Ο άνθρωπος που τον εμπόδιζαν να βαδίσει, που του πρότειναν ένα
αλυσοδεμένο αύριο μίλησε. Ξημέρωσε η επόμενη μέρα του δημοψηφίσματος με
ένα ηχηρό ΟΧΙ ,που δεν πρόβλεψαν για άλλη μια φορά οι δημοσκοπήσεις,
σαν απάντηση από τη συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού. Τολμώ να
το χαρακτηρίσω ηρωικό αν και δεν μ´ αρέσουν οι βαρύγδουπες εκφράσεις.
Ποιός όμως μπορεί να αρνηθεί τη δύναμη της απάντησης ενός λαού ο οποίος μετά από την εξαθλίωση από τα μέτρα των τελευταίων χρόνων αντιμετώπισε μέσα σε εφτά μέρες μια άνευ προηγουμένου τρομοκρατία τόσο από τις απειλητικές και εκβιαστικές δηλώσεις των εκπροσώπων των θεσμών όσο και από τη μεγαλειώδη προπαγάνδα των εγχώριων συμμάχων τους. Το επιχείρημα "Ο κόσμος θα ψηφίσει Ναι για να μη χάσει και τα λίγα που έχει" έγινε στάχτη γιατί ο κόσμος γνωρίζει τελικά πως με την υποταγή θα χάσει όχι μόνο το ελάχιστο εισόδημα αλλά και την αξιοπρέπειά του. Θα χάσει τη δυνατότητα να αποφασίζει για την τύχη του, θα χάσει τη δυνατότητα να υπάρχει. Και όλα έχουν ένα όριο κυρίες και κύριοι.
Ο Ελληνικός λαός ήρθε αντιμέτωπος άμεσα και βίαια με τα σκληρά δόντια του νεοφιλελεύθερου δόγματος κι ένα από τα κέρδη του δημοψηφίσματος είναι πως τώρα κανεις δεν μπορεί να ισχυριστεί πως δεν γνωρίζει πόσο αδίστακτοι είναι. Οπως φαίνεται όμως διανύουμε μέρες ταχείας ωρίμανσης ως κοινωνία.
Με κλειστές τράπεζες και τα ιδιωτικά κανάλια να απειλούν να στοχοποιούν να ψεύδονται , να συναγωνίζεται το ένα το άλλο για το ποιος θα περιγράψει με δραματικότερους τόνους την κατάσταση ποιος θα υπερασπιστεί το ΝΑΙ της υποτελειας με μεγαλύτερο σθένος ποιος θα αποπροσανατολίσει πιο αποτελεσματικά. Η δική μου η γενιά δεν είχε ζήσει έως τώρα μερες τέτοιας μαύρης προπαγάνδας.
Απέναντι της η κυβέρνηση είχε όλο το σύστημα. Τους δανειστές τους ολιγάρχες την ΕΚΤ τους φιλελευθερους τους "σοσιαλιστές " , το μιντιακό σύστημα τους εργοδότες που εκβίαζαν τους εργαζόμενους με απολυση στην περίπτωση που ψηφίσουν ΟΧΙ.
Μαζί της η κυβέρνηση ως πραγματικά μόνο μα συγκινητικό σύμμαχο όμως είχε τον λαό της και τους ολοένα και περισσότερο αφυπνισμένους λαούς της Ευρώπης , του κόσμου. Την ώρα που η ΕΚΤ έκοβε πραξικοποιηματικά τη ρευστότητα εν μέσω δημοψηφίσματος οι πολίτες παρά τον δικαιολογημένο φόβο στήριξαν σιωπηλά την κυβέρνηση.
Την ώρα που ο Μπογδάνος έχυνε δάκρυα μπροστά στις κάμερες Γερμανικού δικτύου εκλιπαρωντας να περασουν τα μέτρα που θα μας γονατίσουν, ο Shantel κυμάτιζε τη γαλανόλευκη με το ΟΧΙ μπροστά σε 30.000 θεατές στη συναυλία του στις Βρυξέλλες σκηνοθέτες ,φιλόσοφοι ,οικονομολόγοι διεθνούς εμβέλειας έστελναν μηνύματα συμπαράστασης. Την ώρα που ο Ρουβάς κραύγαζε κακόηχα το κείμενο των δανειστών ο Μικρούτσικος, ο Μάλαμας, ο Ιωαννίδης, η Βιτάλη , ο Θηβαίος και πολλοί άλλοι καλλιτέχνες τραγουδούσαν τα λόγια των ποιητών απέναντι σε δακρυσμένα από υπερηφάνια και αποφασιστικότητα μάτια.
