Αν αφήσουμε
κατά μέρος τη Λευκωσία, που η συμπαράταξή της με την Αθήνα ήταν
αυτονόητη, η στήριξη της χώρας μας στο Eurogroup απέναντι στην πρόταση
Σόιμπλε για πενταετές «time out» από την Ευρωζώνη εξαντλήθηκε, όπως
επισημαίνει ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας στη συνέντευξή του στη
Λιμπερασιόν, στη Γαλλία και στην Ιταλία.Πρόκειται για μια μειοψηφική αλλά βαρύνουσα, αν όχι συνθλιπτική, στήριξη από τη δεύτερη και την τρίτη κατά σειρά σε οικονομική ισχύ χώρες της Ευρωζώνης, μια κατάσταση πραγμάτων που περισσότερο αποτυπώνει την απομόνωση του Βερολίνου παρά την έλλειψη στήριξης της Αθήνας. Ας προσπαθήσουμε να δούμε από κοντά τους δεκαπέντε που στήριξαν τον Σόιμπλε:
Ισπανία και Πορτογαλία προφανώς τον στήριξαν για να εκμαιεύσουν ως αντίτιμο κάποια ψήγματα καλής θέλησης ως προς τη χαλάρωση της λιτότητας, καθώς πλησίαζαν οι εκλογές. Σήμερα η πιο πιθανή εξέλιξη στη Λισαβόνα είναι κυβερνητική αλλαγή υπό τους σοσιαλιστές και παρόμοια δυναμική υπάρχει στην Ισπανία. Οι τρεις Βαλτικές Χώρες συν η Σλοβακία και η Σλοβενία ανταποκρίθηκαν στο κυριότερο αν όχι μοναδικό κριτήριο εισδοχής τους στην Ευρωζώνη, την αυτόματη στήριξη κάθε επιλογής του Βερολίνου, ένας αυτοματισμός συμπεριφοράς που διαμορφώθηκε στις δεκαετίες του υπαρκτού σοσιαλισμού με την αυτονόητη ευθυγράμμιση με τη Μόσχα. Τέλος η Αυστρία, με τον δεξιό υπουργό Οικονομικών να αντιπολιτεύεται εκτός συνόρων τον σοσιαλδημοκράτη καγκελάριο, ήταν και αυτή μια στήριξη μειωμένου ειδικού βάρους. Ο Σόιμπλε παίζει με τους αριθμούς και τις εντυπώσεις που μπορεί να προκαλέσουν σε επικοινωνιακό επίπεδο οι 15 που τον στήριζαν απέναντι στους 3 που του εναντιώθηκαν.
Σε καμιά περίπτωση όμως δεν μπορεί να αποκρύψει μια σκληρή γι' αυτόν πραγματικότητα, ότι η πρότασή του για πενταετή «αποβολή» της Αθήνας από την Ευρωζώνη προκάλεσε την πρώτη από το 2010 και μετά μετωπική σύγκρουση του Παρισιού και της Ρώμης με το Βερολίνο και φώτισε ρωγμές στην ενότητα του μεγάλου συνασπισμού, καθώς έντονη ήταν και η δυσαρέσκεια των σοσιαλδημοκρατών και του ηγέτη τους αντικαγκελαρίου και υπουργού Οικονομίας, Γκάμπριελ.
Το time out του Σόιμπλε μπορεί να αποδειχθεί μοιραία πρωτοβουλία για τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών, καθώς η συμπαράσταση Ολάντ και Ρέντσι στην Ελλάδα έχει μεταφρασθεί σε άρνηση του σχεδίου του ενίσχυσης της λιτότητας - μείωσης των αρμοδιοτήτων της Κομισιόν. Τα παραπάνω πολλαπλασιάζουν το κόστος του σεναρίου ανάδειξης του Σόιμπλε σε μεταβατικό καγκελάριο μέχρι τις εκλογές του 2017.
kapopoulos@pegasus.gr
