Την εποχή του Ψυχρού Πολέμου η Γαλλία του Ντε Γκολ και η Δυτική Γερμανία του Μπραντ κατέγραψαν τολμηρή διαφοροποίηση από την Ουάσιγκτον, ενώ πιο πρόσφατα, το 2003, η Γαλλία του Σιράκ και η Γερμανία του Σρέντερ συγκρούσθηκαν με τις ΗΠΑ για την εισβολή στο Ιράκ. Σήμερα εξαντλημένη από μια κρίση μακράς διάρκειας η Ευρωζώνη διαπιστώνει ότι, την ώρα που είναι έτοιμη να διορθώσει την πορεία της, ανάβουν δίπλα της η μια μετά την άλλη εστίες σύγκρουσης.
Ο Γιούνκερ στην ομιλία του στο Ευρωκοινοβούλιο την Τρίτη 15/7 θύμισε την Ευρώπη των Κολ - Μιτεράν και Ντελόρ, και στα μέτρα των δυνατοτήτων του υποσχέθηκε ένα New Deal για την ΕΕ.
Το ερώτημα που τίθεται είναι ποιες είναι οι πραγματικές δυνατότητες στο περιθώριο ελιγμών του Γιούνκερ. Το πρώτο θετικό στοιχείο που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι η αποδοχή του από τη Μέρκελ ως υποψηφίου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος για την προεδρία της Επιτροπής, εν επιγνώσει των απόψεών του για τη διαχείριση της κρίσης, δηλώνει έστω έμμεση παραδοχή από το Βερολίνο της ανάγκης για επαναδιαπραγμάτευση των ισορροπιών, διόρθωση έως και αλλαγή της γραμμής πλεύσης.
Το στοίχημα Γιούνκερ είναι τα άμεσα και χειροπιαστά αποτελέσματα που θα δημιουργήσουν μια κάποια αισιοδοξία ανάκαμψης σε Ελλάδα, Πορτογαλία και Ισπανία, εγγυόμενος συγχρόνως στο Βερολίνο ότι δεν υπάρχει μη αντιστρέψιμη απόκλιση από το Δημοσιονομικό Σύμφωνο με αστάθμητο παράγοντα την Ιταλία και τη Γαλλία, η δημοσιονομική κατάσταση των οποίων μπορεί ανά πάσα στιγμή να προκαλέσει πίεση των αγορών.Ο Γιούνκερ μπορεί να μη μας εγγυάται επιστροφή στις παλιότερες, προ του 2010, ευτυχισμένες στιγμές, δημιουργεί όμως την ασφάλεια ότι θα αποτρέψει κοινωνικές αναφλέξεις και πολιτικές κρίσεις.Κάπως έτσι κινήθηκε και ο Ρούζβελτ στην περίοδο 1933-41, όταν τα μέτρα για την αναθέρμανση της οικονομίας δεν απέδιδαν άμεσα και μετά από μια σύντομη ψευδαίσθηση ανάπτυξης η ύφεση επανερχόταν.Οριστική και σταθερή επάνοδος στην ανάπτυξη σημειώθηκε μόνον μετά την είσοδο της χώρας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Γιούνκερ με την ομιλία του μας θύμισε την Ευρώπη του Σμιτ και του Κολ. Συνθέτει το κοινωνικό μοντέλο που υπηρέτησαν μεταπολεμικά χριστιανοδημοκράτες και σοσιαλδημοκράτες.
Με δυο λόγια ανάγει σε ευρωπαϊκή κλίμακα τον μεγάλο συνασπισμό που κυβερνά τη Γερμανία.
kapopoulos@pegasus.gr
http://www.ethnos.gr/
