Κατά
πλειοψηφία, η πολιτική ηγετική ελίτ στη Δύση δεν κυβερνά αλλά
περιορίζεται στην επικοινωνιακή διαχείριση μιας δυναμικής εξελίξεων, ο
έλεγχος της οποίας της ξεφεύγει. Η παραδοχή αυτή έρχεται να δυναμώσει
μια σταθερά των πολιτικοοικονομικών ισορροπιών ότι μια καλή, αισιόδοξη
ψυχολογία, ένα κλίμα αυξημένων προσδοκιών είναι από μόνο του ένας
παράγων που πυροδοτεί και συντηρεί την οικονομική ανάκαμψη. Μόνο αν
έχουμε σταθερά κατά νου τις δύο παραπάνω παραμέτρους μπορούμε να
κατανοήσουμε το χθεσινό σχετικό ρεπορτάζ της «Μοντ» που φωτίζει μια
θριαμβολογία του πρωθυπουργού της Ιταλίας Ρέντσι, που στην καλύτερη
περίπτωση αιφνιδιάζει και στη χειρότερη δημιουργεί καχυποψία για το
ουσιαστικό της αντίκρισμα και ερωτηματικά για τις σκοπιμότητες που
υπηρετεί.Ο Ρέντσι, με την επιβεβαίωση της πρόβλεψης για ανάπτυξη 1% για το 2015, σπεύδει να δηλώσει ότι η Ιταλία δεν αποτελεί πλέον πρόβλημα -μια υπεραισιοδοξία με διπλή στόχευση:
• Εντός της χώρας το μήνυμα είναι ότι τα δύσκολα πέρασαν και ότι οι οδυνηρές περικοπές και διαρθρωτικές αλλαγές βρίσκονται πλέον πίσω, με την επιστροφή στην ανάπτυξη να εγγυάται καλύτερες μέρες.
• Στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες το μήνυμα είναι ότι η Ρώμη εξάντλησε όλα τα περιθώρια είσπραξης κοινωνικού και πολιτικού κόστους για περικοπές και διαρθρωτικές αλλαγές και τώρα διερευνά αν η ρητορική τέλους της κρίσης μπορεί να συμβάλει όντως στην επιστροφή στην ανάπτυξη.
Ομως ο επικοινωνιακός σαραντάρης πρωθυπουργός της Ιταλίας έχει ένα σοβαρό πρόβλημα, καθώς έχει απέναντί του τρεις πόλους αντιευρωπαϊκού πολυσυλλεκτικού λαϊκισμού που στην πορεία μπορεί να συμπήξουν μια ετερόκλητη μεν αλλά με πλειοψηφική δυναμική εναλλακτική πρόταση εξουσίας:
• Το ετερόκλητο Κίνημα των Πέντε Αστέρων του «αντισυστημικού» Μπέπε Γκρίλο που, σύμφωνα με τη «Μοντ» αυξάνει συνέχεια τα ποσοστά του και το οποίο αλιεύει δεξιά και αριστερά.
• Τη ακροδεξιά, ξενόφοβη και ρατσιστική Λέγκα του Βορρά που αναζητεί πλέον πελατεία και στον Νότο σε αντιευρωπαϊκή βάση υπό τον νέο ηγέτη της, Σαλβίνι.
• Τη Φόρτσα Ιταλία με τον Μπερλουσκόνι είτε στο προσκήνιο είτε στο παρασκήνιο, που διαθέτει την αξιοπιστία μιας μακράς διάρκειας κυβερνητικής θητείας και συνεπώς η στάση της απέναντι στην Ευρωζώνη είτε θα κρατήσει υπό έλεγχο το ευρωσκεπτικιστικό ρεύμα, είτε θα του δώσει μη αναστρέψιμη δυναμική πλειοψηφικής επικράτησης.
Το Βερολίνο είναι σε δύσκολη θέση γιατί αν δείξει ανοχή στις πιρουέτες του Ρέντσι θα δυσκολευτεί να απαιτήσει ουσιαστική δημοσιονομική πειθαρχία από το Παρίσι.
kapopoulos@pegasus.gr
ΕΘΝΟΣ
