“Η Γενιά της Γενοκτονίας”

ΑΝΤΙΒΑΡΟ Το πολιτικό σκηνικό είτε αλλάξει είτε όχι στον βαθμό που το μοντέλο ανάπτυξης που έχει υιοθετήσει η Ελλάδα και ο Ελληνισμός δεν διαφοροποιηθεί δεν θα παραχθεί καμιά εξέλιξη. Η πολιτική πραγματικότητα στην Ελλάδα  συντίθεται και συναπαρτίζεται από την «κοινό μυστικό» της γείτονος σχετικά με τη διαπλοκή της οικονομικής με την πολιτική εξουσία η οποία και παράγει  διαφθορά, κατάχρηση εξουσίας, χρηματισμό, νεποτισμό, ατιμωρησία. Απο την άλλη έχει καταρρεύσει το πολιτιστικό και πολιτισμικό υπόβαθρο της Κοινωνίας μας.Τα κόμματα απο ελεύθερες φυσικές ενώσεις προσώπων έχουν καταστεί γραφειοκρατικοί μηχανισμοί διαποτισμένοι με το πνεύμα του φατριασμού, υπηρέτες συμφερόντων ελίτ και επιζούν με το δέλεαρ προς την κοινωνία της νομής της εξουσίας . Κατά συνέπεια άπαντες στριμώχνονται στον προθάλαμο προκειμένου να έρθει η σειρά τους να κατακτήσουν το πολυπόθητο τρόπαιο
Η παραγωγική ανασυγκρότηση επιτάσσει την ύπαρξη κεφαλαίου με εθνική συνείδηση στην καλύτερη περίπτωση ή επιχειρηματικών κεφαλαίων με διάθεση να σχηματίσουν νέα οικονομικά τζάκια και να ενεργοποιηθούν στον Ελλαδικό χώρο.Στην Ελλάδα δεν υπήρξε ούτε θα υπάρξει τέτοια συνθήκη Αποκαλύφθηκε πρόσφατα πώς 54.000 Έλληνες έβγαλαν στο εξωτερικό, 22 δισεκατομμύρια ευρώ που δεν δικαιολογούνταν από τις φορολογικές τους δηλώσεις.

Ο Διεθνής καταμερισμός Εργασίας, η Παγκοσμιοποίηση και το Ευρωπαϊκό συγκριτικό πλεονέκτημα σε συνδυασμό με το σκληρό Ευρώ το οποίο και αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του Γερμανικού Ηγεμονισμού ως αναπτύσσεται στην Ευρώπη αλλά και στην Ελλάδα εντός της οποίας συγκροτεί πλέων σκιώδες κράτος, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο το γνωρίζουν άριστα άπαντες αυτό.

Αν η Ελλάδα επιθυμεί να βγεί απο την κρίση θα πρέπει να αντιστρέψει την πορεία που την παρήγαγε όμως μιλούμε για δομές αιώνων και ζητούμε αυτές να ανατραπούν σε ελάχιστα χρόνια παραγνωρίζοντας την φτωχοποίηση της Ελληνικής κοινωνίας, τον μακροχρόνιο και διαρθρωτικό χαρακτήρα της ανεργίας και τέλος την φτωχοποίηση ολοένα μεγαλύτερου μέρους της Κοινωνίας κάτι που αποτελεί δομικό χαρακτηριστικό των Δημοκρατιών του Δυτικού Κόσμου