Του Κυριάκου Πενηνταέξ
- Για αποπροσανατολισμό και εξαγωγή της κρίσης
- Τα θετικά και αρνητικά της κατάρρευσης της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, αναλύει η ειδικός Ελένη Σταύρου
- ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να θέσουμε σε εφαρμογή όλους τους μηχανισμούς και τα σχέδια αντιμετώπισης των αναμενόμενων τουρκικών επιθετικών ενεργειών
Λανθασμένοι πολιτικοί χειρισμοί σε συνδυασμό με τη βαθιά κρίση γύρω από το σκάνδαλο διαφθοράς προκάλεσαν τη συνολική κατάρρευση της Τουρκικής Εξωτερικής Πολιτικής στα μέτωπα της Συρίας, της Αιγύπτου, του Ισραήλ, του Ιράν, των Κούρδων και της Αρμενίας, ενισχύοντας τον Άξονα Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδας, εκτιμά η Δρ Ελένη Σταύρου, Διευθύντρια του Κέντρου Μεσανατολικών Σπουδών Πτολεμαίος. Οι εσωτερικές εξελίξεις, ωστόσο, τονίζει η κ. Σταύρου στη «Σημερινή», αναγκάζει τη γειτονική Τουρκία, ενόψει και των προσεχών εκλογών, να στραφεί εναντίον της Κύπρου και της Ελλάδας. Η κίνηση αυτή, αναλύει, στοχεύει στον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από τα εσωτερικά προβλήματα, την ενίσχυση του εθνικισμού και την εξαγωγή της κρίσης.
Οι αλλαγές της κυβέρνησης Ερντογάν
Η Διευθύντρια του Κέντρου Μεσανατολικών Σπουδών Πτολεμαίος επισημαίνει ότι η κυβέρνηση Ταγίπ Ερντογάν προέρχεται και στηρίζεται από το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, το οποίο ευαγγελίζεται το πολιτικό Ισλάμ για το εσωτερικό της χώρας και την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. «Μέσα στην Τουρκία πέτυχε πολλά. Ανόρθωσε την οικονομία, συγκρούσθηκε με τους πανίσχυρους θεσμούς της Κεμαλικής ιδεολογίας και φυλάκισε εκατοντάδες στρατηγούς και εδραιώθηκε ως Καθεστώς και ως μέλος των G-20», επισημαίνει, για να προσθέσει: «Παράλληλα, προώθησε μέτρα για την ισλαμική μετάλλαξη της τουρκικής κοινωνίας. Οι εσωτερικοί αντίπαλοι του Κόμματος, και του ιδίου του Ερντογάν προσωπικά, που συμπεριφέρεται πλέον ως αυτοκράτορας, αποφάσισαν να πλήξουν τη συνοχή και το γόητρο του κόμματος της κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού».
Οι σχέσεις με τους γείτονες
Η κ. Σταύρου υποστηρίζει ότι η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας έχει σήμερα «καταρρεύσει ολοκληρωτικά», αναλύοντας τις σχέσεις της με τις γειτονικές χώρες:
- Συρία: Η αμερικανική επέμβαση που θα έδινε την ευκαιρία στην Τουρκία να θέσει τη Συρία στη σφαίρα επιρροής της, να αποκτήσει σύνορα με το Ισραήλ, να ματαιώσει τη δημιουργία ελεύθερου Κουρδικού Κράτους με έξοδο στη Μεσόγειο, να ξεδόντιαζε το Ιράν από τον βασικό σύμμαχό του, να αφαιρούσε από τη Ρωσία τη μοναδική της βάση στη Μεσόγειο.
- Αίγυπτος: Με την ανατροπή του Μόρσι, ματαιώθηκε ο Άξονας Τουρκίας - Αιγύπτου, που θα είχε κοινά ισλαμικά οράματα, αλλά σαφή υπεροχή της Τουρκίας σε κρίσιμους τομείς. Αν Αίγυπτος και Τουρκία ένωναν τις ΑΟΖ τους, τότε θα στραγγάλιζαν ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο, δηλαδή την Κύπρο, το Ισραήλ, τη Συρία, τον Λίβανο και θα ακύρωναν τον Άξονα Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδας. Η Αίγυπτος απέλασε τον Τούρκο πρέσβη διότι ανακατευόταν στα εσωτερικά της χώρας, ενώ μέρες μετά υποδέχτηκε τον Πρόεδρο της Κύπρου, Νίκο Αναστασιάδη. Αυτό πρόκειται για ένα γεγονός ιστορικής σημασίας, διότι επικύρωσε τη θεμελίωση του Άξονα Αιγύπτου-Κύπρου-Ελλάδας, ο οποίος τώρα θα στηρίζει και θα εγγυάται τη λειτουργία του Άξονα Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδος. Οι δύο αυτοί άξονες διασταυρώνονται στην Κύπρο και φέρνουν πιο κοντά το Ισραήλ και την Αίγυπτο, συνθέτουν τη μεγαλύτερη και ισχυρότερη άτυπη συμμαχία της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου που θα λειτουργεί, πρωτίστως, για τα ευρωπαϊκά συμφέροντα.
