Το υψηλού ρίσκου γεωπολιτικό
παιχνίδι της Τουρκίας με τους βομβαρδισμούς κατά του «Ισλαμικού κράτους»
και μαχητών του ΡΚΚ ουδεμία σχέση έχει με τη «μάχη κατά της
τρομοκρατίας»
Για τρίτη συνεχόμενη ημέρα, η
τουρκική αεροπορία βομβάρδισε θέσεις των φανατικών σουνιτών του
«Ισλαμικού κράτους» στη Συρία, όσο και στρατόπεδα των Κούρδων μαχητών
του εκτός νόμου Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) στο όρος Καντίλ
στο Ιρακινό Κουρδιστάν.Οι διμέτωπες πολεμικές επιχειρήσεις των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων
κατά των Κούρδων, αλλά και κατά του «Ισλαμικού κράτους», διεξάγονται στο
όνομα του «αγώνα κατά της τρομοκρατίας», αν και όλα δείχνουν ότι η
στροφή 180 μοιρών της πολιτικής Ερντογάν αποσκοπεί σε αλλαγή των
συσχετισμών, τόσο στο έδαφος της Συρίας όσο και στο εσωτερικό της
Τουρκίας, εν όψει των πρόωρων εκλογών που στοχεύουν αποκλειστικά στην
κατάκτηση της αυτοδυναμίας από το κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και
Ανάπτυξης (AKP).Προφάσεις εν αμαρτίαις
Με άλλα λόγια, η μάχη κατά της τρομοκρατίας είναι προσχηματική. Αλλωστε, είναι πολύ πρόσφατος ο διάλογος που έκαναν οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες (ΜΙΤ) με τον Οτσαλάν και τους Κούρδους «τρομοκράτες», για να σιγήσουν τα όπλα στο Τουρκικό Κουρδιστάν και να υπογραφεί ειρηνευτική συμφωνία, ενώ επίσης μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες οι ίδιες σκοτεινές υπηρεσίες ενίσχυαν με κάθε τρόπο τους τρομοκράτες του «Χαλιφάτου».Η ΜΙΤ επέτρεπε τουλάχιστον τα δύο τελευταία χρόνια τη διέλευση όπλων, εφοδίων και μαχητών από το τουρκικό έδαφος προς τη Συρία, ενισχύοντας το «Ισλαμικό κράτος» που τώρα, αίφνης, θέλει να καταπολεμήσει.
Η αλλαγή της τουρκικής πολιτικής έγινε υπό το βάρος τριών νέων δεδομένων που ανάγκασαν τον Ερντογάν να αλλάξει ρότα και να πλεύσει σε άγνωστα και επικίνδυνα νερά:
1. Η νίκη του φιλοκουρδικού κόμματος της Τουρκίας HDP στις πρόσφατες εκλογές και η ιστορική είσοδός του στη Βουλή, καθώς ξεπέρασε για πρώτη φορά το συνταγματικό όριο του 10%, στέρησε από το κυβερνών επί 12 χρόνια AKP την απόλυτη πλειοψηφία στην τουρκική εθνοσυνέλευση. Οι συνομιλίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας βαίνουν άκαρπες και μόνη λύση για τον Ερντογάν είναι η φυγή προς τα εμπρός. Η προβολή ισχύος που πραγματοποιεί η Τουρκία δεν αφορά την τρομοκρατία, αλλά υπακούει αποκλειστικά στα στενά κομματικά συμφέροντα του AKP και την με κάθε τίμημα ανάγκη των ισλαμο-συντηρητικών να ανακτήσουν την απόλυτη πλειοψηφία στο νέο κοινοβούλιο.
Τώρα, πιέζουν το HDP να «αποκηρύξει την τρομοκρατία» και στελέχη του AKP θέτουν θέμα απαγόρευσης του κόμματος. «Λαγός» του Ερντογάν έγινε ο ηγέτης των Γκρίζων Λύκων, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, ο οποίος ζήτησε ήδη επισήμως από το Συνταγματικό Δικαστήριο να εξετάσει να τεθεί εκτός νόμου το HDP. Δεν είναι βέβαιο ότι ελεγχόμενο συνταγματικό δικαστήριο θα προχωρήσει άμεσα σε αυτή την απόφαση που θα σημάνει μεταξύ άλλων την επιστροφή της Τουρκίας στον εμφύλιο σπαραγμό. Ωστόσο, η εξέλιξη αυτή λειτουργεί ως αφόρητη πίεση και συμβάλλει, μαζί με άλλα μέτρα όπως οι μαζικές συλλήψεις Κούρδων και αριστερών, η λογοκρισία και ο έλεγχος των ΜΜΕ, αλλά και η επικράτηση ακραίων ομάδων στο εσωτερικό του ΡΚΚ εις βάρος των μετριοπαθών, στο «ροκάνισμα» της εκλογικής δύναμης του HDP.
