Δεν χρειάζεται να περάσει ο οιοσδήποτε το επιθυμεί την βάσανο της κριτικής για να αντιληφθεί πώς η πολιτική σκέψη στην σημερινή Ελλάδα διακρίνεται από επιδερμικότατα, η τέχνη του επιχειρηματολογείν έχει προ πολλού εγκαταλειφθεί, η κριτική σκέψη και η κριτική συνείδηση έχουν ατροφήσει με αποτέλεσμα να παραχθεί έναν λόγος, ένας τρόπος σκέψης και κατά συνέπεια και ένας χαρακτήρας βαθιά αντιδημοκρατικός. Στην προσπάθεια να καλυφθεί αυτό το ιδιαιτέρως ενοχλητικό κενό εφευρέθηκαν , οι ιδεασμοί, τα ιδεολογήματα και οι επίμονες αντιλήψεις στην βάση της απλοποίησης. Ο Λαϊκισμός ξεκίνησε ως η πολιτική σκέψη του λαού απέναντι στις ελίτ για να αναγορευτεί σε δόγμα αλήθειας
Έτσι παρήχθη μια απο τις βασικές αρετές του Έλληνα αυτή της αναγόρευσης του Εγώ πάνω απο το Εμείς. Χάρις την αρετή αυτή γεννήθηκε το μίσος για κάθε τι που ανέτρεπε την σχέση αυτή . παράλληλα και καθώς το πάθος του ανθρώπου είναι έμφυτο για εξουσία, ο Έλληνας δεν εκπαιδεύτηκε και δεν εκπαίδευσε τον εαυτό του στην συλλογικότητα αλλά εκπαιδεύτηκε και παιδεύθηκε στην εσωστρέφεια. Η σύνθεση ως συνδυασμός θέσης και αντίθεσης αποτέλεσε ανοσιούργημα για τον οποίον τολμούσε να το μεταχειριστεί , η οπαδική συμπεριφορά θεοποιήθηκε. Ο φανατισμός αποτέλεσε τον συνδετικό κρίκο της κάθε κάστας, η βία ο φυσιολογικός τρόπος επιβολής του μερικού επι του συνολικού. Όλως τυχαίως την βάση της λενινιστικής θεωρίας της ύπαρξης μια πεφωτισμένης μειονότητας έναντι μιας υπανάπτυκτης πνευματικά πλειοψηφίας την μεταχειρίστηκαν παρά πολλοί έως όλοι ακόμα και σε αστικά καθεστώτα
Δεν θα ήθελα να μπω στην λογική να αναλύσω το τί πράττω εγώ , θεωρώ πώς ο καθείς μας κουβαλεί την δική του Ιστορία στο διαδίκτυο, η δε πορεία του, η συνέπεια, η συνέχεια στον χώρο και τον χρόνο απέναντι σε αρχές, αξίες, ιδανικά ,αδιάψευστος κριτής . Πρέπει όμως να καταθέσω τούτο , πως πέρασαν πολλά χρόνια για να θεωρήσω τον εαυτό μου ικανό να έχω παρουσία στον χώρο σας. Η Υλη σας, ο βαρύς ίσκιος των ονομάτων που αρθρογραφούν, η παρουσία σχολιαστών τους οποίους απο πολύ παλιά τους θεωρούσα πραγματικό δέος ήταν πρόκληση αποτελούν δε πρόσκληση σε περαιτέρω εξέλιξη . Εξελικτική πορεία συνεπάγεται συν τοις άλλοις πως αποδέχομαι και παραδέχομαι τα λάθη μου , τις παραλείψεις μου, τα κενά μου πώς σιωπηρά και σιωπηλά επαναχαράσσω την πορεία μου όπως και πως αποδέχομαι και την αμάθεια μου αποδίδοντας της ωστόσο προσωρινό χαρακτήρα.
