. Αν δε ληφθεί υπ όψιν ότι με τον
νέο προϋπολογισμό, το Λονδίνο θα κληθεί να καταθέσει σημαντικό μέρος των
«βρετανικών επιστροφών», του γνωστού rebate, στο ταμείο για την
ανάπτυξη των νέων χωρών, ο τελικός λογαριασμός για τη Βρετανία, δεύτερη
μετά τη Γερμανία χορηγό στα οικονομικά της Ευρώπης, θα είναι αισθητά
αυξημένος στον νέο κοινοτικό προϋπολογισμό. Υπενθυμίζεται πως το 2005 η
κυβέρνηση Μπλέρ, είχε συμφωνήσει να δώσει πίσω μέρος των «επιστροφών»,
τις οποίες είχε εξασφαλίσει η Θάτσερ στη δεκαετία του 80, για την
ανάπτυξη των χωρών της ανατολικής Ευρώπης, στο πλαίσιο της διέρυνσης.
Αυτή είναι η πικρή αλήθεια πίσω από τις επικοινωνιακές πομφόλυγες του
Ντέιβιντ Κάμερον.Μαρία Καστρισιανάκη
Υπεύθ. Σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος
http://www.dw.de/