Ο αποκλεισμός των Κούρδων από το νέο Κοινοβούλιο - είτε με το συνταγματικό όπλο της απαγόρευσης είτε με ένα εκλογικό αποτέλεσμα κάτω του 10%, θα επιτρέψει στον Νταβούτογλου να κατακτήσει και πάλι την απόλυτη πλειοψηφία. Χθες, ο ηγέτης του HDP, Σελαχαντίν Ντεμιρτάς, με μήνυμά του στο Twitter υποστήριξε ότι «ένας από τους σκοπούς των επιχειρήσεων από αέρος, εδάφους και μέσω των ΜΜΕ που διεξάγονται τώρα, είναι να υπονομεύσουν το HDP στις πρόωρες εκλογές». Η άνοδος της εθνικιστικής ρητορείας και οι πολεμικές επιχειρήσεις επαναπατρίζουν επίσης στο AKP κρίσιμες ψήφους που έλαβε το εθνικιστικό MHP του Μπαχτσελί, συμβάλλοντας επικουρικά στον στόχο της αυτοδυναμίας.
2. Οι νίκες των Κούρδων της Συρίας κατά του «Ισλαμικού κράτους» που σηματοδοτήθηκαν από τη μάχη στο Κομπάνι και την υποστήριξη των ΗΠΑ στους αντάρτες του YPG (των κουρδικών δυνάμεων αυτοάμυνας της Συρίας) πρόβαλαν άμεσα το ενδεχόμενο να δημιουργηθεί στα νότια σύνορα της Τουρκίας, ένα ακόμα, μετά το Ιρακινό Κουρδιστάν, κρατικό μόρφωμα των Κούρδων που θα επηρέαζε τους κουρδικούς πληθυσμούς στο εσωτερικό της Τουρκίας. Τώρα, με πρόσχημα τον πόλεμο κατά του «Ισλαμικού κράτους» η Τουρκία θέλει να δημιουργήσει μια ζώνη ασφαλείας στα σύνορά της με τη Συρία, αποτρέποντας τους Κούρδους της περιοχής να παγιώσουν τα εδαφικά τους κέρδη.
Οι μικρής κλίμακας βομβαρδισμοί που έκανε το τουρκικό πυροβολικό κατά θέσεων των Κούρδων της Συρίας είναι μια σαφής προειδοποίηση που δεν χωράει καμία αμφιβολία για τον πραγματικό στόχο της Αγκυρας. Χθες, οι Τούρκοι διέψευσαν -όχι ιδιαίτερα πειστικά- ότι βομβάρδισαν θέσεις των Κούρδων της Συρίας, αλλά ταυτόχρονα ο Νταβούτογλου έθεσε τους όρους του στο PYD, το οποίο συνδέεται με το ΡΚΚ: «Το PYD θα μπορούσε να έχει μια θέση στη νέα Συρία αν δεν ενοχλεί την Τουρκία, αν διακόψει όλες τις σχέσεις του με το καθεστώς Ασαντ και αν συνεργαστεί με τις δυνάμεις της (συριακής, ένοπλης) αντιπολίτευσης».
3. Ο τρίτος στόχος των Τούρκων είναι η ανάσχεση της επιρροής του «Ισλαμικού κράτους», το οποίο από προστατευόμενη οργάνωση άρχισε να αυτονομείται από την Αγκυρα. Η δημιουργία ζώνης ασφαλείας στη Βόρεια Συρία μέσω των βομβαρδισμών θα επιτρέψει στην Τουρκία να απομακρύνει τους φανατικούς ισλαμιστές από τα σύνορά της και θα προωθήσει στη θέση των τρομοκρατών σουνιτών άλλες ένοπλες σουνιτικές ομάδες της συριακής αντιπολίτευσης που ελέγχονται πλήρως από την Αγκυρα, όπως ο «Ελεύθερος Συριακός Στρατός», τον οποίο εξοπλίζουν και εκπαιδεύουν Τούρκοι και Αμερικανοί.
Η Τουρκία αλλάζει τα δεδομένα τόσο στο εσωτερικό της όσο και στον συριακό εμφύλιο, με ένα παιχνίδι υψηλού ρίσκου και αβέβαιου αποτελέσματος που αν αποτύχει, όπερ και το πιθανότερο, μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη αστάθεια, αν όχι χάος σε ολόκληρη την περιοχή.
