Ο
Πρόεδρος Αναστασιάδης συναντήθηκε χθες με τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας.
Σε δηλώσεις του υποστήριξε πως ενδέχεται σύντομα να καταλήξουμε σε ένα
κοινό ανακοινωθέν, που δεν αποτελεί τη λύση του Κυπριακού αλλά θέτει τις
παραμέτρους, μέσα στις οποίες θα πρέπει να κινηθούν οι δύο κοινότητες
αλλά και η Τουρκία, προκειμένου να πετύχουμε μια λύση που θα γίνεται
αποδεκτή και από τους Ε/κ, χωρίς να παραγνωρίζει τα δικαιώματα των Τ/κ.
Το κοινό ανακοινωθέν, όμως, απορρίπτεται από τέσσερα κόμματα επειδή,
ακριβώς, εκφεύγει των θεμελιωδών θέσεων και αρχών, που η ελληνική πλευρά
και ειδικά ο Ν. Αναστασιάδης εδώ και πολλούς μήνες δεσμευτικά
διατυπώνουν.
Ο Πρόεδρος παραπλανητικά ισχυρίστηκε ότι το κοινό ανακοινωθέν «θα δημιουργήσει τις προοπτικές και προϋποθέσεις ώστε, μπαίνοντας σε έναν ουσιαστικό και παραγωγικό διάλογο, να υπάρχει προοπτική να καταλήξουμε σε μια λύση που να είναι βιώσιμη, διαρκής, λειτουργική, θα διασφαλίζει την παρουσία μας στην ΕΕ, αλλά το πιο σημαντικό θα εξασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και την υλοποίηση του ευρωπαϊκού κεκτημένου σε όλη την επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας».
Ο Ν. Αναστασιάδης πού βλέπει όλα αυτά στο κοινό ανακοινωθέν, αφού αυτό ικανοποιεί τις περισσότερες τουρκικές αξιώσεις όσον αφορά την κυριαρχία, τη διεθνή προσωπικότητα και την ιθαγένεια, το κατάλοιπο εξουσίας, ενώ επικρέμαται η παρθενογένεση; Με απλά λόγια, το κοινό ανακοινωθέν επιστρέφει τις συνομιλίες στο σχέδιο Ανάν, που ο Ν. Αναστασιάδης ουδέποτε απέρριψε. Αντίθετα, επιμένει να ασεβεί βάναυσα και κατά της δημοκρατικής απόφασης της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού να απορρίψει και να ενταφιάσει ένα σχέδιο, που θα κατέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία και θα την παρέδιδε στην Τουρκία, που θα είναι κατακτητής στον Βορρά και συγκυρίαρχος στον Νότο. Δεν άκουσε τι ο Έλληνας Πρωθυπουργός είπε;
«Κοινός μας στόχος είναι ο τερματισμός της παράνομης τουρκικής κατοχής και η εξεύρεση μιας συνολικής, συμπεφωνημένης, δίκαιης, βιώσιμης και λειτουργικής λύσης, που θα διασφαλίζει πλήρως τη μία και αδιαίρετη κυριαρχία, μια προσωπικότητα και μια ιθαγένεια της επανενωμένης Κύπρου, της ιδιότητάς της ως κράτους μέλους της ΕΕ, και της ζώνης του ευρώ και την εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου σε ολόκληρη την κυπριακή επικράτεια. Στο τραπέζι των συνομιλιών θα κάτσουν Ε/κ και Τ/κ, οι οποίοι και έχουν την ευθύνη να οδηγήσουν τη διαπραγμάτευση σε μια τελική λύση, πρέπει να αντλήσουμε βέβαια και διδάγματα από πρόσφατες, μέχρι και πολύ πρόσφατες, φάσεις της πορείας του Κυπριακού και να διαφυλάξουμε τις προϋποθέσεις της ευρύτατης εθνικής συναίνεσης. Σε κάθε περίπτωση μία τέτοια λύση θα πρέπει να γίνει δεκτή μέσω δημοψηφίσματος και, συγκεκριμένα, δύο ταυτοχρόνων δημοψηφισμάτων στα οποία θα μετάσχουν τα νόμιμα μέλη των δύο κοινοτήτων».
Ας προσεχθούν τι υπογράμμισε ο Σαμαράς: Τερματισμός της τουρκικής κατοχής. Μία και αδιαίρετη κυριαρχία. Μία προσωπικότητα. Μία ιθαγένεια. Εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου σε όλη την κυπριακή επικράτεια. Να αντλήσουμε διδάγματα από πρόσφατες μέχρι πολύ πρόσφατες φάσεις του Κυπριακού. Ο Αντ. Σαμαράς εννοούσε όσα προηγήθηκαν και ακολούθησαν το δημοψήφισμα για το τερατούργημα Ανάν. Έμμεσα προειδοποίησε τον Ν. Αναστασιάδη να μην επιδοθεί στις γνωστές μεθοδεύσεις του, που είχε ασκήσει προ 10ετίας. Αυτά που δέχθηκε ο Πρόεδρος δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που κατέθεσε ο Σαμαράς ως παραμέτρους λύσης. Ο Ν. Αναστασιάδης να μην ξεχνά: Παρέλαβε κράτος ευρωπαϊκό, που ίσως μετεξελιχθεί σε ευρωπαϊκό ομόσπονδο. Δεν δικαιούται να το διαλύσει και να το περιορίσει σε κοινότητα.
