Φιλελευθερισμός και αέρας κοπανιστός!!!

Ορθή πολιτική ασκεί κάποιος, όταν κάνει σωστή ιεράρχηση των προτεραιοτήτων. Μετά από 6 χρόνια Μνημονίου και ισοπέδωσης του ελληνικού λαού και της ελληνικής οικονομίας φαίνεται, ότι εξακολουθούμε ως κοινωνία και ως πολιτικό σύστημα να μην καταλαβαίνουμε το παιχνίδι, στο οποίο, θέλοντας και μη, έχουμε κληθεί ως χώρα να παίξουμε.Βρισκόμαστε στο στάδιο ολικής ανασυνθέσεως των κρατικών οντοτήτων της Μέσης Ανατολής, των Βαλκανίων, ίσως και του ενδιάμεσου χώρου, μεταξύ δυτικής Ευρώπης και Ρωσίας. Σε ένα τέτοιο διεθνές περιβάλλον, όπου η πολιτική βούληση των προς ανασύνθεση κρατών, παίζει ασήμαντο ρόλο, προτεραιότητα έχει η επιβίωση του ελληνικού υποκειμένου, ως Όλου!!! Όλα τα άλλα, είναι ζητήματα της πολιτικής καθημερινότητας. Όταν η Τουρκία, ένα κράτος 80 εκατομμυρίων ανθρώπων και μέλος του ΝΑΤΟ, κινδυνεύει με διαμελισμό, πρέπει να καταλάβουμε, ότι εμείς είμαστε οι επόμενοι στη γεωπολιτική τροφική αλυσίδα…

Ο Κώστας Καραμανλής, φέρεται να έκανε λόγο για το θερμοδυναμικό τέλος του ελληνικού πολιτικού υποκειμένου λέγοντας, ότι ίσως η χώρα να μην καταφέρει να ανακρούσει στο πάτωμα που πέφτει και να επανέλθει σε κάποιο ύψος. Εάν είναι αληθής αυτή η δήλωση, τότε ο Κώστας Καραμανλής κάνει μία συγκλονιστική παραδοχή για ένα ελληνικό μέλλον, το οποίο έχουν προειδοποιήσει ότι θα έρθει αρκετά χρόνια πριν, συγκεκριμένοι Έλληνες πολιτικοί επιστήμονες, που γνωρίζουν καλά το παγκόσμιο παιχνίδι. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, όμως, η παραδοχή, που λέει ο θυμόσοφος λαός μας.

Για να υπάρχει ελληνικό υποκείμενο στο μέλλον, θα πρέπει, λαός και πολιτική εξουσία, να μιλάνε την ίδια γλώσσα. Από τις εσωκομματικές εκλογές της Ν.Δ., αλλά και από το εσωτερικό του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., έχει φανεί, ότι υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα στην κατανόηση της ελληνικής πραγματικότητας. Η διαφορά, για παράδειγμα, μεταξύ του Βαγγέλη Μεϊμαράκη και του Κυριάκου Μητσοτάκη στο πως κατανοούν το πολιτικό περιβάλλον γύρω τους, είναι χαοτική!!!

Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, είναι της καραμανλικής σχολής κατανόησης των διεθνών σχέσεων, αλλά και μέτοχος της ελληνικής πολιτικής επιστήμης, η οποία εστιάζει στα ποιοτικά χαρακτηριστικά λειτουργίας του πολιτικού συστήματος . Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι της αμερικανικής σχολής, όπου η πολιτική επιστήμη αναφέρεται στα ποσοτικά χαρακτηριστικά και σε αφηρημένες έννοιες, που έχουν σκοπό να παίξουν με το φαντασιακό των κοινωνιών και ιδιαίτερα των μικρομεσαίων επιχειρηματιών, όπου φαντασιώνονται, ότι κάποια μέρα θα μπορέσουν και εκείνοι να γίνουν ολιγάρχες. «Αγορές», «μεταρρυθμίσεις», «ανάπτυξη» και όλα αυτά, πράγματι χρειάζεται να λαμβάνονται υπόψη, όταν θέλουμε μία ευημερούσα κοινωνία.

