Τα «δώρα» του Ερντογάν

ΝΙΚΟΛΑΣ ΒΑΦΕΙΑΔΗΣΣε νέα φάση θέλει να βάλει τα Ελληνο-τουρκικά και το Κυπριακό ο Ερντογάν. Αν όμως κρίνουμε από το δείγμα γραφής στα Κατεχόμενα, τα μαντάτα δεν είναι ευοίωνα.

Η συνάντηση που ζήτησε να έχει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τον Αντώνη Σαμαρά στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουαλία έχει από τουρκικής πλευράς συγκεκριμένη ατζέντα: Τι θα δώσει η Ελλάδα στις διμερείς σχέσεις, καθώς ο Τούρκος πρόεδρος θεωρεί, όπως είπε απαντώντας σε ερώτηση που του έγινε στα κατεχόμενα της Κύπρου, ότι οι Έλληνες γεννήθηκαν κάτω από το δέντρο του «Πάρε» κι όχι του «Δώσε».Την απάντηση αυτή έδωσε όταν ρωτήθηκε γιατί δεν ανοίγει τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Μια διεθνής υποχρέωση της Τουρκίας για να αποδείξει στην παγκόσμια κοινότητα ότι δεν καταπιέζει τις θρησκευτικές μειονότητες, για την οποία η Άγκυρα έχει βρεθεί απολογούμενη απέναντι σε επανειλημμένες επισκέψεις Αμερικανών αξιωματούχων, ανάμεσά τους το 1999 και ο τότε Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον αλλά και ο νυν αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν, αλλά και Ευρωπαίων, υποβαθμίζεται σε διμερές θέμα για το οποίο η Τουρκία απαιτεί ανταλλάγματα.

Ο Ερντογάν ζητάει να ανοίξουν μερικά τζαμιά στην Αθήνα, τα οποία προκλητικά αποκαλεί «δικά μας» και να αποφασίζει η Άγκυρα, μέσω των μηχανισμών του προξενείου μέσα στη μουσουλμανική μειονότητα, για το ποιος θα ασκήσει τη δικαστική εξουσία (εκτός από τα θρησκευτικά του καθήκοντα ως μουφτής) σε ελληνικό έδαφος. Κι όλα αυτά για να ανοίξει μια Θεολογική Σχολή της αναγνωρισμένης ελληνικής μειονότητας της Πόλης, που έκλεισε χωρίς να υπάρχει καμιά ουσιαστική δικαιολογία το 1971 με τον νόμο περί ιδιωτικών Πανεπιστημίων, με άλλα λόγια με μια παντελώς μονομερή ενέργεια, που έθιξε το στάτους κβο.

Για το Κυπριακό, οι απογοητευτικές δηλώσεις του Ερντογάν, όπως τις χαρακτήρισε ο πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης, επέρριψαν τις ευθύνες στην ελληνική και την ελληνοκυπριακή πλευρά για τη μη επίλυση του Κυπριακού. Οι μόνοι που αθωώνει ο Ερντογάν είναι τα στρατεύματα εισβολής και κατοχής που προφανώς δεν σκέφτεται στο ορατό μέλλον να αποσύρει.

Το γεγονός ότι η επίσκεψη Ερντογάν στα κατεχόμενα είχε δημιουργήσει στους αισιόδοξους ελπίδες για ουσιαστικά βήματα στο Κυπριακό οφείλεται κυρίως σε ένα θετικό δείγμα γραφής του Ερντογάν τον Αύγουστο του 2011, οπόταν ο Τούρκος τότε Πρωθυπουργός αποφάσισε με διάταγμα ότι τα ακίνητα και τα θρησκευτικά κτίρια του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης, τα οποία κατασχέθηκαν στο παρελθόν πρέπει να επιστραφούν. Όμως η θετική αυτή ενέργεια δεν είχε αντίστοιχο στο ακανθώδες πρόβλημα της Κύπρου και οι ελπίδες γρήγορα διαψεύσθηκαν.

Το μόνο «δώρο» του Ερντογάν κατά την επίσκεψή του στην Κύπρο ήταν να τάξει στους Τουρκοκύπριους ότι δεν θα έχουν ανάγκη διασύνδεσης στο κυπριακό δίκτυο για το ρεύμα και το νερό τους, αφού θα φροντίσει να τους στέλνει ηλεκτρικό και ύδρευση από την Τουρκία, για να ενισχύσει ακόμη περισσότερο τη διχοτόμηση της Μεγαλονήσου.Αυτή είναι η αντίληψη περί «καζάν-καζάν» του Ερντογάν. Η Τουρκία να καζαν-τίζει και η Ελλάδα να βράζει στο καζάνι.