Ο βόρειος Καύκασος, όπου είναι
πλειονότητα οι μουσουλμάνοι, παρά τις ποινές φυλάκισης και τα χρηματικά
πρόστιμα που προσπαθεί να επιβάλει ο Ρώσος πρόεδρος στους «επαγγελματίες
αυτονομιστές», παραμένει μια ωρολογιακή βόμβα για τον Βλαντίμιρ Πούτιν
και την πολιτική του, ένα σημείο με σημαντική γεωστρατηγική θέση (από
εκεί διέρχονται οι αγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου για τη Δύση), το
οποίο ο Ρώσος πρόεδρος επιθυμεί πάση θυσία να διαφυλάξει εντός των
συνόρων της ρωσικής επικράτειας.
Την ίδια ώρα, ντόπιες ομάδες εξτρεμιστών και αυτονομιστών
οραματίζονται να αποσπαστούν από την κηδεμονία του Κρεμλίνου και ο
βόρειος Καύκασος να αποτελέσει κάποια στιγμή ένα δικό τους, ανεξάρτητο
κράτος.Η δομή των ομάδων αυτών μπορεί να μην τυγχάνει μιας κεντρικής
οργάνωσης, ωστόσο ανώτατος αρχηγός των μουτζαχεντίν που δρουν στη Ρωσία
είναι ο Ντόκου Ουμαρόβ, βετεράνος πολεμιστής και στους δύο πολέμους της
Τσετσενίας (1994-1996 και 1999-2002), ενάντια στο Κρεμλίνο, ο οποίος το
2006 αναγορεύτηκε πρόεδρος της αυτόνομης Δημοκρατίας της Ιτσκερίας.
Τον επόμενο χρόνο παραιτήθηκε από αυτή τη θέση και ανακοίνωσε τη δημιουργία του Εμιράτου του βορείου Καυκάσου, στο οποίο αυτοαναγορεύτηκε επίσης ανώτατος αρχηγός.Ο Ντόκου Ουμαρόβ θεωρείται ο ενορχηστρωτής αμέτρητων τρομοκρατικών επιθέσεων, για πολλές από τις οποίες έχει αναλάβει ο ίδιος την ευθύνη (στο μετρό της Μόσχας το 2010 και στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Ντομοντέντοβο το 2011).Πέρα από τον Ουμαρόβ, στο βόρειο Καύκασο δεν ανταγωνίζονται μόνο δυνάμεις αυτονομιστών με την κεντρική εξουσία του Κρεμλίνου, αλλά και οι διάφορες εθνοτικές ομάδες μεταξύ τους. Μόνο στο Νταγκεστάν, γενέτειρα της «μαύρης χήρας» της αιματηρής επίθεσης στο σταθμό του Βόλγκογκραντ, κατοικούν περίπου σαράντα διαφορετικές εθνότητες.
Από την άλλη, το Νταγκεστάν και το Καμπαρντίνο Μπαλκαρία έχουν μετατραπεί σε προπύργια των τρομοκρατών, κυρίως λόγω της ανέχειας και των υψηλών δεικτών της ανεργίας που πλήττουν την περιοχή, καθιστώντας τους νέους εύκολα «πειθήνιους» στις Σειρήνες των εξτρεμιστών ισλαμιστών.
Αναζωπύρωση της βίας έχει «επιτευχθεί» και στην Τσετσενία, απ' όπου κυρίως προέρχονται οι αποκαλούμενες «μαύρες χήρες», ύστερα από τις μάλλον αποτυχημένες προσπάθειες του προέδρου Ραμζάν Καντίροβ να καταστείλει τη βία διά... της βίας.
(Πηγή: El Pais)