ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: Γιατί ήρθε με τόσο μεγάλη καθυστέρηση αυτή η κριτική και μάλιστα στην πλέον κρίσιμη προεκλογική περίοδο; Τόσο καιρό που το κόμμα δεν λειτουργούσε σαν κόμμα και όλα καθορίζονταν από τους συσχετισμούς δυνάμεων των συνιστωσών, με υπόγειες διεργασίες, γιατί δεν υπήρξε αντίδραση; Χωρίς το πολιτικό ταλέντο του Αλ. Τσίπρα, αυτό το ιστορικό 36% ήταν εφικτό; Άλλο ερώτημα. Η συγκεκριμένη συνιστώσα δημιουργήθηκε αμέσως μετά τις δημοτικές εκλογές και η εμφάνισή της συνοδεύτηκε από ένα αυτοθαυμαστικό κείμενο για την επιτυχία της καμπάνιας (που είχαν αναλάβει αποκλειστικά στελέχη αυτής της συνιστώσας) και του αποτελέσματος στον Δήμο της Αθήνας! Οι άλλοι δήμοι και οι Περιφέρειες ήταν εκτός Ελλάδος; Δηλαδή χάσανε από τον... Πλατανιά μόνο με 1-0 και πανηγυρίζουν ακόμη που ανέστησαν τον Καμίνη, τον οποίο υποστήριξαν δύο κόμματα που αθροιστικά δεν ξεπερνούσαν το 8%! Πού είναι σήμερα η θαυμαστή δημοτική παράταξη που θριάμβευσε και ποιο το έργο της ως αξιωματική αντιπολίτευση;

ΣΤΗΝ κριτική που ασκούν οι διαφωνούντες και αποχωρήσαντες στον Τσίπρα για μνημονιακή στροφή ποια είναι η αντιπρότασή τους; Έπειτα από 17 ώρες σκληρής συνεδρίασης στη σύνοδο κορυφής της 12ης Ιουλίου, με το εγχώριο τραπεζικό σύστημα να λειτουργεί με ασφυκτικούς περιορισμούς και έχοντας την υποστήριξη για πρώτη φορά της Γαλλίας και της Ιταλίας, οι ηγεσίες των οποίων πιέστηκαν ασφυκτικά από την Ουάσιγκτον, τι καλύτερο μπορούσε να προκύψει που να κρατά τη χώρα ζωντανή και ικανή να παλέψει για την απελευθέρωσή της; Είχε εντολή ο πρωθυπουργός, ο οποίος είχε εκλεγεί με το 36% των ψήφων των Ελλήνων και μάλιστα σε κυβέρνηση συνεργασίας με τους ΑΝ.ΕΛΛ., να οδηγήσει τη χώρα σε ασύντακτη χρεοκοπία και σε υποχρεωτική έξοδο από το ευρώ;

ΑΣ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ πως έλεγε τελικά όχι. Τι θα γινόταν; Σύμφωνα με τους κοινοβουλευτικούς κανόνες και την πολιτική δεοντολογία, θα έπρεπε ο πρωθυπουργός να υποβάλει την παραίτησή του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να προκηρυχθούν νέες εκλογές με την οικονομία στην εντατική. Με τι πρόγραμμα θα μπορούσε να εμφανιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ; Μόνο με την πρόταση Σόιμπλε για έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη και πριμ αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης. Δηλαδή, να οδηγηθεί σε συντριπτική πολιτική ήττα και να υπογράψει την αριστερή παρένθεση!

ΠΟΙΑ η προσφορά όλων των στελεχών στο ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, όπου καμιά απόφαση δεν έγινε σεβαστή και το καταστατικό έμεινε στα αζήτητα; Είναι μόνο ευθύνη της ηγεσίας που η απόφαση των συνέδρων για διάλυση και ενσωμάτωση στον ΣΥΡΙΖΑ όλων των συνιστωσών δεν υλοποιήθηκε ποτέ; Πώς βρέθηκε, για παράδειγμα, ο Αντ. Νταβανέλος, που είχε λάβει προθεσμία να σκεφτεί αν η ΔΕΑ θα αυτοδιαλυθεί για να ενσωματωθεί, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας; Και τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, που υποτίθεται αντιπροσωπεύουν τους συνέδρους, τι έκαναν; Αντί να εργάζονται για τη διάλυση των συνιστωσών, έφτιαξαν άλλη μία, ώστε να επωφεληθούν από τους συσχετισμούς δυνάμεων και να θέσουν υπό ομηρία τον Αλέξη Τσίπρα; Ας σταματήσουμε εδώ.

ΜΟΝΟ με την ιδεολογία δεν παράγεις πολιτικό αποτέλεσμα σε ένα τόσο δύσκολο και εχθρικό, για την Αριστερά, παγκόσμιο περιβάλλον. Να θυμίσω σε όλους, τους τρεις βασικούς κανόνες πολιτικής και, ιδιαίτερα, πολιτικής με ευθύνη διακυβέρνησης. Πρώτον, το απολύτως αναγκαίο στοιχείο της επιτυχούς πολιτικής είναι μια μακροπρόθεσμη στρατηγική αντίληψη, βασισμένη στην προσεκτική ανάλυση όλων των σχετικών παραγόντων. Δεύτερον, ο πολιτικός οφείλει να υλοποιήσει το όραμα αυτό αναλύοντας ένα ευρύ φάσμα αντιφατικών και συχνά αλληλοσυγκρουόμενων πιέσεων, για να καταλήξει σε μια σαφή κατεύθυνση με ξεκάθαρους στόχους. Ο πολιτικός οφείλει να γνωρίζει πού οδηγεί η στρατηγική που ακολουθεί και γιατί. Και τρίτον, οφείλει να δρα στα απώτατα όρια του εφικτού, γεφυρώνοντας το κενό μεταξύ των εμπειριών και των φιλοδοξιών της κοινωνίας του. Ερωτώνται λοιπόν οι 53, ο πρόεδρος Παναγιώτης και η πρόεδρος Ζωή και όσοι άλλοι διαφωνούν, τι από όλα αυτά έλαβαν υπ' όψιν τους στην κριτική τους;


dchristou52@gmail.com