Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Εάν δεν μιλούσαμε για την τραγωδία της εισβολής και της κατοχής, το σήριαλ του περιουσιακού, που αφορά βασικά τις περιουσίες των Ελληνοκυπρίων προσφύγων, που εκδιώχθηκαν με βίαιο και βάναυσο τρόπο από τις πατρογονικές τους εστίες από τις ορδές του Αττίλα, θα ήταν θέμα που θα το συζητούσαμε έτσι για να περνά η …ώρα. Όμως πρόκειται για σοβαρότατο ζήτημα, που αφορά την καρδιά του Κυπριακού προβλήματος, όπως είναι επίσης και οι δημοκρατικές διαδικασίες που καταστρατηγούνται από την φιλοτουρκική διευθέτηση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας.
Ο Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης και τα μέλη της διαπραγματευτικής του ομάδας, διαφορετικά αντιλαμβάνονται τη «συμφωνία» για το θέμα, από τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί και τους συνεργάτες του. Η «συμφωνία» μεταξύ των δύο ηγετών προκάλεσε φρενίτιδα ενθουσιασμού στους οπαδούς της «όποιας λύσης», που είναι ταυτόχρονα και λάτρεις του κ. Ακιντζί, με αποτέλεσμα να προκληθεί μεγάλη σύγχυση. Βεβαίως, οι Τούρκοι δεν μας αφήνουν να πλήττουμε και με τις δηλώσεις τους προσγειώνουν ανώμαλα, ειδικά τους οπαδούς της «όποιας λύσης», οι οποίοι τις πλείστες φορές κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.
Λογικά, όταν επιχειρείται να επιλυθεί το θέμα των περιουσιών, ο ιδιοκτήτης ΠΡΕΠΕΙ να έχει τον πρώτο λόγο. Εάν επιθυμεί να κατοικήσει στην οικία από την οποία εκδιώχθηκε, πρέπει να έχει το δικαίωμα να το πράξει. Εάν επιθυμεί να πουλήσει την περιουσία του, επίσης πρέπει να δικαιούται να αποφασίσει ελεύθερα. Δικό του σπίτι είναι, το κάνει ότι θέλει και οι υπόλοιποι πρέπει να σιωπούμε.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση της κυπριακής τραγωδίας, ο «χρήστης» είναι καταπατητής και παράνομα κατοικεί στην κατοικία του πρόσφυγα. Και πάντα στη βάση των αρχών της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας, δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα. Διότι οι ιδιοκτήτες, με τη δύναμη των όπλων του Αττίλα, έχουν εξαναγκαστεί να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Δεν ήταν επιλογή τους. Εάν δεν έφευγαν θα ήταν τώρα μακαρίτες, όπως τόσοι άλλοι συμπατριώτες μας που αντιστάθηκαν και τώρα είναι νεκροί ή αγνοούμενοι.
Ο κατοχικός ηγέτης, που αναδείχθηκε σε «εθνικό ήρωα» στις ελεύθερες περιοχές ενώ στην πραγματικότητα είναι ένα «εργαλείο» του Ταγίπ Ερντογάν, όπως οι προκάτοχοί του, Ερογλου και Ταλάτ, δεν θα μπορούσε να δημοσιοποιήσει πιο ξεκάθαρη θέση για το περιουσιακό, από αυτήν που κατέθεσε την περασμένη Τετάρτη και δημοσιοποιήθηκε ευρύτατα από τον Φιλελεύθερο και άλλα μέσα ενημέρωσης.
Μέλημα του κ. Ακιντζί και της κατοχικής δύναμης που στηρίζει το παράνομο καθεστώς του, είναι μόνο οι χρήστες, δηλαδή οι Τουρκοκύπριοι και οι έποικοι καταπατητές των ελληνοκυπριακών περιουσιών. Για τους Ελληνοκύπριους ιδιοκτήτες δείχνει μόνο «συμπάθεια» ο εν λόγω κύριος.