Τα κόμματα, όπως προτάσσει σωστά ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, πρέπει να αναφέρονται πρωτίστως στο λαό και στους οπαδούς τους, ειδάλλως καθίστανται ανοηματικά. Μόνο γελοίοι και πολιτικά αγράμματοι θεωρούν αυτή τη σύμβαση, ως λαϊκισμό και οπισθοδρόμηση. Από την άλλη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θέλει τη Ν.Δ. να αναφέρεται σε υπερβατικές έννοιες, μη ανθρωποκεντρικές, που τείνουν να λάβουν διαστάσεις μεταφυσικής Θεότητας. Ξεχνάνε ορισμένοι, ότι το αμερικανικό μοντέλο, που ευαγγελίζεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το οποίο ως φιλελεύθερο, δημιούργησε τη Lehman Brothers και το χάος στον πλανήτη, αγνόησε τις ποιοτικές διαστρωματώσεις της πολιτικής επιστήμης!!!

Όλα αυτά τα «νεοφιλελεύθερα», όμως, προϋποθέτουν και κάποια άλλα πράγματα. Πρώτον, να υπάρχει εθνική κυριαρχία, δηλαδή η νομοθετική εξουσία να παράγει νομοθετικό έργο ελεύθερη. Αυτή τη στιγμή και για τα επόμενα χρόνια, το νομοπαραγωγικό έργο, το έχει αναλάβει η Τρόικα. Άρα, όσο και να χτυπιόμαστε εμείς, εκείνοι αποφασίζουν και μάλιστα με γνώμονα το δικό τους συμφέρον. Δεύτερον, πρέπει να υπάρχει ένα υγιές και νομιμοποιημένο πολιτικό σύστημα για να εφαρμόσει όλα όσα χρειάζεται να γίνουν, ώστε η χώρα να επανέλθει σε μία υγιή σχέση εμπιστοσύνης, μεταξύ κυβερνώντων και κυβερνωμένων. Εφαρμοσμένη πολιτική σε υπό κατοχή και υπό αναίρεση χώρα, δεν μπορεί να επιτευχθεί!!! Εκτός, εάν κάποιος είναι οπαδός της πολιτικής των Αζτέκων και αρχίζει να θυσιάζει τους πολίτες του για να καθυστερήσει το δικό του τέλος. Δεν εξευμενίζεις τους πιστωτές, κύριοι και κυρίες του νεοφιλελευθερισμού, με ανθρωποθυσίες. Αυτό είναι κάτι, που πολλοί θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού, δεν μπορούν και για κάποιο ύποπτο και περίεργο λόγο, δεν θέλουν να καταλάβουν.

Αυτή τη στιγμή, όλο το πολιτικό σύστημα είναι στον αέρα!!! Είναι απορίας άξιο, πως σε ένα τέτοιο πολιτικό περιβάλλον, ο Κυριάκος Μητσοτάκης απαιτεί αναθεώρηση του Συντάγματος, όταν γνωρίζει, ότι τα δομικά στοιχεία του Πολιτεύματος, τα κόμματα δηλαδή, βρίσκονται μεταξύ ισχνότατης νομιμοποιήσεως και φυλακής!!! Να φτιάξει τι ακριβώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης;;; Ένα αναθεωρημένο Σύνταγμα καθ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση αυτού του πολιτικού συστήματος;; Υπάρχει στα λεγόμενά του πολιτική άγνοια ή καθεστωτικός δόλος;;; Μάλλον δόλος, διότι και σε άλλες στιγμές έχει εισηγηθεί τη μείωση του αριθμού των βουλευτών σε 200, που εάν αυτό εφαρμοστεί, τότε μόνο πλούσιοι και φιλοτηλεοπτικοί πολιτικοί, όπως ο ίδιος, θα μπορούν να εκλεγούν στις Περιφέρειες. Πολιτικός φιλελευθερισμός και ελιτίστικο Κοινοβούλιο δε συμβαδίζουν. Τώρα, τι είδους φιλελεύθερος είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που μετείχε στην κυβέρνηση Σαμαροβενιζέλων, ως υπουργός και έκανε την πάπια μόνο και μόνο για να έχει υπουργείο, όταν οι πολιτικοί του προϊστάμενοι έκαναν κουρελόχαρτο το Σύνταγμα για την πολιτική τους επιβίωση, μόνο ο ίδιος και ο Άδωνις, μπορούν να το εξηγήσουν.

