Οσο εμείς ασχολούμασταν με τις
ψηφοφορίες για την προεδρική εκλογή και τις γραφικότητες τύπου Χαϊκάλη,
λίγο πιο ψηλά, στο Βελιγράδι, ο πρωθυπουργός της Κίνας, Λι Κετσιάνγκ,
εξήγγειλε, παρουσία των ηγετών δεκαέξι χωρών της Κεντρικής και
Ανατολικής Ευρώπης, μεγάλες επενδύσεις με «ορμητήριο» τον Πειραιά. Με
βάση τα όσα είπε, η Κίνα προτίθεται να διαθέσει 13 δισ. ευρώ για την
ενίσχυση κυρίως των υποδομών στα οδικά δίκτυα, προκειμένου να
διευκολυνθεί η διέλευση των προϊόντων της χώρας του στη διαδρομή προς
τις ευρωπαϊκές αγορές, αλλά και να βοηθήσει να «ξεπεραστεί το πρόβλημα
του υπερδανεισμού που εμφανίζουν κάποιες εξ αυτών των χωρών». Μεγάλο, αν
όχι το μεγαλύτερο, μέρος των κεφαλαίων αναμένεται να διατεθεί στον
εκσυγχρονισμό του σιδηροδρομικού δικτύου, που, όπως είπε, «θα μειώσει
σημαντικά τον χρόνο μεταφοράς των εμπορευμάτων από τον Πειραιά προς την
Κεντρική Ευρώπη». Οι Κινέζοι γίνονται παίκτες και μάλιστα μεγάλοι στα
Βαλκάνια με εφαλτήριο τον Πειραιά. Με την έλευση του «κίτρινου γίγαντα»
το παιγνίδι της επιρροής ανάβει για τα καλά στα βόρεια σύνορά μας και η
Βαλκανική βρίσκεται και πάλι στο επίκεντρο μεγάλης γεωστρατηγικής
κινητικότητας. Βλέποντας ότι ο «μέγας δράκος» της Ανατολής πατάει πόδι
στην «πίσω αυλή» τους και αδυνατώντας να προσφέρουν όραμα στους λαούς
της περιοχής και να τονώσουν τις οικονομίες τους, οι ισχυροί της Ευρώπης
αισθάνονται να τους «ζώνουν φίδια».Από τη μία οι Ρώσοι, με όχημα την ενέργεια, επιχειρούν να θέσουν υπό την ομπρέλα τους χώρες όπως η Σερβία, το Μαυροβούνιο, η ΠΓΔΜ, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη και να απωθήσουν τα δυτικά συμφέροντα. Από την άλλη, οι Τούρκοι και οι Σαουδάραβες επιχειρούν, σκορπώντας χρήμα, να χειραγωγήσουν διά της ριζοσπαστικοποίησης του Ισλάμ και να φέρουν στην «αγκαλιά» τους συμπαγείς μουσουλμανικούς πληθυσμούς σε όλο το βαλκανικό τόξο. Τώρα μπαίνουν στον «χορό» και οι Κινέζοι.
Θέλοντας να καθησυχάσει τους Δυτικοευρωπαίους ηγέτες που ανησυχούν για την οικονομική παρουσία της Κίνας στη ΝΑ Ευρώπη, ο Λι Κετσιάνγκ έσπευσε να διακηρύξει ότι η χώρα του «επιθυμεί μια ισχυρή Ε.Ε., ένα ισχυρό ευρώ και με την παρουσία της ενισχύει την οικονομική σταθερότητα της Ενωσης». Σε αυτό το παιγνίδι έλαχε στην Ελλάδα να γίνει όχι μόνο για τους Κινέζους, αλλά και για τις αγορές της Ασίας γενικότερα, η «πόρτα του ευρωπαϊκού παραδείσου». Με την εγκατάσταση της Cosco το λιμάνι του Πειραιά αναδεικνύεται σε κορυφαίο δίαυλο για τα εμπορεύματα της Ανατολής στη Μεσόγειο. Το ίδιο και το ελληνικό σιδηροδρομικό δίκτυο.
Με τη διαπλάτυνση και εκβάθυνση της διώρυγας του Σουέζ, μάλιστα, την οποία προχωρούν με ταχύτατους ρυθμούς οι Αιγύπτιοι, όχι μόνο οι Κινέζοι αλλά και οι άλλοι αναδυόμενοι ασιατικοί κολοσσοί θα επιλέγουν πλέον τον δρόμο της Μεσογείου, για να φτάσουν τα εμπορεύματά τους μέσω Ελλάδας στην Ευρώπη πιο γρήγορα και πιο οικονομικά. Τα οφέλη, εκτός από οικονομικά, είναι και γεωπολιτικά για την Ελλάδα και δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς το γιατί
