Η Προδοσία.. Το Λάθος.. Ο Ελιγμός...
H θέση για επιστροφή σε Εθνικό Νόμισμα είναι χρήσιμα εθνικά θέση στον βαθμό που αποτελεί Εθνικό σχέδιο το οποίο συγκεντρώνει το μέγιστο της εθνικής συναίνεσης. Η Αριστερά κατέθεσε πρώτη την ρήση πως όταν τα προβλήματα χρήζουν εθνικής διάστασης οι λύσεις είναι πάντα και μόνο εθνικές . Κατα συνέπεια την λογική δεν την ακυρώνει μόνο η προπαγάνδα αλλα και οι εμμονές σε κοντόθωρες λογικές. Διαβάζοντας το άρθρο παρέμβαση του Κου Λαπαβίτσα σαφείς απαντήσεις δεν υπάρχουν στα ζητήματα που ταλανίζουν την Ελληνική Κοινωνία και αυτό το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα χωρίς την όποια οικονομική εξειδίκευση. Εκτος αν ο ιός της δημιουργικής ασάφειας είναι μεταδοτικός.Αν κάποιος το πάγει παραπέρα λίγο και εξετάσει τι έλεγαν οι σοβαροί οικονομολόγοι που επικαλείται ο Κος Λαπαβίτσας σε προγενέστερο χρόνο η σύγχυση του θα μεγαλώσει ακόμα περισσότερο. Η Διαλεκτική αποτελεί το πεδίο που προσέφερε πάντα την Ηγεμονία στην Αριστερά.Οσες φορές την απαρνήθηκε επι Ελλαδικού εδάφους, όσες φορές υιοθέτησε κουτβικές λογικές ή λογικές μια πεφωτισμένη μειοψηφίας η Αριστερά οδήγησε τον ελληνικό λαό σε τραγωδίες, ως και το λαϊκό κίνημα.Και μιας και μιλάμε για ιδεολογική τρομοκρατία να μας εξηγήσουν πολλοί σύντροφοι τι σήμαινε σε χαλεπούς καιρούς να αναγιγνώσκεις την Αυγή ή το περιοδικό Αντί.Τι επίθετα έσερνες στο κατόπι σου και τι συνεπαγόταν στην ζήση σου. Το σύνδρομο της δήλωσης μετανοίας σύντροφοι σας ταλανίζει ακόμα και ως φάντασμα σας καταδιώκει..Τότες ήσαν οι δηλωσίες και οι ανανήψαντες τα θύματα της λογικής της κομματικής ορθότητας της ιδεολογικής καθαρότητας. Σήμερα είναι οι χτεσινοί συντροφοι οι οποίοι σήμερα έχασαν την Τσίπα τους λόγω Τσίπρα. Η Μιζέρια στο απόγειο της μέσα πο λογικές υπερτίμησης και υποτίμησης με την αυταπάτη στο απαύγασμα της.
Η Σχέση Αριστεράς με τον λαό είναι σχέση αμφίδρομη. Η ανοίγεσαι στον λαό ή καθίστασαι ιδεολογικό απολίθωμα. Αν φοβάσαι δεν υπάρχει λόγος και να παλεύεις έχεις ηττηθεί ήδη πόσο δε αν φοβάσαι τον φόβο σου και το δείχνεις. Φυσικά και δεν συντρέχει λόγος να πιστεύουμε πως η παράλληλη δομή εντός ελλαδικού χώρου και όσοι την αποτελούν και την υπηρετούν στοχεύουν στην ομαλότητα. Φυσικά και δεν μπορούμε να περιμένουμε έξωθεν βοήθεια , ουκ ολίγες φορές θυσιαστήκαμε στον βωμό της γεωπολιτικής, ουκ ολίγες φορες χρησιμεύσαμε ως άλλοθι.
Οι δυνατότητες υπήρχαν όλες και υπάρχουν παρά τα σοβαρά εμπόδια για μια πολιτική που θα παράγει μια διαφορετική κατάσταση στη χώρα μας. Η ζωή , πάντα επιλύει τις περιπλοκές που παράγει, αν λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ στοχεύει να μετακινηθεί σε ένα κόμμα διαχειρίσης ή μεταρρύθμισης ου σημερινού αποτυχημένου μοντέλου ανάπτυξης της Ελλάδας πολύ σύντομα θα εξαφανισθεί πολιτικά Ομως ενα μοντέλο ανάπτυξης δεν χτίζεται απο την μια μερα στην άλλοι καις αφήκουν οι Κομματικοί διαφωτιστες τα παιχνίδια επι χάρτου, που είναι στην πραγματικότητα παιχνίδια πάνω στην ρημαγμένη Ελληνική κοινωνία. Το να χάσει ένας αριστερός χώρος την εμπιστοσύνη του λαού σημαίνει και την αυτόματη εξαΰλωση του .Γνωρίζουν άπαντες τι πρόσφερε η διαφώτιση του ΚΚΕ περί της συμφωνίας της Βάρκιζας και τι παρήγαγε στο λαικό κίνημα. Όπως γνωρίζουν άπαντες και τι προκάλεσαν οι διασπάσεις σε επίπεδο κοινωνίας, ποιούς ξύπνησαν, ποιούς ενδυνάμωσαν, ποιους νεκρανάστησαν. Κατέχουν δε και ποιούς θρόνιασαν στον σβέρκο μας και για πόσες δεκαετίες. .
Η Ελλάδα εκ της συστάσεως της ως κρατική οντότητα είναι χώρα προτεκτοράτο, χώρα -αποικία χρέους . Η Ανατροπή της κατάστασης αυτής θέλει συστηματική και μεθοδική εργασία σε πολλά επίπεδα.Το νόμισμα αποτελεί ενα απο τα εργαλεία της όχι όμως το μοναδικό. Κανείς μας δεν πλανάται για το ευρώ όπως κανείς μας δεν πλανάται για την δραχμή, την νέα δραχμή την υποτιμημένη κατα 40% - 50% σε σχέση με το ευρώ. ( Η κίνηση αυτή θα προκαλούσε ασφαλώς αύξηση του πληθωρισμού «που θα πρέπει όμως να εκληφθεί ως το αναγκαίο κακό για την έξοδο από την κρίση».(Ζακ Σαπίρ.))
Σχόλιο σε άρθρο «Στον άνω βυθό» (Παπαδιαμάντης)
