Ονομάζεται Ισορόκου Γιαμαμότο. Είναι ένας από τους
αξιοσημείωτους του Αυτοκρατορικού Πολεμικού Ναυτικού της Ιαπωνίας.
Έλαβε πρωταγωνιστικό ρόλο στην επίθεση του γιαπωνέζικου στόλου στο Πέρλ
Χάρμπορ. Λίγο μετά από αυτή την επίθεση πέρασε στην σύγχρονη ιστορία με
μια «αξέχαστη» φράση: «Φοβάμαι πως το μοναδικό μας κατόρθωμα υπήρξε το
ξύπνημα ενός γίγαντα, στον οποίο καλλιεργήσαμε φοβερή αποφασιστικότητα».
Η παραπάνω φράση παραμένει επίκαιρη. Αντικατοπτρίζει τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στην γειτονική Συρία. Ο εμφύλιος της Συρίας, η ανικανότητα της Δύσης, της Τουρκίας, του Κατάρ, της Σαουδικής Αραβίας σε ότι αφορά την διαχείριση της κρίσης, η μεγέθυνση του ανθρωπιστικού προβλήματος και η ανάδυση του Ισλαμικού Κράτους «ξύπνησαν» τον «γίγαντα» του βορρά.
Εδώ και λίγα εικοσιτετράωρα, τα αεροπλάνα της Ρωσικής Ομοσπονδίας σφυροκοπούν τις θέσεις των «τρομοκρατών» κυρίως στο δυτικό και κεντρικό κομμάτι της Συρίας. Η Ρωσία δίνει την δική της ερμηνεία στον όρο «τρομοκράτη», μια ερμηνεία, η οποία αμφισβητείται από την Άγκυρα, τις γειτονικές πρωτεύουσες, την Δύση και φυσικά την Ουάσιγκτον. Από την σκοπιά της Ρωσίας, στην Συρία, «τρομοκρατικές οργανώσεις» είναι όλες οι δομές, οι οποίες επιχειρούν να ανατρέψουν την νόμιμη κυβέρνηση του τόπου με βία. Ακόμη, αυτοί οι «τρομοκρατικοί παράγοντες» χρησιμοποιούν (εργαλειοποιούν) το Ισλάμ για να κερδίσουν έδαφος στο εσωτερικό και στα περίχωρα της Συρίας. Για την Ρωσία αυτή η κατάσταση είναι απαράδεκτη και πρέπει να τερματιστεί μια ώρα αρχύτερα.
Με την παραπάνω τοποθέτηση συμφωνεί η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν και όλες οι proxy δυνάμεις της Τεχεράνης στην περιοχή. Χεζμπολλάχ, Δαμασκός, Τεχεράνη, παράγοντες της Βαγδάτης είναι σε κατάσταση εγρήγορση σε ότι αφορά την υποστήριξη της Ρωσίας στο έδαφος και στον εναέριο χώρο της Συρίας.
Την όλη κατάσταση παρακολουθεί σιωπηλά και ένας άλλος «γίγας», ο οποίος ακούει στο όνομα Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Το Πεκίνο έχει τον δικό της «πονοκέφαλο» στα δυτικά σύνορα της χώρας, με τους Οϊγκουρ. Η συγκεκριμένη μουσουλμανική κοινότητα υποστηρίζεται από τις μυστικές υπηρεσίες της Δύσης, των ΗΠΑ και της Τουρκίας και επιχειρεί να πλήξει τα ζωτικά συμφέροντα της Κίνας στην ευρύτερη περιοχή. Οι προσεκτικοί κινέζοι αναλυτές εξερευνούν τις σχέσεις αυτής της ανταρσίας με όσα συμβαίνουν στην Μέση Ανατολή. Όπως η Μόσχα έτσι και η Κίνα δεν επιθυμεί να δει την «ισλαμιστική τρομοκρατία» να λαμβάνει διαστάσεις σε οποιοδήποτε κομμάτι της εμφυλίου.
Τα προαναφερόμενα και οι τελευταίες εξελίξεις στην Συρία, μας οδηγούν σε κάποια «πρώτα» συμπεράσματα:
- Μετά τις κρίσεις της Γεωργίας και τη Ουκρανίας, η Ρωσία σφραγίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της στην περιοχή μας. Μετά από απουσία δυο δεκαετιών, η Μόσχα επιστρέφει στο προσκήνιο των εξελίξεων.
- Η Μόσχα δεν επιστρέφει μόνη της στο προσκήνιο της ιστορίας. Στο πλευρό της –άμεσα ή έμμεσα- βρίσκονται μια σειρά σημαντικές δυνάμεις, όπως το Ιράν και η Κίνα. Πρόκειται για μια άτυπη συμμαχία, η οποία έρχεται να δώσει την δική της, ιδιαίτερη ερμηνεία στον καπιταλισμό και ιμπεριαλισμό του 21ου αιώνα.
- Στην περιοχή μας συγκρούονται δυο αντίπαλα ιδεολογικά στρατόπεδα. Το στρατόπεδο των δυτικών συμφερόντων, το οποίο δεν έχει κανένα ενδοιασμό σε ότι αφορά την συνεργασία ακόμη και με τα ποιο ριζοσπαστικά στοιχεία της περιοχής (αρκεί αυτά να μην απειλούν τα ζωτικά συμφέροντα της) βρίσκεται σε ανοιχτή αντιπαράθεση με τις αναδυόμενες δυνάμεις του 21ου αιώνα, οι οποίες ζητούν μερίδιο από τον παγκόσμιο καπιταλισμό και θεωρούν άκρως επικίνδυνη υπόθεση το «φλερτάρισμα» με τις ριζοσπαστικές δυνάμεις.
- Όπως τον Ψυχρό Πόλεμο του 21ου αιώνα, ο οποίος διαμέλισε στην κυριολεξία την Ευρώπη έτσι και η νέα ιδεολογική αντιπαράθεση έρχεται να διαμελίσει την περιοχή μας. Τα έθνη-κράτη του 20ου αιώνα είναι εκτεθειμένα σε νέους, μεγάλους κινδύνους.
Πλέον το ερώτημα «πότε θα χάσει η Δύση την πρωτοκαθεδρία στην Μέση Ανατολή» έχει χάσει το νόημα του. Με την οικονομική κρίση, με το προσφυγικό, με τις αποσχιστικές δυνάμεις (Καταλονία, Σκωτία, Βαλωνία κ.ο.κ.) να την πνίγουν, η Δύση στην Μέση Ανατολή δεν έχει πολλά περιθώρια διπλωματικών και στρατιωτικών μανουβρών. Με λιτά και απλά λόγια, η επιστροφή του «γίγαντα» στην περιοχή μας, ως παράγοντας, ο οποίος καθορίζει τις εξελίξεις πλέον είναι γεγονός. Ο γίγαντας ξύπνησε και όλα δείχνουν ότι δεν πρόκειται να ξανακοιμηθεί στο άμεσο μέλλον. Όλα δείχνουν πως οδεύουμε προς την κορύφωση της περιφερειακής αναμέτρησης και του ανταγωνισμού.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΥΠΡΟΥ
