Τουρκοποίηση κατεχομένων περιουσιών και πλήρης έλεγχος τ/κ περιουσιών
Λευκωσία: Η περιουσιακή εθνοκάθαρση και πλήρης
περιουσιακή τουρκοποίηση του κατεχόμενου τμήματος της Κύπρου αποτελούν
στόχο της Τουρκίας σύμφωνα με τις διαπιστώσεις της πολιτικής ηγεσίας
όπως καταγράφονται στο έγγραφο που ετοίμασε η κυβέρνηση και δόθηκε στα
κόμματα για να ληφθούν αποφάσεις προς αντιμετώπιση των μαζικών προσφυγών
στην «επιτροπή ακίνητης περιουσίας».Η Τουρκία στοχεύει παράλληλα η σταδιακή de facto διχοτόμηση να καταστεί
de jure με επίκληση της νέας ιδιοκτησιακής κατάστασης που θα προκύψει:
Κοινή θέση όλων των πολιτικών δυνάμεων είναι η λήψη μέτρων προς αντιμετώπιση των μαζικών προσφυγών Ελληνοκυπρίων ιδιοκτητών γης στην «επιτροπή ακίνητης περιουσίας» των κατεχομένων. Ήδη έχουν αναλωθεί πάμπολλες ώρες συζητήσεων και αναλύσεων σε όλα τα επίπεδα, Εθνικό Συμβούλιο, υποεπιτροπές, Βουλή, Κοινοβουλευτικές Επιτροπές κ.λπ.
Πλην όμως μέχρι τώρα, δεν υπήρξε οποιαδήποτε συγκεκριμένη απόφαση η οποία να αντιμετωπίζει το εν λόγω φαινόμενο και κυρίως να είναι σε θέση να ανατρέπει πρακτικά τους τουρκικούς σχεδιασμούς, οι οποίοι καθίστανται επικίνδυνοι όχι μόνο για το μέλλον των κατεχομένων περιοχών αλλά και το σύνολο της νήσου.
Μέσα από το έγγραφο που ετοίμασε η κυβέρνηση, στη βάση των εισηγήσεων που κατατέθηκαν από τα πολιτικά κόμματα και τις συζητήσεις που είχαν γίνει προηγουμένως, είναι εμφανές ότι όχι μόνο τα πράγματα είναι δύσκολα αλλά δεν υπάρχουν λύσεις ώστε να μπει ένας φραγμός.
Στο έγγραφο της 24ης Ιανουαρίου που δόθηκε στα κόμματα για να μελετήσουν ώστε να γίνει συζήτηση σε κατοπινό στάδιο, καταγράφονται μια σειρά από προτεινόμενα μέτρα. Τα περισσότερα από αυτά έχουν οικονομικό χαρακτήρα αφού στοχεύουν στη δημιουργία μηχανισμών οικονομικής στήριξης και βοήθειας προς τους πρόσφυγες ιδιοκτήτες κατεχόμενης γης.
Όμως την ίδια ώρα, καταγράφεται μια ωμή παραδοχή καθώς «υπό το πρίσμα της σημερινής οικονομικής κατάστασης τα πλείστα δεν είναι εφαρμόσιμα, ενώ υπόκεινται και περιορισμοί λόγω της σύναψης του Μνημονίου Συναντίληψης με την Τρόικα. Επιπλέον δεν φαίνεται να είναι εφικτή η θέση για ίδρυση ταμείου στήριξης προσφύγων».
Όσον αφορά τα νομικά ζητήματα, «δεν τίθεται θέμα από τη Νομική Υπηρεσία ποινικοποίησης προσφυγών στην «επιτροπής ακίνητης περιουσίας», καθώς πιθανόν να οδηγούσε σε παραβίαση από την Κυπριακή Δημοκρατία της υποχρέωσής της να μην παρεμποδίζει την αποτελεσματική άσκηση του ατομικού δικαιώματος προσφυγής στο ΕΔΑΔ και γενικότερα να μην παρεμποδίζει την προσφυγή σε μια προσφερόμενη αποτελεσματική θεραπεία».
Επίσης «δεν είναι νομικά άτρωτη η πρόταση για υπαγωγή των ελληνοκυπριακών περιουσιών στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου σε κηδεμόνα/φορέα καθώς δεν αποκλείεται να προσκρούει στο Άρθρο 23 του Συντάγματος και στο Άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που προστατεύουν το δικαίωμα της ιδιοκτησίας».
Ακόμα εγείρονται σοβαροί προβληματισμοί κατά πόσον είναι εφικτό να γίνουν νέες προσφυγές προς την κατεύθυνση του ΕΔΑΔ μετά και την απόφαση στην υπόθεση Δημόπουλος (της 5ης Μαρτίου 2010).
Ούτε όμως και έγερση αστικών αγωγών κατά της Τουρκίας (κάτι ανάλογο με την υπόθεση Αποστολίδη εναντίον Όραμς) για αποζημιώσεις με στόχο τη μετέπειτα εκτέλεση των αποφάσεων εκτός της Κυπριακής Δημοκρατίας έχει σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας.
Σε ό,τι αφορά τέλος τις εισηγήσεις για μεταφορά του συντελεστή δόμησης στις ελεύθερες περιοχές, το Υπουργείο Εσωτερικών θεωρεί ότι είναι αντικειμενικά δύσκολη ή και ανέφικτη. Αλλά και η εισήγηση για αγοραπωλησίες μεταξύ Ελληνοκυπρίων για περιουσίες στα κατεχόμενα αντιμετωπίζει προβλήματα καθώς θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι η νομοθεσία που θα τεθεί σε ισχύ, δεν θα δημιουργεί αδικαιολόγητη δυσμενή διάκριση για τις αγοραπωλησίες μεταξύ (α) πολιτών της Δημοκρατίας ανεξαρτήτως εθνοτικής καταγωγής και (β) πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η «επιτροπή ακίνητης περιουσίας» έχει μεν θεωρητικά δικαιοδοσία αποζημίωσης, ανταλλαγής και αποκατάστασης ακίνητης ιδιοκτησίας προσφευγόντων σ’ αυτήν Ελληνοκυπρίων, αλλά ενεργεί στην πραγματικότητα, με τις διαδικασίες που ακολουθεί και τις διλημματικές καταστάσεις που δημιουργεί, ως πρακτορείο ξεπουλήματος σε εξευτελιστικές τιμές (9%-10% της πραγματικής αξίας) της ακίνητης περιουσίας των Ελληνοκυπρίων στα κατεχόμενα.Μέχρι τις 24 Ιανουαρίου είχαν κατατεθεί ενώπιον της «επιτροπής ακίνητης περιουσίας» 5.740 αιτήσεις από Ελληνοκύπριους ιδιοκτήτες ακινήτων στα κατεχόμενα.Λήφθηκαν αποφάσεις για 600 περίπου υποθέσεις, εκ των οποίων πάνω από 100 έχουν αποσυρθεί.Για 487 αποφασίστηκε η καταβολή αποζημιώσεων και το πόσο που πληρώθηκε ανέρχεται στα 145 εκατομμύρια στερλίνες.
Πολύπλοκες σοβαρές νομικές συνέπειες
Όμως εφαρμογή των πιο πάνω ελλοχεύει τον κίνδυνο νομιμοποίησης και αναγνώρισης όλων των αποφάσεων της «επιτροπής ακίνητης περιουσίας» από την ίδια την Κυπριακή Δημοκρατία καθώς θα ανατρέπεται η έως τώρα πολιτική σύμφωνα με την οποία δεν προσδίδεται οποιαδήποτε νομιμότητα ή αναγνώριση στα όσα αποφασίζει η «επιτροπή».
Από την ώρα που θα κατατεθούν ενώπιον των κρατικών Υπηρεσιών της Δημοκρατίας «πράξεις/αποφάσεις» των «νομοθετικών» ή «διοικητικών» οργάνων του ψευδοκράτους, ενδέχεται να θεωρηθεί ως αποδοχή των «πράξεων» αυτών με πολύπλοκες και σοβαρές νομικές συνέπειες.
Γράφει: Ανδρέας Πιμπίσιης
● μέσα από τις εκποιήσεις ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα
μέσω της «επιτροπής ακίνητης περιουσίας» οι οποίες αγοράζονται από την
τουρκική κυβέρνηση (μέχρι στιγμής έχει εξαγοράσει 10,5 τετραγωνικά
χιλιόμετρα ελληνοκυπριακής γης
● από το γεγονός ότι όσοι Τουρκοκύπριοι επωφεληθούν από την αγορά της γης, θα μεταβιβάσουν τις περιουσίες τους στις ελεύθερες περιοχές στην τουρκική κυβέρνηση.
Ο διπλός αυτός στόχος της Τουρκίας αποσκοπεί από τη μια στην τουρκοποίηση του κατεχόμενου τμήματος του νησιού και από την άλλη στην απόκτηση από την ίδια ενός σημαντικού εδάφους γης στις ελεύθερες περιοχές. Στοχεύσεις που ανατρέπουν άρδην την έως τώρα προσπάθεια επίλυσης του εδαφικού μέσα από τη λογική -όπως επικράτησε διαχρονικά στην ελληνοκυπριακή πλευρά- της αναπροσαρμογής εδαφών.
● από το γεγονός ότι όσοι Τουρκοκύπριοι επωφεληθούν από την αγορά της γης, θα μεταβιβάσουν τις περιουσίες τους στις ελεύθερες περιοχές στην τουρκική κυβέρνηση.
Ο διπλός αυτός στόχος της Τουρκίας αποσκοπεί από τη μια στην τουρκοποίηση του κατεχόμενου τμήματος του νησιού και από την άλλη στην απόκτηση από την ίδια ενός σημαντικού εδάφους γης στις ελεύθερες περιοχές. Στοχεύσεις που ανατρέπουν άρδην την έως τώρα προσπάθεια επίλυσης του εδαφικού μέσα από τη λογική -όπως επικράτησε διαχρονικά στην ελληνοκυπριακή πλευρά- της αναπροσαρμογής εδαφών.
Κοινή θέση όλων των πολιτικών δυνάμεων είναι η λήψη μέτρων προς αντιμετώπιση των μαζικών προσφυγών Ελληνοκυπρίων ιδιοκτητών γης στην «επιτροπή ακίνητης περιουσίας» των κατεχομένων. Ήδη έχουν αναλωθεί πάμπολλες ώρες συζητήσεων και αναλύσεων σε όλα τα επίπεδα, Εθνικό Συμβούλιο, υποεπιτροπές, Βουλή, Κοινοβουλευτικές Επιτροπές κ.λπ.
Πλην όμως μέχρι τώρα, δεν υπήρξε οποιαδήποτε συγκεκριμένη απόφαση η οποία να αντιμετωπίζει το εν λόγω φαινόμενο και κυρίως να είναι σε θέση να ανατρέπει πρακτικά τους τουρκικούς σχεδιασμούς, οι οποίοι καθίστανται επικίνδυνοι όχι μόνο για το μέλλον των κατεχομένων περιοχών αλλά και το σύνολο της νήσου.
Μέσα από το έγγραφο που ετοίμασε η κυβέρνηση, στη βάση των εισηγήσεων που κατατέθηκαν από τα πολιτικά κόμματα και τις συζητήσεις που είχαν γίνει προηγουμένως, είναι εμφανές ότι όχι μόνο τα πράγματα είναι δύσκολα αλλά δεν υπάρχουν λύσεις ώστε να μπει ένας φραγμός.
Στο έγγραφο της 24ης Ιανουαρίου που δόθηκε στα κόμματα για να μελετήσουν ώστε να γίνει συζήτηση σε κατοπινό στάδιο, καταγράφονται μια σειρά από προτεινόμενα μέτρα. Τα περισσότερα από αυτά έχουν οικονομικό χαρακτήρα αφού στοχεύουν στη δημιουργία μηχανισμών οικονομικής στήριξης και βοήθειας προς τους πρόσφυγες ιδιοκτήτες κατεχόμενης γης.
