Στις αρχές του Μαρτίου του 2007 η υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Καραμανλή Ντόρα Μπακογιάννη έκανε δηλώσεις υπέρ της εγκατάστασης του αντιπυραυλικού συστήματος που σχεδίαζε να τοποθετήσει σε Πολωνία και Τσεχία η κυβέρνηση Μπους με την αιτιολογία να προστατευτεί η Ευρώπη από πιθανή πυραυλική επίθεση του Ιράν! Και δεν της έφτανε μόνο αυτό, αλλά επιτέθηκε κατά της Μόσχας που αντιδρούσε στα σχέδια Μπους. Τη συγκεκριμένη περίοδο, βρίσκονταν σε εξέλιξη οι συνομιλίες της ελληνικής κυβέρνησης με τη Μόσχα για τις τελευταίες λεπτομέρειες ώστε να υπογραφεί με τη ρωσική πλευρά (τρεις μέρες μετά) η συμφωνία κατασκευής του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης. Ερώτημα: Η ενέργεια της υπουργού εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της χώρας μας; Λεπτομέρεια: Το μέμο προς την κ. Μπακογιάννη την ενημέρωνε πως ανάλογες δηλώσεις θα κάνουν όλοι οι υπουργοί εξωτερικών των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ. Σχόλιο: Η μοναδική υπουργός εξωτερικών που έκανε τέτοια δήλωση ήταν η κ. Ντόρα. Γιατί; Διότι ποντάρισε, για το πολιτικό της μέλλον, στον αμερικανικό παράγοντα. Τα εθνικά μας συμφέροντα ήταν δευτερευούσης σημασίας! Ούτε καν έκανε τον κόπο να διερευνήσει με άλλους ομολόγους της τι θα κάνουν εκείνοι.

  ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ με το συγκεκριμένο θέμα για να δούμε κατά πόσον υπάρχει δομημένη εθνική εξωτερική πολιτική. Μα είναι δυνατόν να υπάρχει εθνική εξωτερική πολιτική όταν το σύνολο των αποφάσεων στη σημερινή κυβέρνηση είναι διατεταγμένο, με τους Αμερικανούς να έχουν στην ευθύνη τους τον γεωστρατηγικό τομέα και τους Γερμανοευρωπαίους τον γεωοικονομικό; Απλά θεωρώ πως κάποιες διακριτές διαφοροποιήσεις θα μπορούσαν να περιορίσουν ζημιές σε μια χώρα με τεράστιες ανάγκες από παντού, όταν μάλιστα οι εταίροι της τη στραγγαλίζουν. Κάντε, για παράδειγμα, συγκρίσεις με την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Και για να κλείσουμε το θέμα της πρώτης παραγράφου, να θυμίσουμε πως αμέσως μόλις ανέλαβε ο Γ. Παπανδρέου, το σχέδιο Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη μπήκε στο ντουλάπι, όπως ζητούσαν οι Αμερικανοί.

ΚΑΙ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ στον σημερινό υπουργό εξωτερικών. Λίγο μετά το αδιευκρίνιστο (ακόμα) περιστατικό με τη χρήση χημικών όπλων στον εμφύλιο της Συρίας, κάλεσε τη Δύση να δώσει μια διεθνή απάντηση στο όνομα της νομιμότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η απάντηση που ζητούσαν οι ΗΠΑ ήταν στρατιωτική εισβολή χωρίς την έγκριση του ΟΗΕ! Η ανάμειξη πέντε χωρών (συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας) και της Αλ Κάιντα για την ανατροπή του Άσαντ ήταν νόμιμη κατά το κ. καθηγητή. Αλλά αυτό δεν ήταν τίποτα μπροστά σε αυτά που γίνονται σήμερα στην περίπτωση της ουκρανικής κρίσης.