Ο Πρόεδρος παραπλανητικά ισχυρίστηκε ότι το κοινό ανακοινωθέν «θα δημιουργήσει τις προοπτικές και προϋποθέσεις ώστε, μπαίνοντας σε έναν ουσιαστικό και παραγωγικό διάλογο, να υπάρχει προοπτική να καταλήξουμε σε μια λύση που να είναι βιώσιμη, διαρκής, λειτουργική, θα διασφαλίζει την παρουσία μας στην ΕΕ, αλλά το πιο σημαντικό θα εξασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και την υλοποίηση του ευρωπαϊκού κεκτημένου σε όλη την επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας».
Ο Ν. Αναστασιάδης πού βλέπει όλα αυτά στο κοινό ανακοινωθέν, αφού αυτό ικανοποιεί τις περισσότερες τουρκικές αξιώσεις όσον αφορά την κυριαρχία, τη διεθνή προσωπικότητα και την ιθαγένεια, το κατάλοιπο εξουσίας, ενώ επικρέμαται η παρθενογένεση; Με απλά λόγια, το κοινό ανακοινωθέν επιστρέφει τις συνομιλίες στο σχέδιο Ανάν, που ο Ν. Αναστασιάδης ουδέποτε απέρριψε. Αντίθετα, επιμένει να ασεβεί βάναυσα και κατά της δημοκρατικής απόφασης της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού να απορρίψει και να ενταφιάσει ένα σχέδιο, που θα κατέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία και θα την παρέδιδε στην Τουρκία, που θα είναι κατακτητής στον Βορρά και συγκυρίαρχος στον Νότο. Δεν άκουσε τι ο Έλληνας Πρωθυπουργός είπε;
«Κοινός μας στόχος είναι ο τερματισμός της παράνομης τουρκικής κατοχής και η εξεύρεση μιας συνολικής, συμπεφωνημένης, δίκαιης, βιώσιμης και λειτουργικής λύσης, που θα διασφαλίζει πλήρως τη μία και αδιαίρετη κυριαρχία, μια προσωπικότητα και μια ιθαγένεια της επανενωμένης Κύπρου, της ιδιότητάς της ως κράτους μέλους της ΕΕ, και της ζώνης του ευρώ και την εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου σε ολόκληρη την κυπριακή επικράτεια. Στο τραπέζι των συνομιλιών θα κάτσουν Ε/κ και Τ/κ, οι οποίοι και έχουν την ευθύνη να οδηγήσουν τη διαπραγμάτευση σε μια τελική λύση, πρέπει να αντλήσουμε βέβαια και διδάγματα από πρόσφατες, μέχρι και πολύ πρόσφατες, φάσεις της πορείας του Κυπριακού και να διαφυλάξουμε τις προϋποθέσεις της ευρύτατης εθνικής συναίνεσης. Σε κάθε περίπτωση μία τέτοια λύση θα πρέπει να γίνει δεκτή μέσω δημοψηφίσματος και, συγκεκριμένα, δύο ταυτοχρόνων δημοψηφισμάτων στα οποία θα μετάσχουν τα νόμιμα μέλη των δύο κοινοτήτων».
Ας προσεχθούν τι υπογράμμισε ο Σαμαράς: Τερματισμός της τουρκικής κατοχής. Μία και αδιαίρετη κυριαρχία. Μία προσωπικότητα. Μία ιθαγένεια. Εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου σε όλη την κυπριακή επικράτεια. Να αντλήσουμε διδάγματα από πρόσφατες μέχρι πολύ πρόσφατες φάσεις του Κυπριακού. Ο Αντ. Σαμαράς εννοούσε όσα προηγήθηκαν και ακολούθησαν το δημοψήφισμα για το τερατούργημα Ανάν. Έμμεσα προειδοποίησε τον Ν. Αναστασιάδη να μην επιδοθεί στις γνωστές μεθοδεύσεις του, που είχε ασκήσει προ 10ετίας. Αυτά που δέχθηκε ο Πρόεδρος δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που κατέθεσε ο Σαμαράς ως παραμέτρους λύσης. Ο Ν. Αναστασιάδης να μην ξεχνά: Παρέλαβε κράτος ευρωπαϊκό, που ίσως μετεξελιχθεί σε ευρωπαϊκό ομόσπονδο. Δεν δικαιούται να το διαλύσει και να το περιορίσει σε κοινότητα.
