Ο Turki al-Faisal (γιος του βασιλιά που ηγήθηκε του πετρελαϊκού εμπάργκο του 1973) δεν είναι τυχαίο πρόσωπο, καθώς διετέλεσε επικεφαλής των σαουδαραβικών μυστικών υπηρεσιών από το 1977 έως τις παραμονές των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 και πρεσβευτής της χώρας του στη Βρετανία (2002-2005) και τις ΗΠΑ (2005-2006). Αλλά και το παιχνίδι το οποίο παίζουν ο ίδιος και ο κλάδος των Σαούντ που αντιπροσωπεύει είναι πολύ πιο σύνθετο από όσο αφήνουν να φανεί οι δημόσιες τοποθετήσεις – αφού η κύρια αιχμή του αφορά σε ενδοαραβικές αντιπαραθέσεις.
Καθόλου τυχαία, με νεώτερο άρθρο του στο al-monitor.com ο πρίγκηπας Turki διεκτραγωδεί μεν την “υποκρισία” των Δυτικών κρατών για την “αυτόματη” στήριξή τους στην ισραηλινή κυβέρνηση του Binyamin Netanyahu (όταν θα μπορούσαν να έχουν αποτρέψει την παρούσα αιματοχυσία πιέζοντάς την να αποδεχθεί το ειρηνευτικό σχέδιο του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών John Kerry τους προηγούμενους μήνες), όμως τα βέλη του τα στρέφει κυρίως αλλού.
Ο Σαουδάραβας πρίγκιπας κατηγορεί την παλαιστινιακή ισλαμιστική οργάνωση Χαμάς, διότι με τις παλινωδίες της ως προς την αιγυπτιακή πρόταση κατάπαυσης του πυρός έδωσε στον Netanyahu το πρόσχημα που αναζητούσε, προκειμένου ο ίδιος να εμφανισθεί διαλλακτικός και δικαιολογημένος στους χειρισμούς του. “Η προθυμία της να προκαλέσει τόσες απώλειες πριν την αναπόφευκτη επιστροφή στην κατάπαυση του πυρός, δείχνει τα βάθη της αδιαφορίας στα οποία έχει βυθισθεί η Χαμάς” αναφέρει χαρακτηριστικά το άρθρο του Turki al-Faisal. Και συνεχίζει: “Η ατυχής ευθυγράμμιση της Χαμάς με την Τουρκία και το Κατάρ αποτελεί άλλον έναν λανθασμένο υπολογισμό. Οι ηγεσίες των χωρών αυτών μοιάζουν να ενδιαφέρονται περισσότερο να στερήσουν από την Αίγυπτο τον αυτοδίκαιο ηγετικό της ρόλο στην μεσολάβηση, παρά να σταματήσουν τον θάνατο και την καταστροφή που σπέρνει ο Netanyahu στη Λωρίδα της Γάζας”...
Ότι η επίτευξη εκεχειρίας έχει πέσει θύμα ανταγωνισμών μεταξύ των χωρών της περιοχής, ήταν ήδη σαφές από τότε που η Χαμάς επέμεινε ότι δεν θα δεχθεί αποκλειστική ανάληψη του μεσολαβητικού ρόλου από την Αίγυπτο του στρατηγού Sisi, αλλά επιθυμεί εμπλοκή του Κατάρ και της Τουρκίας. Ως γνωστόν η κυβέρνηση που εγκαταστάθηκε στην Αίγυπτο μετά την ανατροπή του προέδρου Morsi, αποτελεί απηνή διώκτη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, της οποίας η ίδια η Χαμάς αποτελεί “θυγατρική”. Η Σαουδική Αραβία, που απεχθάνεται οποιαδήποτε προοπτική εκδημοκρατισμού, έστω και με ισλαμιστικό πρόσημο, στηρίζει και χρηματοδοτεί το Κάιρο, ενώ, αντίθετα, Ντόχα και Άγκυρα στήριξαν μετά την “Αραβική Άνοιξη” τις φιλοδοξίες της Μουσουλμανικής Αδελφότητας σε κάθε χώρα της περιοχής, ως όχημα προβολής του δικού τους περιφερειακού ρόλου.
Όμως το παιχνίδι φαίνεται πως πήγε πολύ πιο μακριά: διότι σύμφωνα με ισραηλινές πηγές η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία σχεδίασαν από κοινού με το Ισραήλ και συντονίζουν καθημερινά την τωρινή επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας. Όπως αναφέρει το Debka-Net-Weekly, το οποίο θεωρείται ότι έχει δεσμούς με τις μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ, οι τρεις χώρες έχουν συμφωνήσει σε ένα σχέδιο δράσης το οποίο προβλέπει ότι η ισραηλινή στρατιωτική δράση δεν θα τερματισθεί πριν επιτευχθεί η δραματική πολιτικο-στρατιωτική αποδυνάμωση της Χαμάς, ότι δεν θα επιτραπεί σε κανένα “τρίτο μέρος”, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ να αναμιχθούν στην διεύθυνση των επιχειρήσεων, ότι η Σαουδική Αραβία θα αναλάβει μέρος του πολεμικού κόστους και κατόπιν (από κοινού με τις μικρότερες μοναρχίες του Περσικού Κόλπου) του κόστους ανοικοδόμησης της Λωρίδας της Γάζας, ενώ Κάιρο, Ριάντ και Παλαιστινιακή Αρχή θα εργασθούν για την εγκατάσταση στην περιοχή μιας νέας κυβέρνησης και νέων δυνάμεων ασφαλείας που θα καλύψουν το κενό, μετά την ήττα της Χαμάς.
Το ίδιο δημοσίευμα υποστηρίζει ότι, δεδομένων των “πολιτικών και θρησκευτικών ευαισθησιών” που θίγει αυτή η τριμερής σύμπραξη, η καθημερινή επικοινωνία του Netanyahu με τον βασιλιά Abdullah και τον στρατηγό Sisi πραγματοποιείται μέσω ασφαλούς τηλεφωνικής γραμμής ή και με τη μεταφορά μηνυμάτων “χέρι με χέρι”, από το ειδικό ισραηλινό αεροσκάφος που σταθμεύει μονίμως στο στρατιωτικό αεροδρόμιο του Καΐρου. Η διαρροή αυτών των πληροφοριών στη DEBKA συνάδει με τη συνήθη πρακτική της ισραηλινής πλευράς να “εκθέτει” συνεργαζόμενα κράτη, ώστε να μην μπορούν να υπαναχωρήσουν.
Πηγή:www.capital.gr Πηγή:www.capital.gr
