Σίγουρα, αρκετούς δεν τους πολυνοιάζει αυτή η πλευρά της ζωής. Το μοναδικό που φαίνεται να τους απασχολεί είναι μην τυχόν και φτωχύνουν κάπως οι ίδιοι, αφού έκαναν με διάφορους τρόπους την καβάτζα τους τόσα χρόνια.
Μας φλόμωσαν λοιπόν στις αναλύσεις τους, που τις διαβάζεις και καταλαβαίνεις αμέσως ποιος είναι ο μικρόκοσμος που τους προσδιορίζει.
Μόλις τους ρωτήσεις αν οι ίδιοι γίνεται να ζουν με 400 τον μήνα, θα κάνουν πως δεν ακούνε. Την ανεργία την ξέρουν θεωρητικά, σαν στατιστική - λίγο πάνω ή κάτω από 20%. Δεν μπορούν να καταλάβουν τι είναι ο άνθρωπος που δεν έχει να χάσει τίποτα, γιατί ποτέ δεν βρέθηκαν στη θέση του και νομίζουν πως δεν θα βρεθούν. Προσπαθούν, λοιπόν, να κάνουν μαθήματα σε εκείνους που δεν μπορούν να ζήσουν για την ανάγκη να χωθούν κι άλλο εκεί που τους έχουν ρίξει. Και τους ακούς να αντιμετωπίζουν την Ελλάδα σαν ζημιογόνο εταιρεία και όχι ως ανθρώπους με ανάγκες. Γι’ αυτό είδαν τις θεωρίες τους να καταρρέουν μέσα από το αποτέλεσμα των εκλογών.
Φυσικά, την ίδια στιγμή, όλους αυτούς τους υποστηρικτές και απολογητές του συστήματος που μας χρεοκόπησε δεν τους ενοχλεί καθόλου το γεγονός ότι μέσα από τέτοιες λογικές το 90% του πλούτου έχει μαζευτεί σιγά σιγά στα χέρια ενός 10% ή ότι, αν πάει στράφι η σημερινή προσπάθεια, η Χρυσή Αυγή θα πάρει στις επόμενες εκλογές 30% και θα διαπραγματεύονται πλέον ο Παναγιώταρος με τον Καιάδα!
Μάλλον δεν τους ενδιαφέρει κιόλας. Ομως είναι κάτι τέτοιες μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά στον τρόπο που σκέφτεται ο καθένας, όσο «ανοιχτόμυαλος» ή «στενοκέφαλος» κι αν είναι, ανεξάρτητα από το πώς θα εξελιχτεί όλο αυτό το παράξενο που ξεκίνησε από τις εκλογές και μετά.
