Πάμε τώρα στο «προκείμενο». Γιατί αυτοί που έχουν μετατρέψει σε προσοδοφόρο επάγγελμα την «αντιμνημονιακή κλαψούρα», οι διάφοροι «Βασιλάκηδες Καΐλες» των 1,5 εκατ. ανέργων και της φτώχειας, λοιδορούν τις λίγες, αλλά υπαρκτές πλέον, Μεγάλες Επενδύσεις; Και συμπεριλαμβάνω στο «κόμμα των δακρύων» από παράγοντες της Αριστεράς μέχρι σχολιαστές και «δημοσιολογούντες». Είναι σχιζοφρενείς, υποκριτές ή εθνικοί προβοκάτορες;
Τα παραδείγματα αφθονούν. Το πιο πρόσφατο, οι καταγγελίες για το «ξεπούλημα» του Ελληνικού. Πριν καν μάθουν την οικονομική προσφορά, έβγαλαν την ετυμηγορία: σκάνδαλο. Για το πραγματικό σκάνδαλο, ότι δεκαετίες ο χώρος του Ελληνικού ρημάζει, δεν τους θυμάμαι να πολυανησυχούσαν.
Πριν από λίγο καιρό, οι ίδιοι χαρακτήριζαν «ληστεία» την ιδιωτικοποίηση του Αστέρα Βουλιαγμένης. Εκεί που έπαιξαν τα ρέστα τους ήταν στην επένδυση της Eldorado Gold στη Χαλκιδική. Σε όλες τις χώρες, για αιώνες, οι άνθρωποι αγωνίζονται να βγάλουν τον χρυσό από τη γη, εμείς εδώ (κάποιοι δηλαδή...) παλεύουμε για να μείνει θαμμένος στα έγκατα.
Συνεχίζουμε. Για την Cosco, στον Πειραιά, τα ίδια. Και οι ίδιοι... Πριν από κάποια χρόνια πολέμησαν την Αττική Οδό, το Αεροδρόμιο (γιατί «θα υποβάθμιζε τα Μεσόγεια»...), τη Γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου, το Μετρό («θα πέσουν πολυκατοικίες»). Παντού, τα ίδια. Και οι ίδιοι...
Γιατί λοιπόν σ' αυτήν τη χώρα κάποιοι πολεμούν λυσσαλέα και διαχρονικά τις στρατηγικές επενδύσεις; Επειδή η ψυχιατρική επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια, νομίζω ότι υπάρχουν πιο ρεαλιστικές εξηγήσεις.
Πρώτον, οι ανταγωνιστές. Επιχειρηματικά συμφέροντα που θεωρούν ότι κάτι χάνουν εξαπολύουν «σταυροφορίες». Δεύτερον, τα ενδημικά «μαφιόζικα» χαρακτηριστικά του ελληνικού καπιταλισμού. Τοπικά και γενικά συμφέροντα συνασπίζονται εύκολα με κόμματα, παράγοντες, πολιτικό και «μιντιακό» προσωπικό και ξεκινούν οι εκβιασμοί και οι «εκτελέσεις». Τρίτον, το υπόστρωμα του λαϊκισμού που δυστυχώς καλλιέργησαν οι «παθογενείς» όψεις της μεταπολίτευσης.
Ολα αυτά επαρκούν, νομίζω. Μπορούν να αλλάξουν; Βεβαίως. Αν οι δημιουργικές και παραγωγικές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας γίνουν κι αυτές «σταυροφόροι». Για έναν καλό σκοπό. Την επανεκκίνηση της οικονομίας και την επιστροφή στην ανάπτυξη. Για μια έντιμη «διαπλοκή». Αυτήν που συνδέει την επιχειρηματική επιτυχία με το δημόσιο συμφέρον της «έρημης χώρας» και των πολιτών της... ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΕΚΟΥΡΑΣ
