Εγγύηση για μία τριετία

Ο Λευκός Οίκος γνωρίζει ότι η νέα στρατηγική των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή που διαμορφώνεται από τον Σεπτέμβριο του 2013 μέχρι και σήμερα, με άξονα αναφοράς την προσέγγιση με το Ιράν και τη σύγκρουση με τον Σουνιτικό Φονταμενταλισμό, έχει ένα ευρύ μέτωπο αντιπάλων τόσο στην περιοχή όσο και στην Ουάσιγκτον.Στη Μέση Ανατολή το ετερόκλητο μέτωπο περιλαμβάνει τη Σαουδική Αραβία, τα Εμιράτα, την Τουρκία και το Ισραήλ.Στο εσωτερικό το πρόβλημα του Ομπάμα είναι η προτεραιότητα και η προσοχή που δίνουν οι Ρεπουμπλικάνοι που θα ελέγχουν Βουλή-Γερουσία μέχρι το τέλος της θητείας του στην εξωτερική πολιτική, καθώς μια αντιπαράθεση στην οικονομία δεν θα τους ευνοούσε.Έτσι τα δύο ισχυρότερα λόμπι της Ουάσιγκτον, το φιλοϊσραηλινό και το σαουδαραβικό, θα κάνουν ό,τι μπορούν για να βραχυκυκλώσουν τη Ρεαλπολιτίκ Ομπάμα σε Συρία-Ιράκ, αλλά και στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή συνολικά. Η προοπτική αυτή μπορεί να λειτουργήσει αρνητικά, καθώς η Τεχεράνη έχει βάσιμους λόγους να ανησυχεί ότι μπορεί να προβεί σε παραχωρήσεις χωρίς αντίκρισμα, σε περίπτωση που οι Ρεπουμπλικάνοι υπονομεύσουν την πλήρη εξομάλυνση των διμερών σχέσεων με τις ΗΠΑ.

Έτσι ο Ομπάμα αποφάσισε να κινηθεί προληπτικά: Η απόφασή του για πλήρη εξομάλυνση των διμερών σχέσεων με την Κούβα προφανώς είναι τεστ για τις διαθέσεις των Ρεπουμπλικάνων για μια ανάλογη κίνηση προς το Ιράν. Δεν σταματά όμως μόνον εκεί.Σήμερα ζητά από το Κογκρέσο πλήρη και ανεπιφύλακτη στήριξη σε ορίζοντα τριετίας στον Πόλεμο κατά της ISIS, μια κίνηση που στριμώχνει επικοινωνιακά τους Ρεπουμπλικάνους και τους δένει τα χέρια όχι μόνον για τα δύο τελευταία χρόνια της θητείας του, αλλά και για τον πρώτο χρόνο της πρώτης θητείας του όποιου διαδόχου του!

Τους στριμώχνει επικοινωνιακά γιατί όλες οι ανατροπές στη Μέση Ανατολή, από την προσέγγιση με το Ιράν μέχρι την de facto συμμαχία με τους συμμάχους της Τεχεράνης, τον Ασαντ στη Δαμασκό και τη Χεζμπολάχ στον Νότιο Λίβανο, τις παρουσιάζει και ως αναγκαίο κακό στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας. Αν οι Ρεπουμπλικάνοι δεν συνεργασθούν, θα έχουν πρόβλημα με την ίδια την εκλογική τους βάση, η οποία θα δεχόταν τα πάντα στον υπέρτατο αγώνα, από στρατόπεδα τύπου Γκουαντάναμο μέχρι θεαματική προσέγγιση με το Ιράν.

Τους δένει τα χέρια γιατί οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή είναι απότομες και σοκαριστικές: Οι συνεχείς καθημερινές επιδρομές της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ κατά των Τζιχαντιστών στη Συρία είναι φανερό ότι επιβάλλουν καθημερινή συνεργασία σε επίπεδο συλλογής πληροφοριών, επιλογής στόχων και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους καταμερισμού επιχειρησιακής ευθύνης ανάμεσα στην αρμόδια για τη Μέση Ανατολή Διοίκηση CENTCOM των ΗΠΑ και το Μπααθικό Καθεστώς Ασαντ στη Δαμασκό. Κάθε επαγγελματίας στρατιωτικός μάλλον θα γέλασε όταν άκουσε τον Ασαντ στην πρόσφατη συνέντευξή του στο BBC να επιμένει ότι δεν υπάρχει καμιά απευθείας επαφή με τις ΗΠΑ και ότι όποτε είναι αναγκαίο οι πληροφορίες μεταβιβάζονται μέσω Ιράκ.
Ρητορική λοιπόν πολέμου κατά της τρομοκρατίας που ανασύρει μνήμες και τραύματα της εκατόμβης των δίδυμων Πύργων ως παραπλανητικός ελιγμός για τη μεγαλύτερη ανατροπή συμμαχιών στην αμερικανική ιστορία.

Το πιο τολμηρό όμως σκέλος του ελιγμού του Ομπάμα είναι η προσπάθειά του να αποστειρώσει την πολιτική της χώρας στη Μέση Ανατολή πρώτον από την πρώτη χρονιά ενός εχθρικού Κογκρέσου, αλλά και από τις σκοπιμότητες της προεκλογικής εκστρατείας του 2016 για τις εκλογές όπου θα αναδειχθεί ο διάδοχός του, θα εκλεγεί Νέα Βουλή και θα ανανεωθεί το ένα τρίτο των μελών της Γερουσίας.Αν η κοινωνική πολιτική Ομπάμα βραχυκυκλώθηκε από τους Ρεπουμπλικάνους, δεν πρόκειται να επιτρέψει να διαμορφωθεί παρόμοιο σκηνικό στην εξωτερική πολιτική.

Τακτικός ελιγμός
Ρητορική πολέμου κατά της τρομοκρατίας, που ανασύρει μνήμες και τραύματα της εκατόμβης των δίδυμων Πύργων, ως παραπλανητικός ελιγμός για τη μεγαλύτερη ανατροπή συμμαχιών στην αμερικανική ιστορία.
kapopoulos@pegasus.gr

Γ. ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