Όμως την ίδια ώρα, καταγράφεται μια ωμή παραδοχή καθώς «υπό το πρίσμα της σημερινής οικονομικής κατάστασης τα πλείστα δεν είναι εφαρμόσιμα, ενώ υπόκεινται και περιορισμοί λόγω της σύναψης του Μνημονίου Συναντίληψης με την Τρόικα. Επιπλέον δεν φαίνεται να είναι εφικτή η θέση για ίδρυση ταμείου στήριξης προσφύγων».
Όσον αφορά τα νομικά ζητήματα, «δεν τίθεται θέμα από τη Νομική Υπηρεσία ποινικοποίησης προσφυγών στην «επιτροπής ακίνητης περιουσίας», καθώς πιθανόν να οδηγούσε σε παραβίαση από την Κυπριακή Δημοκρατία της υποχρέωσής της να μην παρεμποδίζει την αποτελεσματική άσκηση του ατομικού δικαιώματος προσφυγής στο ΕΔΑΔ και γενικότερα να μην παρεμποδίζει την προσφυγή σε μια προσφερόμενη αποτελεσματική θεραπεία».
Επίσης «δεν είναι νομικά άτρωτη η πρόταση για υπαγωγή των ελληνοκυπριακών περιουσιών στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου σε κηδεμόνα/φορέα καθώς δεν αποκλείεται να προσκρούει στο Άρθρο 23 του Συντάγματος και στο Άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που προστατεύουν το δικαίωμα της ιδιοκτησίας».
Ακόμα εγείρονται σοβαροί προβληματισμοί κατά πόσον είναι εφικτό να γίνουν νέες προσφυγές προς την κατεύθυνση του ΕΔΑΔ μετά και την απόφαση στην υπόθεση Δημόπουλος (της 5ης Μαρτίου 2010).
Ούτε όμως και έγερση αστικών αγωγών κατά της Τουρκίας (κάτι ανάλογο με την υπόθεση Αποστολίδη εναντίον Όραμς) για αποζημιώσεις με στόχο τη μετέπειτα εκτέλεση των αποφάσεων εκτός της Κυπριακής Δημοκρατίας έχει σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας.
Σε ό,τι αφορά τέλος τις εισηγήσεις για μεταφορά του συντελεστή δόμησης στις ελεύθερες περιοχές, το Υπουργείο Εσωτερικών θεωρεί ότι είναι αντικειμενικά δύσκολη ή και ανέφικτη. Αλλά και η εισήγηση για αγοραπωλησίες μεταξύ Ελληνοκυπρίων για περιουσίες στα κατεχόμενα αντιμετωπίζει προβλήματα καθώς θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι η νομοθεσία που θα τεθεί σε ισχύ, δεν θα δημιουργεί αδικαιολόγητη δυσμενή διάκριση για τις αγοραπωλησίες μεταξύ (α) πολιτών της Δημοκρατίας ανεξαρτήτως εθνοτικής καταγωγής και (β) πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πρακτορείο ξεπουλήματος
Η «επιτροπή ακίνητης περιουσίας» έχει μεν θεωρητικά δικαιοδοσία αποζημίωσης, ανταλλαγής και αποκατάστασης ακίνητης ιδιοκτησίας προσφευγόντων σ’ αυτήν Ελληνοκυπρίων, αλλά ενεργεί στην πραγματικότητα, με τις διαδικασίες που ακολουθεί και τις διλημματικές καταστάσεις που δημιουργεί, ως πρακτορείο ξεπουλήματος σε εξευτελιστικές τιμές (9%-10% της πραγματικής αξίας) της ακίνητης περιουσίας των Ελληνοκυπρίων στα κατεχόμενα.Μέχρι τις 24 Ιανουαρίου είχαν κατατεθεί ενώπιον της «επιτροπής ακίνητης περιουσίας» 5.740 αιτήσεις από Ελληνοκύπριους ιδιοκτήτες ακινήτων στα κατεχόμενα.Λήφθηκαν αποφάσεις για 600 περίπου υποθέσεις, εκ των οποίων πάνω από 100 έχουν αποσυρθεί.Για 487 αποφασίστηκε η καταβολή αποζημιώσεων και το πόσο που πληρώθηκε ανέρχεται στα 145 εκατομμύρια στερλίνες.
