09 Δεκεμβρίου 2014

Η ρωσική στροφή προς Τουρκία στο αέριο ευνοεί τα σχέδια Ελλάδας-Κύπρου

ΧΡΥΣΑ ΛΙΑΓΓΟΥ-«Η Τουρκία θα γίνει μια μεγάλη χώρα διέλευσης: περισσότερα από 50 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου θα διέρχονται από το έδαφός της», δήλωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στο ρωσικό τηλεοπτικό δίκτυο Rossiya 24, ο επικεφαλής της Gazprom Aλεξέι Μίλερ.

«Η Τουρκία θα γίνει μια μεγάλη χώρα διέλευσης: περισσότερα από 50 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου θα διέρχονται από το έδαφός της», δήλωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στο ρωσικό τηλεοπτικό δίκτυο Rossiya 24, ο επικεφαλής της Gazprom Aλεξέι Μίλερ.Η αλλαγή των ρωσικών σχεδίων για την τροφοδοσία της Ευρώπης με αέριο μέσω της Τουρκίας, θέτουν σε νέα βάση τη συζήτηση περί εναλλακτικών οδών για τη μεταφορά του φυσικού αερίου στην Ευρώπη και ξαναφέρνουν στο προσκήνιο τα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου και τον αγωγό East Med. Η Ε.Ε. έχει θέσει ψηλά στην ατζέντα της το θέμα της ενεργειακής ασφάλειας, προσδοκώντας στα κοιτάσματα Ισραήλ, Κύπρου και τα πιθανολογούμενα της Ελλάδας και στη μεταφορά τους παρακάμπτοντας την Τουρκία, δυνατότητα που εγγυάται το σχέδιο του East Med. Οι εξελίξεις όπως διαγράφονται μετά τη ρωσική στροφή προς την Τουρκία, ευνοούν το σχέδιο που στηρίζουν η Ελλάδα και η Κύπρος και απέκτησε πολύ πρόσφατα και την ανοιχτή στήριξη του Ισραήλ.
Αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον σήμερα στις Βρυξέλλες η συνάντηση των υπουργών Ενέργειας των τριών χωρών (Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ) με τον αντιπρόεδρο της Ε.Ε. κ. Μάρος Σέφκοβιτς στο περιθώριο της συνόδου των υπουργών Ενέργειας. Η συνάντηση διεξάγεται μία ημέρα μετά τις ανακοινώσεις της Gazprom για τη σύσταση νέου εταιρικού σχήματος, το οποίο θα αναλάβει τη δημιουργία αγωγού από τη Ρωσία προς την Τουρκία. Η νέα εταιρεία θα δηλωθεί στο μητρώο της Αγ. Πετρούπολης και θα ονομάζεται «Gazprom Ruskaya» σύμφωνα με δηλώσεις του εκπροσώπου της εταιρείας Σεργκέι Κουπριάνοφ, σε συνέχεια των όσων είχε ανακοινώσει λίγες ημέρες νωρίτερα ο πρόεδρος Πούτιν περί εγκατάλειψης του σχεδίου South Stream και τροφοδοσία της ευρωπαϊκής αγοράς μέσω ενός κόμβου αερίου στα ελληνοτουρκικά σύνορα.

Χθες, ο επικεφαλής της Gazprom Aλεξέι Μίλερ, ξεδίπλωσε περαιτέρω το νέο αυτό στρατηγικό σχέδιο. «Η Τουρκία θα γίνει μια μεγάλη χώρα διέλευσης: περισσότερα από 50 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου θα διέρχονται από το έδαφός της» δήλωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στο ρωσικό τηλεοπτικό δίκτυο Rossiya 24.

Ο ρόλος της Ουκρανίας ως χώρας διέλευσης του ρωσικού φυσικού αερίου «θα εκμηδενισθεί» προς όφελος της Τουρκίας δήλωσε ο ίδιος, την οποία αποκάλεσε «νέο στρατηγικό εταίρο στον τομέα του φυσικού αερίου» με εμφανή την πρόθεση να δώσει έμφαση στην αναβάθμιση των σχέσεων Ρωσίας - Τουρκίας στα ενεργειακά, αφήνοντας στην άκρη προς το παρόν αντικρουόμενα συμφέροντα των δύο χωρών σε κρίσιμα θέματα εξωτερικής πολιτικής, όπως η Κριμαία, η Συρία και η Μαύρη θάλασσα.

Η αναβάθμιση του ρόλου του αγωγού East Med είναι η πρώτη θετική αποτίμηση των εξελίξεων για την Ελλάδα. Ο αγωγός θα μεταφέρει μέσω Κύπρου και Ελλάδας στην Ιταλία και από εκεί στην Ευρώπη περί τα 10 δισ. κ.μ. αερίου, προσφέροντας στη μεγάλη ευρωπαϊκή αγορά μια εναλλακτική πηγή τροφοδοσίας. Προοπτικές ενός ρόλου διαμετακομιστή για την Ελλάδα, δημιουργεί και το ρωσικό σχέδιο για μεταφορά 50 δισ. κ.μ. αερίου στην Ευρώπη μέσω του νέου αγωγού που θα κατασκευαστεί στην Τουρκία. Αν και ο πρόεδρος Πούτιν μίλησε από την πρώτη στιγμή για τη δημιουργία ενός hab αερίου στα ελληνοτουρκικά σύνορα, μέχρι στιγμής δεν έχει γνωστοποιηθεί στην ελληνική πλευρά, όπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές, κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο. Οπως εξάλλου επισημαίνουν, στην παρούσα φάση, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν αφήνουν περιθώρια για τέτοιου είδους συζητήσεις. Αρμόδιοι παράγοντες πάντως, βλέπουν τον αγωγό IGB (διασύνδεση με Βουλγαρία και επέκταση στα Δυτικά Βαλκάνια) να παίζει ένα σημαντικό ρόλο σε αυτό το σχέδιο. Οι όποιες εκτιμήσεις είναι πολύ πρόωρες, όχι μόνο γιατί το ρωσικό σχέδιο δεν έχει αποκαλυφθεί πλήρως, αλλά και γιατί εμφανίζεται ως αποτέλεσμα των πιέσεων που δέχεται η ρωσική οικονομία από την υποτίμηση του εθνικού της νομίσματος, την πτώση της τιμής του πετρελαίου και των κυρώσεων για την αυτονόμηση της Κριμαίας.