Τρεις μήνες
μετά την άτακτη φυγή του Γιανουκόβιτς στις 21-2 που πυροδότησε την
ανάφλεξη στην Ουκρανία, μπορούν να εξαχθούν κάποια πρώτα συμπεράσματα
που να φωτίζουν σε κάποιο βαθμό την επόμενη μέρα της προεδρικής εκλογής
της Κυριακής 25-5, με τον εκπρόσωπο των ολιγαρχών, «βαρόνο της
σοκολάτας», Ποροσένκο να προεξοφλείται ως ο βέβαιος νικητής.Πρώτο συμπέρασμα,
η αδυναμία Μόσχας και Ουάσιγκτον να επιβάλουν απόλυτες επιλογές στο
σύνολο της χώρας. Μια Ενιαία Ουκρανία δορυφόρος της Μόσχας είναι
αδιανόητη, όπως αδιανόητη είναι μια Ουκρανία πλήρες μέλος του ΝΑΤΟ και
της ΕΕ
Δεύτερο συμπέρασμα το υψηλό, αν όχι απαγορευτικό, οικονομικό, ενεργειακό αλλά και πολιτικό κόστος μιας διχοτόμησης της Ουκρανίας: Κόστος για την ΕΕ και κυρίως για τη Γερμανία, τη Ρωσία, αλλά πάνω από όλα για τους ολιγάρχες που ανέτρεψαν τον Γιανουκόβιτς.
Ετσι το ερώτημα που τίθεται τώρα ή καλύτερα θα τεθεί την προσεχή Δευτέρα είναι αν οι πληγές των αιματηρών συγκρούσεων στην Οδησσό, τη Μαριούπολη και αλλού επιτρέπουν την υλοποίηση οποιασδήποτε συμβιβαστικής φόρμουλας ήθελε συμφωνηθεί. Σαν γενική διαπίστωση μπορούμε να διακινδυνεύσουμε την εκτίμηση ότι τα πράγματα έφθασαν στο όριο της μη αντιστρέψιμης εμφύλιας σύρραξης.
Πέραν των παραπάνω και πέραν της Ουκρανίας, υπάρχει μια ανησυχητική διαπίστωση που αφορά το σύνολο της πρώην ΕΣΣΔ: Αύριο στη Λευκορωσία, μεθαύριο στο Καζαχστάν και αντιμεθαύριο στο Αζερμπαϊτζάν μια εσωτερική κρίση ανάμεσα στην κυβέρνηση, στους ολιγάρχες και στην κοινωνία μπορεί να οδηγήσει ξανά σε μια μη ελεγχόμενη ανάμειξη της Ρωσίας αλλά και της Δύσης, καθώς τα δραματικά γεγονότα των τριών τελευταίων μηνών ενδυνάμωσαν την καχυποψία και στις δύο πλευρές.
Ο κίνδυνος είναι ορατός αντί οι ολιγάρχες να είναι μαριονέτες της Ρωσίας ή της Δύσης, κάθε φορά που αμφισβητείται η παντοδυναμία τους, είτε από την εκτελεστική εξουσία είτε από την κοινωνία, να επιλέγουν τη φυγή προς τα εμπρός με στόχο να διεθνοποιήσουν μια εσωτερική κρίση.
Η ασύντακτη διάλυση της ΕΣΣΔ τον Δεκέμβριο του 1991 και η μετάβαση-σοκ στην οικονομία της αγοράς θα εξακολουθήσουν για πολύ καιρό να στοιχειώνουν της ασφάλεια της Γηραιάς Ηπείρου.
kapopoulos@pegasus.gr-ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
Δεύτερο συμπέρασμα το υψηλό, αν όχι απαγορευτικό, οικονομικό, ενεργειακό αλλά και πολιτικό κόστος μιας διχοτόμησης της Ουκρανίας: Κόστος για την ΕΕ και κυρίως για τη Γερμανία, τη Ρωσία, αλλά πάνω από όλα για τους ολιγάρχες που ανέτρεψαν τον Γιανουκόβιτς.
Ετσι το ερώτημα που τίθεται τώρα ή καλύτερα θα τεθεί την προσεχή Δευτέρα είναι αν οι πληγές των αιματηρών συγκρούσεων στην Οδησσό, τη Μαριούπολη και αλλού επιτρέπουν την υλοποίηση οποιασδήποτε συμβιβαστικής φόρμουλας ήθελε συμφωνηθεί. Σαν γενική διαπίστωση μπορούμε να διακινδυνεύσουμε την εκτίμηση ότι τα πράγματα έφθασαν στο όριο της μη αντιστρέψιμης εμφύλιας σύρραξης.
Πέραν των παραπάνω και πέραν της Ουκρανίας, υπάρχει μια ανησυχητική διαπίστωση που αφορά το σύνολο της πρώην ΕΣΣΔ: Αύριο στη Λευκορωσία, μεθαύριο στο Καζαχστάν και αντιμεθαύριο στο Αζερμπαϊτζάν μια εσωτερική κρίση ανάμεσα στην κυβέρνηση, στους ολιγάρχες και στην κοινωνία μπορεί να οδηγήσει ξανά σε μια μη ελεγχόμενη ανάμειξη της Ρωσίας αλλά και της Δύσης, καθώς τα δραματικά γεγονότα των τριών τελευταίων μηνών ενδυνάμωσαν την καχυποψία και στις δύο πλευρές.
Ο κίνδυνος είναι ορατός αντί οι ολιγάρχες να είναι μαριονέτες της Ρωσίας ή της Δύσης, κάθε φορά που αμφισβητείται η παντοδυναμία τους, είτε από την εκτελεστική εξουσία είτε από την κοινωνία, να επιλέγουν τη φυγή προς τα εμπρός με στόχο να διεθνοποιήσουν μια εσωτερική κρίση.
Η ασύντακτη διάλυση της ΕΣΣΔ τον Δεκέμβριο του 1991 και η μετάβαση-σοκ στην οικονομία της αγοράς θα εξακολουθήσουν για πολύ καιρό να στοιχειώνουν της ασφάλεια της Γηραιάς Ηπείρου.
kapopoulos@pegasus.gr-ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