Βεβαίως, για να είμαστε δίκαιοι πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι και οι Τουρκοκύπριοι ιδιοκτήτες, που εγκατέλειψαν τις περιουσίες τους στις ελεύθερες περιοχές, με εντολή της Αγκυρας, και με την βοήθεια των Βρετανών, έχουν τα ίσα δικαιώματα με τους Ελληνοκύπριους πρόσφυγες. Πρέπει και αυτοί να έχουν τον πρώτο λόγο για τις περιουσίες τους, τις οποίες σήμερα χρησιμοποιούν Ελληνοκύπριοι. Ο ιδιοκτήτης, Ελληνοκύπριος ή Τουρκοκύπριος, πρέπει να έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Όλα τα υπόλοιπα είναι μασκαραλίκια. Οι δημοκρατικές διαδικασίες πρέπει να γίνουν σεβαστές και δεν νοείται λύση που θα απαγορεύει την ελεύθερη διακίνηση, την ελεύθερη εγκατάσταση και το αναφαίρετο δικαίωμα στην ιδιοκτησία. Οποιαδήποτε «διευθέτηση» που θα παραβιάζει τις αρχές της Δημοκρατίας και της ελευθερίας αποτελεί συνταγή για συγκρούσεις, που θα επαναφέρουν το καθεστώς πολέμου, αν και η Τουρκία δεν εγκατέλειψε ποτέ τους πάγιους στόχους της. Είναι οι ίδιοι και απαράλλακτοι από το 1955 όταν ελήφθη η απόφαση για τη διχοτόμηση, στην οποία έχει προστεθεί και ο στόχος του παντοτινού ελέγχου του νησιού από την Αγκυρα.
Ο καθείς μπορεί να προτάξει ότι σε ένα συμβιβασμό όλοι υποχωρούν και όλοι είναι χαμένοι-κερδισμένοι. Πως γίνεται όμως σε αυτόν τον συμβιβασμό που επιχειρείται στο Κυπριακό να είναι πάντα χαμένοι οι Ελληνοκύπριοι, δεν μπορώ να το διανοηθώ. Οι Τούρκοι, που αποτελούν το 18% -άντε το 20%- του πληθυσμού, τα παίρνουν όλα. Θυμάμαι, όταν σε μία συνέντευξη Τύπου του Ταγίπ Ερντογάν στον ΟΗΕ, που τον είχα ρωτήσει γιατί δεν παραχωρεί τα ίδια δικαιώματα που ζητά για τους Τουρκοκύπριους και στους Κούρδους της Τουρκίας, απάντησε με οργή. Και μου είπε ότι στην Τουρκία ζουν μόνο Τούρκοι λέγοντας ότι και η σύζυγός του, που έχει δήθεν κουρδικές ρίζες, νοιώθει Τουρκάλα και έχει όλα τα δικαιώματα. Βεβαίως εκστόμισε ένα τεράστιο ψέμα, διέκοψε μετά από λίγο τη συνέντευξη και με αναζήτησε κατά την έξοδο από την αίθουσα για να μου εξηγήσει τα ανεξήγητα.
Η τουρκική στάση στο περιουσιακό είναι αποκαλυπτική για τις διαθέσεις της Αγκυρας και του ισλαμιστή ηγέτη της. Ο κ. Αναστασιάδης το γνωρίζει και φοβάμαι πως ότι και να πράξει θα είναι μάταιος ο κόπος του. Το ταγκό χορεύεται πάντα από δύο και προς το παρόν επιχειρεί να χορέψει μόνος του χωρίς επιτυχία…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Η επιστροφή μου στη Γενέτειρα μου Αναφωτία είναι πάντα όμορφη και γλυκιά. Αύριο Τρίτη, η Νεολαία του Συλλόγου ΕΝΩΣΙΣ διοργανώνει εκδήλωση για να παρουσιαστεί το νέο μου βιβλίο, που αφορά την τραγωδία της ελληνικής οικονομίας. Από τις στήλες του Φιλελεύθερου ευχαριστώ τους οργανωτές, τις νέες και τους νέους της Αναφωτίας και θα ήθελα να προσκαλέσω και τους αναγνώστες μου, που με τιμούν κάθε Κυριακή διαβάζοντας τις αιρετικές απόψεις μου. Είναι όλοι ευπρόσδεκτοι. Θα μιλήσουν για το βιβλίο μου ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας Αλέκος Παπαδόπουλος, ο πρώην δικαστής Γιώργος Πικής, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Νίκος Χριστοδουλίδης, ο καθηγητής Μάριος Ευρυβιάδης και οι συνάδελφοι Κώστας Βενιζέλος, Αριστείδης Βικέτος, Τάσος Παπαδόπουλος και Μιχάλης Παυλίδης.