Την ώρα που τα δεκάδες χορηγούμενα σποτάκια του ΝΑΙ αποτελούσαν τον πρόλογο κάθε τραγουδιού που επιχειρούσες να ακούσεις μέσα από το YouTube οι πολίτες της ευρώπης έστηναν κάλπες στις πλατείες τους και σχημάτιζαν ουρές για να το δικό τους ΟΧΙ. Την ώρα που οι εκπρόσωποι του ΝΑΙ χαρακτήριζαν υποκριτικά απολυταρχικό το καθεστώς της κυβέρνησης οι πολίτες καλωσόριζαν τη μοναδική ευκαιρία που τους δόθηκε να εκφραστούν δημοκρατικά να μιλήσουν να πουν οι ίδιοι στον Σόιμπλε τη Μέρκελ και τον Ντάισεμπλουμ ΟΧΙ. Την ώρα που ο ΣΚΑΙ απειλούσε πως έρχεται το κούρεμα καταθέσεων και παραβίαζε κατάφορα τη νομοθεσία οι πολίτες έβγαιναν σε όποιο μέσο μπορούσαν και ξεμπρόστιαζαν την προπαγάνδα τους.
Την ώρα που η Αντιγόνη Λυμπεράκη του Ποταμιού προειδοποιούσε πως οι φτωχοί δεν ψηφίζουν σωστά, οι πολιτες με τις άδειες τσέπες δεν αμφέβαλαν πως είχαν το δίκιο με το μέρος τους. Με λίγα λόγια, το σύστημα της διαπλοκής έβγαλε τα υπερόπλα του και οι πολίτες απλά τους έβγαλαν τη γλώσσα παίζοντας πινκ πονκ με τις σφαίρες.
Όποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση θα τον προσπεράσει η ιστορία. Το δημοψήφισμα έριξε και τις τελευταίες μάσκες στο πάτωμα. Τόσο των ευρωπαίων ηγετών οι οποίοι φερθηκαν πραξικοποιηματικά κάνοντας φαναιρό πως ούτε μια ήπια σοσιαλδημοκρατία δεν θέλουν να κάνουν δεκτή , όσο και των εγχώριων υποστηρικτών αλλά και των επίδοξων μνηστήρων που είναι έτοιμοι να εκτελέσουν τις διαταγές των Βρυξελλών.
Καθόλου εύκολα δεν είναι τα πράγματα. Κάθε άλλο. Δεν είμαστε αφελείς να πιστεύουμε πως η ευρώπη των ολίγων θα καταθέσει τα όπλα μπροστα. στο ΟΧΙ του ελληνικού λαού και η κυβέρνηση προφανώς έγινε ακόμα πιο ενοχλητική στην προσπάθειά της να διαφυλάξει τη δημοκρατία. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο πολιτικός σεισμός θα φέρει ισχυρές μετασεισμικές δονήσεις.
Γίαυτό είναι ζητούμενο για την κυβέρνηση να καταφέρει να κρατήσει τον κόσμο δίπλα της στη συνέχεια του δύσκολου αγώνα και να θέσει τους πολιτικούς αρχηγούς προ των ευθυνών τους. Δεν είναι εύκολα τα πράγματα. Είναι όμως για πρώτη φορά πεντακάθαρα στα μάτια του κόσμου χάρη στο πείσμα του Αλέξη Τσίπρα και της κυβέρνησης να παίξουν το χαρτί της δημοκρατίας, το χαρτί της αριστεράς το χαρτί της εντιμότητας. Και χάρη στους ανθρώπους του αγώνα που ανταποκρίθηκαν. Αυτό το εισέπρξε ο κόσμος και ανταπέδωσε, κινητοποιήθηκε, αντιστάθηκε. Όσο κι αν χρησιμοποιήθηκαν οι πολίτες ως κομπάρσοι στα γελοία δελτία τους με τις ουρές στα ΑΤΜ, τους ξεμπρόστιασαν όλους πίσω απ´ την κάλπη.
Και το Όχι είχε πολλαπλούς αποδέκτες. Δεν σας ακούμε δεν σας πιστεύουμε δεν μας εκφράζετε, δεν θα μας εξοντώσετε. Ή θα σταθείτε δίπλα στον λαό που αναστενάζει ή θα ζείτε ανάμεσά μας αόρατοι.
