Στο Κίεβο γνωρίζουν πολύ καλά πλέον ότι αν αύριο Παρασκευή η Ε.Ε. υιοθετήσει νέες κυρώσεις, η προέλαση των εξεγερθέντων θα ενισχυθεί από νέες ρωσικές δυνάμεις με ολόκληρη την Ανατολική και Νότια Ουκρανία να χάνονται οριστικά. Αργά αλλά σταθερά ο Ποροσένκο στην αρχή του φθινοπώρου του 2014 ακολουθεί τα χνάρια του Σαακασβίλι, που τον καλοκαίρι το 2008 έδωσε στη Ρωσία την ευκαιρία για μια ωμή επίδειξη ισχύος στη Γεωργία, για να συνετιστεί στο παρά πέντε όταν τα ρωσικά τεθωρακισμένα είχαν φτάσει είκοσι χιλιόμετρα από την Τιφλίδα.
Εκεχειρία, όποια κι αν είναι η διατύπωσή της, σημαίνει ότι η αντίπαλη πλευρά αναγνωρίζεται ως συνομιλητής, και κατοχυρώνει την Ντε Φάκτο απόσχιση από το Κίεβο μέχρι να υπάρξει συμφωνία τύπου Ντέιτον για τη Βοσνία, η οποία θα σώζει τα προσχήματα ενιαίας κρατικής υπόστασης για μια διχοτομημένη χώρα. Αν δεν υπάρξει κάποια μείζονος κλίμακας περιπλοκή ή ενθάρρυνση αδιαλλαξίας, ο Ποροσένκο θα δεχθεί στις αρχές Σεπτεμβρίου με πολύ χειρότερους όρους τον συμβιβασμό που όλοι περίμεναν ότι θα αποδεχόταν μετά την ανάληψη των καθηκόντων του τον περασμένο Ιούνιο. Το μήνυμα είναι σαφές και δεν επιδέχεται παρερμηνειών: εντός της πρώην ΕΣΣΔ τα ζωτικά συμφέροντα της Μόσχας ούτε παρακάμπτονται ούτε πολύ περισσότερο αγνοούνται.
kapopoulos@pegasus.gr
