Ως «ανόητη και
αντιπαραγωγική» χαρακτήρισε την απόφαση της κυβέρνησης του Καναδά να
καταστήσει «έγκλημα μίσους» το μποϊκοτάζ ενάντια στο Ισραήλ, ο βρετανός
δημοσιογράφος Ρόμπερτ Φισκ σε άρθρο του στην εφημερίδα The Independent.«Ποτέ δεν συμπαθούσα τα μποϊκοτάζ. Εκείνο ενάντια στην Ιταλία
επειδή εισέβαλε στην Αβησσυνία (σσ. Αιθιοπία) δεν λειτούργησε. Ούτε το
εμπάργκο όπλων στην Ισπανία. Ακόμη δεν είμαι βέβαιος ότι το μποϊκοτάζ
στη Νότιο Αφρική βοήθησε να τερματιστεί το απαρτχάιντ. Περισσότερο
πιστεύω ότι οι λευκοί ρατσιστές απλά συνειδητοποίησαν ότι ήταν
απελπιστικά λιγότεροι από τους μαύρους στη Νότιο Αφρική και ότι το
παιχνίδι είχε τελειώσει. Και ακόμη δεν έχω πειστεί ότι το μποϊκοτάζ
ενάντια στο Ισραήλ, ακόμη και αν τρομάζει τους δεξιούς τρελούς της
κυβέρνησης Νετανιάχου, θα επιτύχει τη λύση των δύο κρατών, των
ανθρωπίνων δικαιωμάτων για τους Παλαιστινίους κτλ» γράφει ο Φισκ.
Αλλά στον Καναδά «και στην κυριολεξία τρίβω τα μάτια μου όταν το διαβάζω αυτό» συνεχίζει ο βρετανός αρθρογράφος, «η εντελώς φιλοϊσραηλινή συντηρητική κυβέρνηση του Στίβεν Χάρπερ σκοπεύει
να κατατάξει το μποϊκοτάζ του Ισραήλ στα "εγκλήματα μίσους". Αυτό δεν
είναι μόνο αστείο, ανόητο, ανούσιο και ρατσιστικό επειδή υποθέτει ότι
όποιος αντιτίθεται στις επιθετικές και άδικες πολιτικές της αρπαγής γης
του Ισραήλ στη Δυτική Όχθη είναι αντισημίτης, αλλά επίσης είναι και
αντιδημοκρατικό».
Και προσθέτει: «Όσοι πιστεύουν στη μή βία πάντα ενστερνίζονται
τις δράσεις μποϊκοτάζ βασιζόμενοι στην ιδέα ότι η οικονομική πίεση και
όχι οι βόμβες είναι ένας ηθικός τρόπος για να ασκήσεις πιέσεις σε μία
χώρα που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Ωστόσο ο Χάρπερ, ο οποίος σίγουρα
θα εκλεγόταν στην Κνεσέτ αν ήταν Ισραηλινός, το τράβηξε τόσο πολύ που
σε πρόσφατη επίσκεψή του στην Ιερουσαλήμ είπε ότι ακόμη και οι
επικρίσεις ενάντια στο Ισραήλ συνιστούν μία μορφή αντισημιτισμού».
Oπως εξηγεί ο Φισκ, με αυτή την απόφαση, η κυβέρνηση Χάρπερ
ουσιαστικά λέει στους Καναδούς ότι θα δείξει «μηδενική ανοχή» σε όσους
προτείνουν το μποϊκοτάζ του Ισραήλ.
«Μηδενική ανοχή εναντία σε όσους επιθυμούν να μποϊκοτάρουν ένα
έθνος του οποίου ο στρατός έσφαξε περισσότερους από 2000 Παλαιστινίους
στη Γάζα το περασμένο καλοκαίρι; Αλήθεια;» γράφει χαρακτηριστικά ο
Φισκ. Αν το κοινοβούλιο του Καναδά περάσει αυτό τον νόμο, τότε πολλές
οργανώσεις στη χώρα, μεταξύ αυτών η Ενωμένη Εκκλησία του Καναδά, θα
βρεθούν αντιμέτωπες με διώξεις. Δηλαδή, σύμφωνα με τον Φισκ, ο Καναδάς
θα δείξει «μηδενική ανοχή» κατά της ελευθερίας του λόγου εκείνων που
καταδικάζουν τα εγκλήματα πολέμου του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή.
«Στο τέλος είναι σχετικά απλό. Το μποϊκοτάζ ενάντια σε ένα
κράτος για τα εγκλήματά του είναι ένας μη βίαιος αλλά πιθανώς
αποτελεσματικός τρόπος για να εκφράσει κανείς την ηθική του κατακραυγή
σε μία εποχή που οι πολιτικές δηλώσεις - ή οι δειλές κυβερνήσεις όπως
αυτή του Χάρπερ - δεν μπορούν να εκφράσουν τον θυμό των ψηφοφόρων ή να
έχουν κάποια επιρροή σε ένα κράτος που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Αν
αφαιρέσεις αυτό το δικαίωμα, τότε ο βομβιστής της Βοστόνης, που τώρα
αντιμετωπίζει την ποινή του θανάτου, μπορεί να πει ότι αυτός ήταν ο
μόνος τρόπος» καταλήγει ο Φισκ.
BHMA
