Τα
«εγκαίνια» του παράνομου αγωγού νερού από την Τουρκία στα κατεχόμενα
αποτελούν μια ακόμη πρόκληση της Τουρκίας, που ως κατοχική δύναμη στην
Κύπρο δημιουργεί διάφορα τετελεσμένα επί του εδάφους, σε μια περίοδο
μάλιστα που οι διαπραγματεύσεις για την επίλυση του Κυπριακού βρίσκονται
σε εξέλιξη.
Ο
αγωγός φυσικά δεν κατασκευάστηκε εν μια νυχτί και η παραβίαση της
Τουρκίας αποτελεί συνεχή παραβίαση των κανόνων του διεθνούς δικαίου
ούτως ή άλλως από το 1974 με την παράνομη τουρκική εισβολή και κατοχή
του βορείου τμήματος της ανεξάρτητης και κυρίαρχης Κυπριακής
Δημοκρατίας.
Τα
«κατοχικά τετελεσμένα» επιτείνονται με την ολοκλήρωση του μεγαλεπήβολου
έργου μεταφοράς νερού από τη Νότια Τουρκία στην κατεχόμενη βόρεια
Κύπρο. Ο αγωγός συνολικού μήκους 107 χιλιομέτρων, που στο μεγαλύτερο του
μέρος είναι υποθαλάσσιος σε βάθος 250 μέτρων, εκτιμάται ότι θα
μεταφέρει 77 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού ετησίως από το φράγμα
Αναμούρ στην Τουρκία στα κατεχόμενα Πάναγρα, απ’ όπου θα διοχετεύεται
για την υδροδότηση και άρδευση στα κατεχόμενα.
Η
κατασκευή του αγωγού ξεκίνησε το 2011 και ολοκληρώθηκε σε 4 μόλις
χρόνια. Η δημιουργία του όχι μόνο δημιουργεί νέα τετελεσμένα επί του
εδάφους, ως μας έχει συνηθίσει η Τουρκία από το 1974 αλλά επίσης
προκαλεί, ειδικά ενόψει των συνεχιζόμενων συνομιλιών για την επίλυση του
Κυπριακού, με την Τουρκία να προκαταβάλλει τις σχέσεις της με την
ενωμένη Κύπρο σε περίπτωση επίλυσης του Κυπριακού.
Πρωτίστως,
η κατασκευή του αγωγού αποτελεί ακόμα μια σοβαρή παραβίαση των κανόνων
και αρχών του διεθνούς δικαίου, ως επίσης και της κυριαρχίας της
Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως αυτή ορίζεται από το διεθνές δίκαιο. Η
κατοχική δύναμη προχώρησε σε μια πράξη που ενισχύει, αντί να αποκόπτει,
τους δεσμούς με το υπό κατοχήν έδαφος, παραβιάζοντας έτσι τις αρχές του
διεθνούς δικαίου που αφορούν στις ενέργειες κατοχικών δυνάμεων.
Σύμφωνα
με το διεθνές δίκαιο που αφορά στις υποχρεώσεις των κατοχικών δυνάμεων
και τον Κανονισμό 42 της Σύμβασης της Χάγης του 1907, οι κατοχικές
δυνάμεις έχουν αυξημένες υποχρεώσεις στα υπό κατοχήν εδάφη, που αφορούν,
μεταξύ άλλων, στον σεβασμό της ιδιωτικής περιουσίας (υποχρέωση που κατά
κόρον παραβιάζει η Τουρκία) αλλά και στον σεβασμό των προνοιών των
τεσσάρων Συμβάσεων της Γενεύης και των επιπρόσθετων πρωτοκόλλων τους.
Σημαίνουσας αξίας είναι ο κανόνας του διεθνούς δικαίου ότι η κατοχική
δύναμη δεν μπορεί να αποκτήσει κυριαρχία στο κατεχόμενο έδαφος.
Τονίζεται ότι η έννοια της κυριαρχίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις
ενέργειες που αφορούν, για παράδειγμα, στην κατασκευή αγωγών κ.ο.κ. και η
Τουρκία παραβιάζει την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας – της μόνης
αναγνωρισμένης οντότητας στο νησί αφού η μονομερής ανακήρυξη της
ανεξαρτησίας του ψευδοκράτους κρίθηκε παράνομη και άκυρη από το
Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Οι
ενέργειες της Τουρκίας πλήττουν την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας
και αποτελούν σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου. Παραβιάζουν
παράλληλα νόμους και κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κυπριακής
Δημοκρατίας και γίνονται σε μια περίοδο όπου η Τουρκία καλείται να
επιδείξει καλή θέληση και βούληση για επίλυση του Κυπριακού. Αντιθέτως,
το νερό του Ερντογάν δεν βοηθά την κατάσταση.
Γράφει: Αντώνης Στ. Στυλιανού