- Ισραήλ: Η ρήξη των σχέσεών τους δεν απέδωσε οτιδήποτε στην Τουρκία. Η Γάζα εξακολουθεί να είναι αποκλεισμένη και η ΧΑΜΑΣ πλέον είναι στην τανάλια Ισραήλ - Αιγύπτου. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ανέλαβε να προωθήσει πολύ σύντομα την εμβάθυνση των σχέσεων του Ισραήλ με το ΝΑΤΟ και ειδικότερα στις ΔΟΜΕΣ και τα προγράμματα συνεκπαίδευσης. Είναι με αυτά που η Τουρκία εκβίαζε το Ισραήλ. Η Ελλάδα θα καλύψει αυτό το κενό που δημιουργήθηκε από τη ρήξη των σχέσεων Τουρκίας - Ισραήλ.
- Ιράν: Η Συμφωνία της Γενεύης υποβάθμισε τελείως τον γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό ρόλο της Τουρκίας που ήταν καθοριστικός και μοναδικός αφού η Δύση εγκαινίασε απευθείας διάλογο με το Ιράν.
- Κούρδοι: Μπορεί να αποκατέστησε καλές σχέσεις με το κράτος των Κούρδων στο βόρειο Ιράκ, αλλά η αθέτηση των υποσχέσεων του Ερντογάν για τους Κούρδους της Τουρκίας και το ΡΚΚ που κήρυξε και εκεχειρία, καθώς και η προοπτική δημιουργίας αυτόνομου, προς το παρόν, κράτους στη Βόρεια Συρία που θα συνορεύει με εκείνο του Ιράκ και θα έχει και έξοδο στη θάλασσα, συνιστούν έναν τεράστιο κίνδυνο για το (εσωτερικό) μέλλον της συνοχής της Τουρκίας.
Αρμενικό: Οι σχέσεις των δύο χωρών δεν εξομαλύνονται, αλλά αντίθετα γίνονται χειρότερες. Γιατί η Τουρκία, όχι μόνο δεν λέει να παραδεχθεί και να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων, αλλά ο Νταβούτογλου ζητά και «δίκαιη μνήμη». Επιπλέον, η Τουρκία, ζητά από την Αρμενία να εγκαταλείψει τον θύλακο του Ναγκόρνο Καραμπάχ και να τον αποδώσει στο Αζερμπαϊτζάν που είναι απροκάλυπτα σύμμαχος της Τουρκίας.
ΗΠΑ: Ο Τούρκος Πρωθυπουργός κατηγόρησε ευθέως τον Αμερικανό Πρέσβη στην Άγκυρα ότι «είχε ανάμειξη» στη συνωμοσία εναντίον του, ενώ οργή, που θα πάρει τη μορφή νόμου, προκάλεσε απόφαση της Τουρκίας να αγοράσει Κινεζικό Αντιπυραυλικό Σύστημα, ύψους 2,9 δισεκατομμυρίων δολαρίων, και μάλιστα από εταιρεία στην οποία έχουν επιβληθεί κυρώσεις γιατί παραβίασε το εμπάργκο και πούλησε όπλα στη Συρία και το Ιράν. Το σύστημα αυτό δεν είναι καν συμβατό με τα Νατοϊκά συστήματα. Επίσης οι ΗΠΑ δεν ξεχνούν ότι ο Ερντογάν είχε απαγορεύσει τη διέλευση αμερικανικών δυνάμεων από το τουρκικό έδαφος στον πόλεμο κατά του Ιράκ το 2003. Οι αμερικανικές προσδοκίες ότι ο Ερντογάν θα έκανε την Τουρκία πρότυπο συνδυασμού Ισλάμ και Δημοκρατίας Δυτικού Τύπου, δεν επαληθεύτηκαν. Αντί αυτών ο Ερντογάν ακολούθησε πρόγραμμα Νεο-Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και επέλεξε ‘πόλεμο’ κατά του Ισραήλ. Τότε ακριβώς ενεργοποιήθηκαν όλοι οι Εβραϊκοί Μηχανισμοί στην Αμερική.