ΑΦΟΥ λοιπόν ο κ. καθηγητής, του συνταγματικού δικαίου παρακαλώ, αναγνώρισε την πραξικοπηματική ανατροπή του εκλεγέντος προέδρου της Ουκρανίας, η θητεία του οποίου έληγε το 2015, δήλωσε: «Χαιρόμαστε, γιατί η προσωρινή ουκρανική κυβέρνηση αποφάσισε να συνεχίσει τη διαδικασία που συνδέει την Ουκρανία με την Ευρωπαϊκή Ένωση, με την υπογραφή της Συμφωνίας Σύνδεσης και Σταθεροποίησης». Υποσχέθηκε μάλιστα να βοηθήσει την ουκρανική κυβέρνηση μεταφέροντας ελληνική τεχνογνωσία τώρα που θα αναλάβει την ουκρανική οικονομία το ΔΝΤ! Το δημοψήφισμα για μια χώρα με τις εθνολογικές και γεωγραφικές ιδιαιτερότητες της Ουκρανίας, ως την πλέον δημοκρατική λύση έκφρασης του λαού, δεν απασχόλησε κανέναν. Άλλωστε, τα δημοκρατικά εργαλεία τα χρησιμοποιούμε όταν μας συμφέρουν. Διαφορετικά υπάρχουν και οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Είναι και αυτό στα περιεχόμενα της ελληνικής τεχνογνωσίας.

ΠΑΡΑΝΟΜΗ χαρακτήρισε την απόφαση για το δημοψήφισμα στην Κριμαία η ανακοίνωση που εξέδωσαν την Πέμπτη οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία αναφέρουν ότι θα επιβάλουν κυρώσεις στη Ρωσία αν δεν ξεκινήσει διάλογο με την Ουκρανία. Γιατί η περίπτωση του Κοσσόβου ήταν διαφορετική; Απάντηση: Γιατί έτσι τους αρέσει. Η ανακοίνωση σημειώνει, επίσης, πως αν η Ρωσία κλιμακώσει τις στρατιωτικές ενέργειες στην Ουκρανία, θα υπάρξουν σοβαρές και ευρύτατες επιπτώσεις στις διμερείς σχέσεις με την Ε.Ε. σε μια σειρά από οικονομικούς τομείς.

ΠΟΙΟΥΣ οικονομικούς τομείς και ποιοι από αυτούς αφορούν την Ελλάδα; Ποιο κόστος θα έχουν για μια χώρα σε τόσο βαθιά κρίση; Διέφυγε από τον κ. καθηγητή η απειλή από τις ΗΠΑ και την Ε.Ε για πάγωμα βίζας στους Ρώσους πολίτες. Το πιθανό κόστος για τον ελληνικό τουρισμό και τα οφέλη για άλλες γειτονικές ανταγωνιστικές χώρες μπορεί να αφορούν τα εθνικά μας συμφέροντα, δεν αφορούν όμως τα προσωπικά συμφέροντα του κ. Βενιζέλου. Άλλωστε, μετά τον εξοστρακισμό του από το ιερό της εξουσίας και την πολιτική, θα χρειαστεί γερούς προστάτες. Ίσως δεν αντιλαμβάνεται ότι μετά την απομάκρυνσή του από τη θέση του δεν θα τον χρειάζεται κανείς, καθώς είναι προεξοφλημένο καμένο χαρτί.

ΥΠΑΡΧΕΙ κανείς στην ελληνική κυβέρνηση που να αξιολογεί όλα τα σενάρια στην υπόθεση της Ουκρανίας, που έλαβε υπ' όψιν τις ελληνικές εξαγωγές και τις συνέπειες στα κονδύλια που χρειάζεται ο ευρωπαϊκός Νότος; Είναι η Ελλάδα χώρα πρώτης προτεραιότητας για το Βερολίνο; Μπορεί να αντέξει το καρτέλ Σαμαρά – Βενιζέλου μόνο με πλαστογραφημένα στοιχεία για το πλεόνασμα και κατά παραγγελία κατασκευασμένες προβλέψεις διεθνών οίκων; Αρκούν μήπως οι μαγειρεμένες δημοσκοπήσεις; Αγοράζεις φαγητό με αριθμούς; Πληρώνεις το ασφαλιστικό σου ταμείο και το ενοίκιό σου με αέρα κοπανιστό; Θα ανοίξουν τα εργοστάσια που κλείνουν, όταν η ζήτηση περιορίζεται δραματικά;
Ο ελληνικός λαός έχει τον λόγο.
  Χρήστου Δημήτρης
dchristou52@gmail.com