Και ο πιο δύσκολος αγώνας για τη διεκδίκηση μιας δημοκρατικής Ευρώπης μόλις άρχισε. Όπως είπε ο σκηνοθέτης Εμιρ Κουστουρίτσα «Το δημοψηφισμα ενδυναμώνει το 'εθνικό σώμα' σας απο τα βακτήρια που θέλουν να τα καταστρέψουν. Αν γίνουν οι εταίροι πιο ευέλικτοι απέναντί σας, η Ευρώπη θα γίνει ένας ωραίος τόπος για να ζει κανείς».
Ποιός όμως μπορεί να αρνηθεί τη δύναμη της απάντησης ενός λαού ο οποίος μετά από την εξαθλίωση από τα μέτρα των τελευταίων χρόνων αντιμετώπισε μέσα σε εφτά μέρες μια άνευ προηγουμένου τρομοκρατία τόσο από τις απειλητικές και εκβιαστικές δηλώσεις των εκπροσώπων των θεσμών όσο και από τη μεγαλειώδη προπαγάνδα των εγχώριων συμμάχων τους. Το επιχείρημα "Ο κόσμος θα ψηφίσει Ναι για να μη χάσει και τα λίγα που έχει" έγινε στάχτη γιατί ο κόσμος γνωρίζει τελικά πως με την υποταγή θα χάσει όχι μόνο το ελάχιστο εισόδημα αλλά και την αξιοπρέπειά του. Θα χάσει τη δυνατότητα να αποφασίζει για την τύχη του, θα χάσει τη δυνατότητα να υπάρχει. Και όλα έχουν ένα όριο κυρίες και κύριοι.
Ο Ελληνικός λαός ήρθε αντιμέτωπος άμεσα και βίαια με τα σκληρά δόντια του νεοφιλελεύθερου δόγματος κι ένα από τα κέρδη του δημοψηφίσματος είναι πως τώρα κανεις δεν μπορεί να ισχυριστεί πως δεν γνωρίζει πόσο αδίστακτοι είναι. Οπως φαίνεται όμως διανύουμε μέρες ταχείας ωρίμανσης ως κοινωνία.
Με κλειστές τράπεζες και τα ιδιωτικά κανάλια να απειλούν να στοχοποιούν να ψεύδονται , να συναγωνίζεται το ένα το άλλο για το ποιος θα περιγράψει με δραματικότερους τόνους την κατάσταση ποιος θα υπερασπιστεί το ΝΑΙ της υποτελειας με μεγαλύτερο σθένος ποιος θα αποπροσανατολίσει πιο αποτελεσματικά. Η δική μου η γενιά δεν είχε ζήσει έως τώρα μερες τέτοιας μαύρης προπαγάνδας.
Απέναντι της η κυβέρνηση είχε όλο το σύστημα. Τους δανειστές τους ολιγάρχες την ΕΚΤ τους φιλελευθερους τους "σοσιαλιστές " , το μιντιακό σύστημα τους εργοδότες που εκβίαζαν τους εργαζόμενους με απολυση στην περίπτωση που ψηφίσουν ΟΧΙ.
Μαζί της η κυβέρνηση ως πραγματικά μόνο μα συγκινητικό σύμμαχο όμως είχε τον λαό της και τους ολοένα και περισσότερο αφυπνισμένους λαούς της Ευρώπης , του κόσμου. Την ώρα που η ΕΚΤ έκοβε πραξικοποιηματικά τη ρευστότητα εν μέσω δημοψηφίσματος οι πολίτες παρά τον δικαιολογημένο φόβο στήριξαν σιωπηλά την κυβέρνηση.
Την ώρα που ο Μπογδάνος έχυνε δάκρυα μπροστά στις κάμερες Γερμανικού δικτύου εκλιπαρωντας να περασουν τα μέτρα που θα μας γονατίσουν, ο Shantel κυμάτιζε τη γαλανόλευκη με το ΟΧΙ μπροστά σε 30.000 θεατές στη συναυλία του στις Βρυξέλλες σκηνοθέτες ,φιλόσοφοι ,οικονομολόγοι διεθνούς εμβέλειας έστελναν μηνύματα συμπαράστασης. Την ώρα που ο Ρουβάς κραύγαζε κακόηχα το κείμενο των δανειστών ο Μικρούτσικος, ο Μάλαμας, ο Ιωαννίδης, η Βιτάλη , ο Θηβαίος και πολλοί άλλοι καλλιτέχνες τραγουδούσαν τα λόγια των ποιητών απέναντι σε δακρυσμένα από υπερηφάνια και αποφασιστικότητα μάτια.