Επίσης μου είναι αδιανόητο να μην αναφέρω τις πηγές μου , άλλωστε μια μικρή κοινότητα είμαστε και αν έχουμε μια καθαρή ματιά θα ιδιούμε πως μεγάλα ονόματα της ελληνικής πολιτικής σκέψης φορές που υιοθετούν ότι καλύτερο έχουμε να καταθέσουμε.
Ο σχεδιασμός επιβάλλει μόχθο μεθοδική σκέψη, συστηματική δράση και όλα αυτά γνωρίζοντας πως θα είσαι αφανής Όχι μόνο δεν έχουμε ασκηθεί στη μεθοδολογική σκέψη, στην συστηματική δράση αλλά έχουμε απαρνηθεί ακόμα και διδάγματα μεγάλων πνευματικών μας όπως ο Κωστής Παλαμάς "Να μην βαριέστε το ψάξιμο / και να μην κουράζεστε στο σκάψιμο".Εκπαιδευθήκαμε και εκπαιδεύσαμε στο εφήμερο, στο απαίδευτο, στο βολικό, στην προγονοπληξία στον μεσσιανισμό, στον προστατευτισμό ,στον ιδρυματισμό.
Ποιός άραγε θα μπορούσε να δώσει απάντηση
-στην θέση του Κορνήλιου Κασοτριάδη απέναντι στο ερώτημα εγώ θα διορθώσω το ρωμέικο;».-Ναι, κύριε, εσύ θα διορθώσεις το ρωμέικο, στον χώρο και στον τομέα όπου βρίσκεσαι.-
-ή στην άποψη του Οδυσσέα Ελύτη περί ασυμφωνία μεταξύ του πνεύματος και ήθους που χαρακτηρίζει το βαθύτερο ψυχικό πολιτισμό
-ή στην αγωνία του Νότη Μαυρουδή " Για άλλη μία φορά έψαχνα να βρω το νόημα των λέξεων σε μία περίοδο που, τόσο η λέξη «πολιτικός» (με την έννοια των ιδεών), όσο και η λέξη «πολιτισμός» (με την έννοια της αισθητικής και της καλλιέργειας) , με κάνουν να νοιώθω πως «υποφέρουν» ,"
Μιλᾶτε ὑπεύθυνα λοιπόν. Ἔστω μὲ ναὶ ἢ ὄχι αλλά υπεύθυνα
*
Η απόφαση - Μανόλης Αναγνωστάκης
ὑπὲρ ἢ κατά;
Ἔστω ἀπαντεῖστε μ᾿ ἕνα ναὶ ἢ μ᾿ ἕνα ὄχι.
Τὸ ἔχετε τὸ πρόβλημα σκεφτεῖ
Πιστεύω ἀσφαλῶς πὼς σᾶς βασάνισε
Τὰ πάντα βασανίζουν στὴ ζωὴ
Παιδιὰ γυναῖκες ἔντομα
Βλαβερὰ φυτὰ χαμένες ὦρες
Δύσκολα πάθη χαλασμένα δόντια
Μέτρια φίλμς. Κι αὐτὸ σᾶς βασάνισε ἀσφαλῶς.
Μιλᾶτε ὑπεύθυνα λοιπόν. Ἔστω μὲ ναὶ ἢ ὄχι.
Σὲ σᾶς ἀνήκει ἡ ἀπόφαση.
Δὲ σᾶς ζητοῦμε πιὰ νὰ πάψετε
Τὶς ἀσχολίες σας νὰ διακόψετε τὴ ζωή σας
Τὶς προσφιλεῖς ἐφημερίδες σας· τὶς συζητήσεις
Στὸ κουρεῖο· τὶς Κυριακές σας στὰ γήπεδα.
Μιὰ λέξη μόνο. Ἐμπρὸς λοιπόν:
Εἶστε ὑπὲρ ἢ κατά;
Σκεφθεῖτε το καλά. Θὰ περιμένω.