Χάθηκε η εμπιστοσύνη των ΗΠΑ
Η Διευθύντρια του Κέντρου Μεσανατολικών Σπουδών Πτολεμαίος καταθέτει την άποψη ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν πλέον εμπιστοσύνη στην Τουρκία, δεν προσδοκούν και δεν έχουν ανάγκη πλέον να επενδύουν σε αυτήν. «Ούτε για τη λύση του προβλήματος της Συρίας ούτε για το Ιράν και, φυσικά, ούτε για την Αίγυπτο. Η Τουρκία δεν είναι πλέον ο μεγάλος Σύμμαχος, αλλά ο Μέγας Ύποπτος και σύντομα ο Μέγας Ασθενής. Και είναι γνωστό από την Ιστορία ότι αυτός που ψυχορραγεί είναι και πιο επικίνδυνος», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ανησυχίες για εξαγωγή της κρίσης
Η ΣΥΝΟΛΙΚΗ κατάρρευση της Τουρκικής Εξωτερικής Πολιτικής στα μέτωπα της Συρίας, της Αιγύπτου, του Ισραήλ, του Ιράν, των Κούρδων και της Αρμενίας αναγκάζουν την Τουρκία, κατά την άποψη της κ. Σταύρου, ενόψει και των προσεχών εκλογών, να στραφεί εναντίον της Κύπρου και της Ελλάδας. Η κίνηση αυτή, προσθέτει, που έχει επαναληφθεί άπειρες φορές στο παρελθόν, στοχεύει στον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από τα εσωτερικά προβλήματα, την ενίσχυση του εθνικισμού και εξαγωγή της κρίσης. «Η Κύπρος και η Ελλάδα αποτελούν δύο κατευθύνσεις εξωτερικής πολιτικής στις οποίες η Τουρκία διαθέτει υπεροχή, έστω και εφήμερη, για να καλύψει τα ερείπια των οραμάτων του Ερντογάν και του Νταβούτογλου», σημειώνει η Ελένη Σταύρου, για να προειδοποιήσει:«Γι’ αυτό οφείλουμε να θέσουμε σε εφαρμογή όλους τους μηχανισμούς και τα σχέδια αντιμετώπισης των αναμενόμενων τουρκικών επιθετικών ενεργειών. Η Ελλάδα, εκτός από τις μεσογειακές παρενοχλήσεις, θα αισθανθεί τον τουρκικό επεκτατικό βραχίονα να την παρενοχλεί με τις απροκάλυπτες επεμβάσεις του στα Βαλκάνια. Αλβανία, Κόσοβο, Π.Γ.Δ.Μ. (Σκόπια), Βοσνία-Ερζεγοβίνη και Βουλγαρία θεωρούνται από την Τουρκία επιβιώσαντα κατάλοιπα της πάλαι ποτέ κραταιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, έναντι των οποίων η Τουρκία έχει, δήθεν, ιστορικές - ηθικές υποχρεώσεις».
Η σημασία της Ελληνικής Προεδρίας
ΠΟΛΥ ευνοϊκή συγκυρία αποτελεί το γεγονός ότι η Ελλάδα προεδρεύει στο Συμβούλιο της Ε.Ε., υπογραμμίζει η Ελένη Σταύρου. «Τυπικά, δεοντολογικά, δεν δικαιούται η Προεδρεύουσα χώρα να προωθεί Εθνικά της Συμφέροντα. Αυτή όμως καθορίζει τα θέματα και τις προτεραιότητές τους που θα διαχειρισθεί. Και η Ελλάδα έχει διακηρύξει ότι στην ατζέντα της έχει θέσει ως πρώτο θέμα τη συνεργασία των μεσογειακών χωρών στα ζητήματα της ενέργειας και της εδραίωσης της Συνθήκης για τις θαλάσσιες Ζώνες, τις ΑΟΖ και άλλα. Είναι καλή συγκυρία και το ότι θα ακολουθήσει η Ιταλία στην Προεδρία της Ε.Ε., αφού και οι δύο έχουν συμφωνήσει να κηρύξουν το 2014 έτος Μεσογείου.
Η Κύπρος, ώς τώρα, αποτελούσε το γεωγραφικό επίκεντρο της Ανατολικής Μεσογείου. Μετά την ιστορική αυτή εξέλιξη, βρίσκεται στην πορεία να καταστεί το γεωπολιτικό, γεωστρατηγικό, οικονομικό και ενεργειακό κέντρο της Ανατολικής Μεσογείου. Σ΄ εμάς εναπόκειται να μεθοδεύσουμε αυτή την πορεία και να προστατεύσουμε την πατρίδα μας, όχι μόνο από την Τουρκία, αλλά και από κάθε άλλον επίδοξο εχθρό ή σφετεριστή των συμφερόντων μας», κατέληξε.
