Οι επικριτές του Ερντογάν, ακόμη και αρκετά ξένα ΜΜΕ, ισχυρίζονται, αμέσως ή εμμέσως, ότι τα όσα συμβαίνουν δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα οργανωμένο σχέδιο του νέου και... εξισλαμισμένου «βαθέος κράτους», με στόχο να συνεχιστεί βίαια η απόλυτη κυριαρχία του σύγχρονου «σουλτάνου». «Προκειμένου να προκαλέσει γρήγορα επαναληπτικές εκλογές, τις πρώτες στη χώρα μετά το 1923, ο Ερντογάν έσβησε τη γραμμή που χωρίζει την εκτελεστική και την προεδρική εξουσία και διασφάλισε την αποτυχία των διαπραγματεύσεων για σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού, όπως λένε οι αντίπαλοί του.
Σημειώνουν δε ότι ήταν αυτός που ανακοίνωσε τη διεξαγωγή των νέων εκλογών και όχι ο πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου, όπως θα όφειλε», έγραφε σε ανάλυσή της στις 26 Αυγούστου η «Φωνή της Αμερικής».
Ανάμεσα δε στα άλλα, οι ισχυρισμοί αυτοί επιβεβαιώνονται και από ένα απόρρητο έγγραφο που ήρθε προχθές στο φως της δημοσιότητας και αποδεικνύει την αδιαφορία την οποία επέδειξαν οι αρχές ασφαλείας πριν από το χτύπημα στην Άγκυρα, παρά το γεγονός ότι από το αρχηγείο της αστυνομίας είχαν προειδοποιηθεί πως το Ισλαμικό Κράτος προετοίμαζε ένα χτύπημα μεγάλης κλίμακας, «που θα κυριαρχήσει στα πρωτοσέλιδα σε όλο τον κόσμο». Και σπεύδουν να ξεκαθαρίσουν ότι στην Τουρκία του Ερντογάν, αυτό δεν θα μπορούσε να έχει γίνει δίχως άνωθεν εντολή...
Με κάθε μέσο
Όλα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Ερντογάν είναι αποφασισμένος να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο που έχει στη διάθεσή του προκειμένου να πετύχει τους στόχους του και δεν είναι διατεθειμένος να εγκαταλείψει τη μάχη παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα τουλάχιστον με τις δημοσκοπήσεις, την 1η Νοεμβρίου η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων προτίθενται να παραμείνουν σταθεροί στην επιλογή που είχαν κάνει την 7η Ιουνίου.
Σε αυτό το πλαίσιο, δεν διστάζει να αξιοποιήσει και την τραγωδία των προσφύγων της Συρίας, εκβιάζοντας ωμά την Ευρώπη (η οποία είναι ανεπανόρθωτα εκτεθειμένη σε αυτό το θέμα...) για περισσότερα χρήματα και πολιτική αναγνώριση και προβολή -την οποία του πρόσφερε αφειδώς η Αγκελα Μέρκελ, έστω και χωρίς άλλο πρακτικό αντάλλαγμα, με την επίσκεψή της στην Κωνσταντινούπολη την περασμένη Κυριακή.
Την ίδια στιγμή, βεβαίως, ο Ερντογάν προσπαθεί να ανακατέψει την τράπουλα και στην ευρύτερη περιοχή, όπου διακυβεύονται τεράστια συμφέροντα και σημειώνονται σοβαρότατες ανακατατάξεις. Ήδη, η Τουρκία εμπλέκεται ενεργά στις εξελίξεις στη Συρία και το Ιράκ, έχει ανοιχτά ζητήματα με όλες σχεδόν τις γειτονικές της χώρες, ενώ υπάρχουν και ενδείξεις ότι ετοιμάζεται για «επίδειξη πυγμής» και στο Κυπριακό.Στο τέλος, όμως, ίσως αποδεχθεί ότι ο Ερντογάν και η νέα ελίτ που εκφράζει έχουν βάλει τον πήχυ πολύ ψηλά και όχι απλώς δεν θα καταφέρουν να τον περάσουν, αλλά δεν αποκλείεται να τραυματιστούν σοβαρά πέφτοντας.
ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ
Το ΑΚΡ τάζει και σύζυγο!
Είναι γνωστό ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα -ειδικά όταν πρόεδρος είναι ο Ερντογάν. Έτσι, η κυβέρνηση του ΑΚΡ δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα προκειμένου να ανακτήσει τη χαμένη της πλειοψηφία. Για παράδειγμα, ο Αχμέτ Νταβούτογλου, μιλώντας σε προεκλογική συγκέντρωση του ΑΚΡ στη νοτιοανατολική Τουρκία, εκτός από τα πολιτικά επιχειρήματα που πρόβαλε, προχώρησε και σε μια διαφορετικού είδους εξαγγελία: την ίδρυση μιας κρατικής υπηρεσίας συνοικεσίων για τους ανύπαντρους! «Έχετε δουλειά, μισθό και φαγητό. Τι απομένει; Να βρείτε σύζυγο. Εμείς θέλουμε οι άνθρωποι που ζουν σε αυτή τη γη και τη χώρα να αναπαράγονται. Όταν λέτε, λοιπόν, ότι χρειάζεστε σύζυγο, θα πάτε στους γονείς σας. Μακάρι αυτοί να σας βρουν το κατάλληλο πρόσωπο. Εάν δεν μπορέσουν, όμως, τότε θα απευθυνθείτε σε εμάς (...) Εμείς θα σας διασφαλίσουμε εργασία, στέγη και σύζυγο», είπε ο πρωθυπουργός, σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ. Και, όπως φαντάζεστε, στα social media έγινε χαμός!
7 Ιουνίου - 1 Νοεμβρίου:
Πέντε μήνες-φωτιά στην Τουρκία
Ιούνιος: Το αριστερό κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα του Λαού (HDP), με ηγέτη τον Σελαχατίν Ντεμιρτάς, συγκεντρώνει 13,5% και μπαίνει στην Εθνοσυνέλευση, διασφαλίζοντας 80 βουλευτές και στερώντας την αυτοδυναμία από το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), για πρώτη φορά από το 2002.
Ιούλιος: Με αφορμή επίθεση αυτοκτονίας σε συγκέντρωση Κούρδων και αριστερών ακτιβιστών στην πόλη Σουρούτς, στα σύνορα με τη Συρία, με 32 νεκρούς, η Άγκυρα ξεκινά παράλληλους βομβαρδισμούς κατά του ISIS στη Συρία και κατά του ΡΚΚ στο Β. Ιράκ, τερματίζοντας την εκεχειρία και την ειρηνευτική διαδικασία.
Αύγουστος: Ο Ερντογάν ανακοινώνει την αποτυχία των διαπραγματεύσεων για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού και προκηρύσσει νέες εκλογές για την 1η Νοεμβρίου.
Σεπτέμβριος: Μαζικές διώξεις κατά των Κούρδων της Τουρκίας και επιβολή κατάστασης έκτακτης ανάγκης στις περιοχές της Ανατολίας, με αφορμή τις σφοδρές συγκρούσεις στρατού και ανταρτών του ΡΚΚ. Ο Ντεμιρτάς δηλώνει ότι υπό αυτές τις συνθήκες, οι εκλογές θα είναι πρακτικά νοθευμένες.
Οκτώβριος: Επίθεση αυτοκτονίας σε συγκέντρωση υπέρ της ειρήνης στην Άγκυρα, που οργάνωναν HDP, συνδικάτα και αριστερά κόμματα, αφήνει πίσω πάνω από 100 νεκρούς. Κύμα διαδηλώσεων κατά του Ερντογάν, ο οποίος επιμένει ότι ένοχοι είναι οι μυστικές υπηρεσίες της Συρίας, το ISIS και το ΡΚΚ.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