Πολύπλοκες σοβαρές νομικές συνέπειες
Μια άλλη πτυχή που καθιστά δύσκολη την αντιμετώπιση των ζητημάτων που
προκύπτουν από τη λειτουργία της «επιτροπής ακίνητης περιουσίας» είναι
το πώς αντιμετωπίζονται εκείνοι που έχουν ήδη απευθυνθεί στην
«επιτροπή», ενώ παράλληλα έχουν λάβει από το κράτος όλα όσα εκείνα που
δικαιούνταν ως πρόσφυγες.Μεταξύ των δέκα προτάσεων που κατέθεσε η κυβέρνηση περιλαμβάνονται εισηγήσεις για:
● μελέτη φορολόγησης εσόδων από την πώληση ακίνητης περιουσίας σα κατεχόμενα στη βάση της εκτίμησης της αξίας της από το Κτηματολόγιο
● μελέτη θεσμοθέτησης υποχρέωσης να δηλώνεται στις Aρχές της Δημοκρατίας η πώληση και/ή αποξένωση ακίνητης περιουσίας που βρίσκεται στα κατεχόμενα, όπως και το ύψος των εσόδων που λαμβάνονται από την πώληση αυτή
● να δίνεται ένορκη δήλωση από αιτητές για στεγαστικά δάνεια ή παραχώρηση τουρκοκυπριακών περιουσιών ότι δεν θα επωφεληθούν από την «επιτροπή»
● να δεσμεύεται η περιουσία στα κατεχόμενα για όσους πρόσφυγες έχουν πάρει ή θα πάρουν χορηγίες από στεγαστικά σχέδια ώστε σε περίπτωση που πωληθούν το δάνειο/χορηγία να θεωρείται ληξιπρόθεσμο και θα πρέπει να εξοφλείται άμεσα.
● μελέτη φορολόγησης εσόδων από την πώληση ακίνητης περιουσίας σα κατεχόμενα στη βάση της εκτίμησης της αξίας της από το Κτηματολόγιο
● μελέτη θεσμοθέτησης υποχρέωσης να δηλώνεται στις Aρχές της Δημοκρατίας η πώληση και/ή αποξένωση ακίνητης περιουσίας που βρίσκεται στα κατεχόμενα, όπως και το ύψος των εσόδων που λαμβάνονται από την πώληση αυτή
● να δίνεται ένορκη δήλωση από αιτητές για στεγαστικά δάνεια ή παραχώρηση τουρκοκυπριακών περιουσιών ότι δεν θα επωφεληθούν από την «επιτροπή»
● να δεσμεύεται η περιουσία στα κατεχόμενα για όσους πρόσφυγες έχουν πάρει ή θα πάρουν χορηγίες από στεγαστικά σχέδια ώστε σε περίπτωση που πωληθούν το δάνειο/χορηγία να θεωρείται ληξιπρόθεσμο και θα πρέπει να εξοφλείται άμεσα.
Όμως εφαρμογή των πιο πάνω ελλοχεύει τον κίνδυνο νομιμοποίησης και αναγνώρισης όλων των αποφάσεων της «επιτροπής ακίνητης περιουσίας» από την ίδια την Κυπριακή Δημοκρατία καθώς θα ανατρέπεται η έως τώρα πολιτική σύμφωνα με την οποία δεν προσδίδεται οποιαδήποτε νομιμότητα ή αναγνώριση στα όσα αποφασίζει η «επιτροπή».
Από την ώρα που θα κατατεθούν ενώπιον των κρατικών Υπηρεσιών της Δημοκρατίας «πράξεις/αποφάσεις» των «νομοθετικών» ή «διοικητικών» οργάνων του ψευδοκράτους, ενδέχεται να θεωρηθεί ως αποδοχή των «πράξεων» αυτών με πολύπλοκες και σοβαρές νομικές συνέπειες.