Η κραυγάζουσα και υστεριάζουσα πανστρατιά των νεοφιλελεύθερων δημοσιολογούντων υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη, μου θυμίζει τις εταιρείες εκείνες στην Κίνα, που εμφιαλώνουν καθαρό αέρα μέσα σε μπουκάλια και τα μοσχοπουλούν στους κατοίκους του Πεκίνου, που ασφυκτιούν από το νέφος. Η λύση που προτείνουν οι νεοφιλελεύθεροι, είναι ακριβώς η ίδια. Να αγνοηθεί το διεθνές νέφος επάνω από τη χώρα, να αγνοηθούν τα δηλητηριώδη γεωπολιτικά μικροσωματίδια, που έχουν περικυκλώσει όλο το πολιτικό και πολιτειακό σύστημα και να δοθούν στον απελπισμένο μικρομεσαίο επιχειρηματία και τον εργαζόμενο στον ιδιωτικό τομέα, φιάλες καθαρού φιλελεύθερου αέρα να εισπνεύσει!!! Δηλαδή μας λένε, ότι όλα θα φτιάξουν στη χώρα, εάν ακούγοντας από την τηλεόραση ο ιδιωτικός υπάλληλος και ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας, ότι έγινε η τάδε αποκρατικοποίηση, εισπνεύσει τον φιλελεύθερο αέρα του. Δεν λένε, όμως, ότι μόλις αδειάσει το ειδησεογραφικό μπουκάλι, θα δηλητηριαστεί από το τοξικό περιβάλλον, μόλις βγει από το σπίτι του!!!

Η χώρα για να επιβιώσει, χρειάζεται να υπάρχουν δίαυλοι επικοινωνίας, μεταξύ όλων των κομμάτων. Από την άκρα Δεξιά μέχρι την άκρα Αριστερά. Αυτό δεν σημαίνει απαραιτήτως και οικουμενική Κυβέρνηση. Ούτε, όπως είχε γράψει ο καθηγητής πολιτικής επιστήμης, Κώστας Λάβδας, πρέπει και να σημαίνει επαναθέσμιση της «παρεοκρατίας» και μάλιστα, η διαιώνιση της Αριστερής παρεοκρατίας με άλλα μέσα. Γιατί, η επιστράτευση Ρουσόπουλων και άλλων αποτυχημένων της διακυβέρνησης Καραμανλή, από την πλευρά Μεϊμαράκη, δίνει στον κόσμο την αίσθηση και όχι άδικα, της διαιωνίσεως της παρεοκρατίας μέσα στη Ν.Δ.

Πρέπει να παίξουμε σκληρό κατενάτσιο όλοι μαζί ως χώρα, για να μη φάμε γκολ, που θα είναι μοιραία. Μόνο, εάν δούμε την κρίση μέσα από τις ποιοτικές της διαστάσεις και μέσα από τις διεθνείς συσχετισμούς, που αλλάζουν ραγδαία μέρα με τη μέρα, ίσως καταφέρουμε να γλιτώσουμε. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν έχει ανάγκη ούτε από τους Ερντογάν του νεοφιλελευθερισμού της άρχουσας τάξης, ούτε από Ερντογανίσκους του πρώην ΛΑ.Ο.Σ. ή της πρώην ΠΟΛ.ΑΝ.

Η γεωπολιτική τρωτότητα της χώρας, μαζί με την τρωτότητα του πολιτικού και οικονομικού συστήματος, είναι οι βασικές παράμετροι που θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, πριν αρχίσουν οι πολιτικοί μας να μιλάνε καφενειακά στα τηλεοπτικά παράθυρα, για πολιτικά εξωτικά φρούτα, όπως ο νεοφιλελευθερισμός και οι μνημονιακές «μεταρρυθμίσεις». Χρειάζεται σύνεση, εμπειρία και βαθιά γνώση της πολιτικής για να υπάρχει και αύριο ζωή στον τόπο. Με Ταλιμπάν του νεοφιλελευθερισμού και του υφέρποντος Σαμαρισμού, δημιουργείται το τέλειο μείγμα για να καταρρεύσουν οι κοινωνικοί δεσμοί και, κατά συνέπεια, ολόκληρο το οικοδόμημα. Μετά θα ακολουθήσει ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων…
Γράφει: Μαρία Πολυζωίδου