Την ώρα που τα δεκάδες χορηγούμενα σποτάκια του ΝΑΙ αποτελούσαν τον πρόλογο κάθε τραγουδιού που επιχειρούσες να ακούσεις μέσα από το YouTube οι πολίτες της ευρώπης έστηναν κάλπες στις πλατείες τους και σχημάτιζαν ουρές για να το δικό τους ΟΧΙ. Την ώρα που οι εκπρόσωποι του ΝΑΙ χαρακτήριζαν υποκριτικά απολυταρχικό το καθεστώς της κυβέρνησης οι πολίτες καλωσόριζαν τη μοναδική ευκαιρία που τους δόθηκε να εκφραστούν δημοκρατικά να μιλήσουν να πουν οι ίδιοι στον Σόιμπλε τη Μέρκελ και τον Ντάισεμπλουμ ΟΧΙ. Την ώρα που ο ΣΚΑΙ απειλούσε πως έρχεται το κούρεμα καταθέσεων και παραβίαζε κατάφορα τη νομοθεσία οι πολίτες έβγαιναν σε όποιο μέσο μπορούσαν και ξεμπρόστιαζαν την προπαγάνδα τους.
Την ώρα που η Αντιγόνη Λυμπεράκη του Ποταμιού προειδοποιούσε πως οι φτωχοί δεν ψηφίζουν σωστά, οι πολιτες με τις άδειες τσέπες δεν αμφέβαλαν πως είχαν το δίκιο με το μέρος τους. Με λίγα λόγια, το σύστημα της διαπλοκής έβγαλε τα υπερόπλα του και οι πολίτες απλά τους έβγαλαν τη γλώσσα παίζοντας πινκ πονκ με τις σφαίρες.
Όποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση θα τον προσπεράσει η ιστορία. Το δημοψήφισμα έριξε και τις τελευταίες μάσκες στο πάτωμα. Τόσο των ευρωπαίων ηγετών οι οποίοι φερθηκαν πραξικοποιηματικά κάνοντας φαναιρό πως ούτε μια ήπια σοσιαλδημοκρατία δεν θέλουν να κάνουν δεκτή , όσο και των εγχώριων υποστηρικτών αλλά και των επίδοξων μνηστήρων που είναι έτοιμοι να εκτελέσουν τις διαταγές των Βρυξελλών.
Καθόλου εύκολα δεν είναι τα πράγματα. Κάθε άλλο. Δεν είμαστε αφελείς να πιστεύουμε πως η ευρώπη των ολίγων θα καταθέσει τα όπλα μπροστα. στο ΟΧΙ του ελληνικού λαού και η κυβέρνηση προφανώς έγινε ακόμα πιο ενοχλητική στην προσπάθειά της να διαφυλάξει τη δημοκρατία. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο πολιτικός σεισμός θα φέρει ισχυρές μετασεισμικές δονήσεις.
Γίαυτό είναι ζητούμενο για την κυβέρνηση να καταφέρει να κρατήσει τον κόσμο δίπλα της στη συνέχεια του δύσκολου αγώνα και να θέσει τους πολιτικούς αρχηγούς προ των ευθυνών τους. Δεν είναι εύκολα τα πράγματα. Είναι όμως για πρώτη φορά πεντακάθαρα στα μάτια του κόσμου χάρη στο πείσμα του Αλέξη Τσίπρα και της κυβέρνησης να παίξουν το χαρτί της δημοκρατίας, το χαρτί της αριστεράς το χαρτί της εντιμότητας. Και χάρη στους ανθρώπους του αγώνα που ανταποκρίθηκαν. Αυτό το εισέπρξε ο κόσμος και ανταπέδωσε, κινητοποιήθηκε, αντιστάθηκε. Όσο κι αν χρησιμοποιήθηκαν οι πολίτες ως κομπάρσοι στα γελοία δελτία τους με τις ουρές στα ΑΤΜ, τους ξεμπρόστιασαν όλους πίσω απ´ την κάλπη.
Και το Όχι είχε πολλαπλούς αποδέκτες. Δεν σας ακούμε δεν σας πιστεύουμε δεν μας εκφράζετε, δεν θα μας εξοντώσετε. Ή θα σταθείτε δίπλα στον λαό που αναστενάζει ή θα ζείτε ανάμεσά μας αόρατοι.
Και ο πιο δύσκολος αγώνας για τη διεκδίκηση μιας δημοκρατικής Ευρώπης μόλις άρχισε. Όπως είπε ο σκηνοθέτης Εμιρ Κουστουρίτσα «Το δημοψηφισμα ενδυναμώνει το 'εθνικό σώμα' σας απο τα βακτήρια που θέλουν να τα καταστρέψουν. Αν γίνουν οι εταίροι πιο ευέλικτοι απέναντί σας, η Ευρώπη θα γίνει ένας ωραίος τόπος για να ζει κανείς».
